ΣΥΡΙΖΑ: Η ΠΓ, οι συμφωνίες, η είσοδος Κασσελάκη και το συνέδριο που θα ανοίξουν τα χαρτιά τους

Η συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην Αγίου Κωνσταντίνου την Τετάρτη, ήταν η τελευταία πριν το Διαρκές Συνέδριο του κόμματος το Σάββατο.

Το τελευταίο θα είναι μονοήμερο, θα έχει αποκλειστικό θέμα τις υποψηφιότητες για την προεδρία, ίδια σύνθεση με το προηγούμενο και εδώ όλα τα φλας και το ενδιαφέρον θα συγκεντρώσουν δύο πράγματα: Ποιοι είναι οι τριάντα συριζαίοι που υπογράφουν την υποψηφιότητα του Στέφανου Κασσελάκη. Και τι πλατφόρμα θα κατεβάσει ο καθένας εκ των πέντε υποψηφίων ώστε με αυτή να δοκιμαστούν και στις 10 του Σεπτέμβρη που θα είναι η μέρα της εκλογικής διαδικασίας.

Η ΠΓ όμως, έλαβε και μια απόφαση που έχει ένα πολίτικό ενδιαφέρον πίσω απ’ το διαδικαστικό του πράγματος. Στις 10 αν δεν είσαι μέλος, γράφεσαι και ψηφίζεις. Και αν υπάρχει δεύτερος γύρος έχεις δικαίωμα να ξαναψηφίσεις. Αν δεν είσαι μέλος και πάει η εκλογή σε δεύτερο γύρο, δεν έχει δικαίωμα ψήφου.

Μια δικλείδα του κόμματος που απέκρουσε κάθε σενάριο απόλυτα ανοιχτής διαδικασίας. Αλλά και κάθε σενάριο όπου θα προσέρχονταν θα ψήφιζαν οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ – όπως ήθελε ο Νίκος Παππάς και το ρεύμα γύρω από αυτόν. Ο τέως υπουργός έχει στο βλέμμα του την διεύρυνση αλλά και τους ορφανούς πασοκογενείς.

Το μεγάλο ερώτημα

Και εδώ μπαίνει το μεγάλο ερώτημα: Θα ψηφίσει το κόμμα θέτοντας την Έφη Αχτσιόγλου φαβορί ή θα προκύψει ρεύμα μετά την βόμβα Κασσελάκη και θα δούμε ανατροπή και δεύτερο γύρο;

Η υποψηφιότητα του εκ της Αμερικής ορμώμενου, προς το παρόν πέρασε τις εξής φάσεις: έκπληξη και σοκ από την αναγγελία (της οποίας προηγήθηκαν αλλλοεπιδραστικές πλατφόρμες και τοποθετήσεις του ίδιου). Ο σκεπτικισμός από την μία ενός μέρους της συριζαικής βάσης και ο ενθουσιασμός από την άλλη ενός έτερου κομματιού.

Οι πρώτες στοιχίσεις μαζί του (Πέτρος Παππάς εκ Κιλκίς, Θοδώρα Τζάκρη, Δημήτρης Βέττας και βέβαια Παύλος Πολάκης). Οι πρώτες αντιδράσεις για την εκφώνηση, την στάση και τις θέσεις του. Και οι πιο οργανωμένες βολές, κυρίως από τους παλιούς του κόμματος (Βούτση, Φίλη, Μπαλτά) με αιχμή της πολεμικής τους στην μετα- Δημοκρατία και στην μετά –πολιτική που ενισχύει η περίπτωση Κασσελάκη.

Μένει να δούμε πώς θα στοιχηθούν οριστικά τα ρεύματα του ΣΥΡΙΖΑ στην όλη κούρσα, που εκ των πραγμάτων αναπροσαρμόζει τις στρατηγικές των τεσσάρων μετά την είσοδο του πέμπτου.

Ο Κασσελάκης αναγκάζει να εντείνουν τις αιχμές τους οι ταυτοτικοί αλλά και να ανοίξουν την βεντάλια τους οι υποστηριχτές των ανοιγμάτων.

Στην παράδοξη παρτίδα που παρέμενε υποτονική μέχρι την είσοδο του «αμερικάνου συντρόφου», έμοιαζε η όλη έκβαση να προσομοίαζε με εσωτερική διευθέτηση του χώρου και με την ομόφωνη αγωνία της συμμετοχής των πολιτών. Η αγωνία τώρα μετακινείται στο αν το πεδίο είναι δόξης λαμπρό για την μετά-Πολιτική ή για την στερέωση του κόμματος ως πόλο στο όλο πολιτικό σκηνικό.