Λιβύη: Επανένωση της κεντρικής τράπεζας μετά από 10 χρόνια

Η κεντρική τράπεζα της Λιβύης ανακοίνωσε ότι τα δύο ανταγωνιστικά υποκαταστήματά της στα δυτικά και τα ανατολικά επανενώνονται μετά από σχεδόν μια δεκαετία.

Ο διοικητής Sadiq al-Kabir έκανε την ανακοίνωση στα κεντρικά γραφεία της τράπεζας στην Τρίπολη μετά από συνάντηση με τον υποδιοικητή Mari Muftah Rahil και τους επικεφαλής των τμημάτων τόσο από το υποκατάστημα της Τρίπολης όσο και της Βεγγάζης.

Η τράπεζα είχε χωριστεί από το 2014, μεταξύ των διεθνώς αναγνωρισμένων κεντρικών γραφείων στην Τρίπολη και μιας άλλης στην Bayda στα ανατολικά της χώρας που ελέγχονται από τον Χαφτάρ. Η πλούσια σε πετρέλαιο Λιβύη βυθίστηκε στο χάος μετά την υποστηριζόμενη από το ΝΑΤΟ ανατροπή του ηγέτη Μουαμάρ Καντάφι το 2011.

«Αυτό είναι ένα κρίσιμο ορόσημο για την ενίσχυση της απόδοσης αυτού του ζωτικού κυρίαρχου ιδρύματος, καθώς παραμένουμε προσηλωμένοι στην ενσωμάτωση και την ενίσχυση των μέτρων διαφάνειας και δημοσιοποίησης που έχει υιοθετήσει η κυβέρνησή μας», έγραψε ο πρωθυπουργός Abdulhamid AlDabaiba στο X (πρώην Twitter) και πρόσθεσε: «Χαιρετίζω την ανακοίνωση του Διοικητή και του Αναπληρωτή Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Λιβύης για ενοποίηση του θεσμού της τράπεζας και τους προτρέπω να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προέκυψαν από την προηγούμενη διαίρεση».

Εθνικό διχασμός

Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι θα «συνεχιστούν οι προσπάθειες για να ξεπεραστούν οι συνέπειες του διχασμό».

Η κεντρική τράπεζα σηματοδότησε την πρόθεσή της να προχωρήσει προς την επανένωση τον Ιανουάριο του 2020 ως μέρος μιας ειρηνευτικής προόδου μετά την κατάπαυση του πυρός και έδωσε εντολή στην Deloitte να βοηθήσει στη μετάβαση. Η διαδικασία για την επανένωση της κεντρικής τράπεζας ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2021.

Το CBL με έδρα την Τρίπολη επιβλέπει τα σημαντικά έσοδα από πετρέλαιο της Λιβύης, η οποία διαθέτει τα πιο άφθονα αποθέματα πετρελαίου στην Αφρική.

Το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα είναι υπεύθυνο για τον καθορισμό της κατανομής των κεφαλαίων μεταξύ κρατικών και κυβερνητικών φορέων.

Η ύπαρξη δύο ανταγωνιστικών κλάδων έχει εμποδίσει την εφαρμογή μιας ενιαίας νομισματικής πολιτικής και το λιβυκό δηνάριο έχει υποχωρήσει απότομα μετά την εξέγερση του 2011.