Ο αντίποδας της «σιωπηρής παραίτησης» είναι εδώ και είναι… ηχηρός

Οι περισσότεροι θα έχετε ακούσει έστω μία φορά τον όρο «σιωπηρή παραίτηση».

Πρόκειται για μια κατάσταση που εκφράζει κυρίως, νέους σε ηλικία, εργαζομένους, οι οποίοι αρνούνται να υπερβούν τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις για τις οποίες έχουν προσληφθεί.

Κάνουν δηλαδή το μίνιμουμ των καθηκόντων τους, χωρίς υπερωρίες και ασφαλώς με το τηλέφωνο κλειστό μόλις λήξει το ωράριο.

Σήμερα, έρευνα του αμερικανικού Ινστιτούτου Gallup κάνει λόγο για μία νέα τάση, αυτήν της «ηχηρής παραίτησης».

Η έκθεση από τη συμβουλευτική και ερευνητική εταιρεία ανέφερε ότι οι λεγόμενοι «ηχηροί παραιτηθέντες», «απεμπλέκονται ενεργά» από τη δουλειά, σε αντίθεση με τους «σιωπηρούς» οι οποίοι απλώς «δεν ασχολούνται».

Μάλιστα, στην πρώτη περίπτωση παραίτησης, οι εργαζόμενοι τρέφουν αρνητικά συναισθήματα για τη δουλειά και δεν διστάζουν να τα εκφράζουν.

Ο Jim Harter από την Gallup εξηγεί στο Business Insider πως όταν μιλάμε για ηχηρή παραίτηση ο εργαζόμενος μπορεί να υπονομεύσει συνειδητά τους στόχους του εργοδότη του σε ό, τι αφορά την επωνυμία της εταιρείας ή την προσέλκυση νέων εργαζομένων.

«Οι εργαζόμενοι που κάνουν ηχηρή παραίτηση έχουν πολύ, πολύ περισσότερες πιθανότητες να φύγουν για μια άλλη δουλειά εάν αυτή γίνει διαθέσιμη και δεν θα χρειαστούν πολλά περισσότερα χρήματα για να το αποφασίσουν» αναφέρει ο Harter.

Η Gallup παρακολουθεί το ποσοστό της ηχηρής παραίτησης για αρκετά χρόνια, αλλά εισήγαγε τον όρο στην τελευταία της έκθεση.

Οι λόγοι μιας ηχηρής παραίτησης

Οι εργαζόμενοι μπορεί να οδηγηθούν σε μια ηχηρή παραίτηση για διάφορους λόγους. Μπορεί να είναι δυσαρεστημένοι από την θέση τους ή μπορεί να έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στον εργοδότη.

Αλλά η μεγαλύτερη αιτία συνοψίζεται στη διοίκηση, σύμφωνα με τον Harter, ο οποίος λέει ότι τα αφεντικά ευθύνονται περίπου για το 70% των διακυμάνσεων στο πόσο αφοσιωμένη είναι μια ομάδα.

«Η αιτία και για τις δύο μορφές παραίτησης είναι πρωτίστως ο τρόπος διαχείρισης των ανθρώπων» υπογραμμίζει ο Harter.

Μελετώντας τις διαφορές ανάμεσα στους αφοσιωμένους υπαλλήλους και σε εκείνους που δεν ασχολούνται, η Gallup συμπέρανε ότι οι προϊστάμενοι πρέπει να έχουν ως στόχο να κάνουν μια ουσιαστική συζήτηση την εβδομάδα με κάθε εργαζόμενο.

Στο πλαίσιο της συζήτησης αυτής, θα πρέπει να του δίνουν feedback και να αναγνωρίζουν τη δουλειά του, καθώς και να συζητούν για τους στόχους και τις προτεραιότητες.

Φάνηκε επίσης ότι οι εργαζόμενοι εκτιμούν το να έχουν λόγο για τον τρόπο συνεργασίας τους με την ομάδα τους.

«Αυτά είναι μερικά απλά πράγματα που θα μπορούσαν πραγματικά να αλλάξουν και να φέρουν επανάσταση στη διαχείριση» κατέληξε ο Harter.