Νέες ισορροπίες με τους πρώην

Τα παιχνίδια ισορροπιών στις φυλές και στις τάσεις της ΝΔ ήταν σταθερά στο μενού του εκάστοτε αρχηγού της κεντροδεξιάς παράταξης, η οποία έχει ταλανιστεί από εσωκομματικά προβλήματα αλλά είναι κατά βάση αρχηγικό κόμμα, υπό την έννοια της συσπείρωσης δυνάμεων κάτω από τη σημαία του επικεφαλής.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε δύο πρώην πρωθυπουργούς στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του μέχρι την απόφαση του Κώστα Καραμανλή να αποσυρθεί με ενεργό τον Αντώνη Σαμαρά στην προώθηση των πάγιων θέσεών του και προεκλογικά και μετεκλογικά και είχε επιλέξει ένα διακριτό μοντέλο διαχείρισης των μεταξύ τους σχέσεων: τη «βελούδινη» διευθέτηση των διαφωνιών χωρίς ρήξεις μπροστά ή πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η σχέση του νυν με τους δύο πρώην δεν πέρασε από δύσκολες φάσεις έως και τον απόλυτο «πάγο», όπως στην περίπτωση του Καραμανλή μετά την ομιλία του στα Ανώγεια, καλοκαίρι του 2022.

Ακόμα και τότε, στο φόντο της υπόθεσης των παρακολουθήσεων, όσο κι αν διακινούνταν εκ διαμέτρου αντίθετες «διαρροές» και φορτισμένες ανεπίσημες τοποθετήσεις επιλέχθηκαν «χειρουργικές» επίσημες διατυπώσεις.

Μήνες μετά, οι τρεις τους είχαν μιλήσει σε κοινή εμφάνισή τους εν όψει των εκλογών του περασμένου Μαΐου – αφήνοντας… πίσω τα εσωκομματικά δράματα, τέτοια ξεσπούσαν για παράδειγμα κάθε τόσο ύστερα από συναντήσεις και δείπνα των πρώην -, σε μια θεσμική και όχι κομματική εκδήλωση στο Ζάππειο με μοναδικά ζητούμενα τότε για τη ΝΔ ένα μήνυμα σταθερότητας και ένα σινιάλο ενότητας.

Είχε προηγηθεί άλλωστε η ανακοίνωση του μακεδόνα πρώην πρωθυπουργού ότι δεν θα είναι εκ νέου υποψήφιος, με τον Μητσοτάκη να συνδέει την «καμπή στην πολυετή διαδρομή» του Καραμανλή «με το άνοιγμα νέων οριζόντων» για τη ΝΔ. Αντίστοιχα – και αντίθετα με τον βορειοελλαδίτη πρώην πρωθυπουργό – εκκινούσαν η συστράτευση του μεσσήνιου πολιτικού στην προεκλογική προσπάθεια του Μητσοτάκη για δεύτερη γαλάζια τετραετία και η κινητοποίηση των δικών του προσώπων που συσπειρώνονται γύρω του.

Στη διάρκεια των προηγούμενων ετών ο Μητσοτάκης πρόκρινε σε κάθε περίπτωση λεπτούς χειρισμούς απέναντι σε όσους έχουν ως σημεία αναφοράς τους δύο πρώην πρωθυπουργούς, βασιζόμενος προφανώς στην πολιτική κυριαρχία του αλλά και προσπαθώντας να προτάσσει τόσο για την κυβέρνηση όσο και για το κόμμα την αξιοκρατία.

Αυτή τη λέξη χρησιμοποιούσε άλλωστε λίγο μετά αφότου κράτησε τα ηνία της ΝΔ το 2016 («για μένα δεν υπάρχουν καραμανλικοί, μητσοτακικοί, σαμαρικοί» έλεγε τότε) αλλά και νωρίτερα («η ΝΔ είναι κόμμα μηχανισμών, όλοι προσδιορίζονται ανάλογα με το ποιον ξέρουν, και αυτό θα τελειώσει»), με τη διπλή εκλογική νίκη να τον αποδεσμεύει – κατά τα δικά του λεγόμενα – ακόμα περισσότερο από τη λογική των γαλάζιων ισορροπιών.

Το ταξίδι στη Μεσσήνη

Αυτές ωστόσο εξακολουθούν να έχουν τη σημασία τους και να διευθετούνται από τον Μητσοτάκη με την πρότερη «βελούδινη» προσέγγιση.

Το πιστοποιούν τα χθεσινά στιγμιότυπα από το Δημαρχείο Μεσσήνης, με τον Μητσοτάκη και τον Σαμαρά χαμογελαστούς (και με τις σχέσεις τους σε καλό επίπεδο, όπως διαμηνύουν συνεργάτες τους) δίπλα στον νέο εκλεκτό της ΝΔ για την Περιφέρεια Πελοποννήσου, τον Δημήτρη Πτωχό.

Η αναζήτηση του νέου προσώπου που θα λάμβανε γαλάζια στήριξη – έπειτα από επικοινωνίες του Μητσοτάκη με τον αποσυρθέντα πια νυν περιφερειάρχη Παναγιώτη Νίκα – πέρασε από διάφορα στάδια.

Η αρχική σκέψη για τον «σαμαρικό» βουλευτή Κώστα Βλάσση δεν προχώρησε και προκρίθηκε ο τεχνοκράτης Πτωχός, υποψηφιότητα που καλύπτει απόλυτα και τον πρώην πρωθυπουργό. «Με τη βοήθεια όλων σας είμαστε αισιόδοξοι ότι τα καλύτερα θα είναι μπροστά μας τόσο για την Ελλάδα όσο και για τη Μεσσηνία» είπε ο Μητσοτάκης, υπενθυμίζοντας τη συνεργασία που είχε και ο ίδιος με τον Πτωχό στα «δύσκολα χρόνια» της διακυβέρνησης Σαμαρά, «όταν δόθηκαν μεγάλοι αγώνες» για τη χώρα.

Ο Μητσοτάκης έκανε εκ νέου σαφές ότι δίνει κομματικό χρώμα στις περιφερειακές εκλογές, «όχι για να βάψουμε τον χάρτη γαλάζιο, αυτό το κάναμε δύο φορές, αλλά γιατί θέλουμε ανθρώπους που συμμερίζονται το όραμά μας».