Πούτιν vs Πριγκόζιν: Μια παραλίγο αιματοχυσία με πολλά ερωτηματικά 

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν μπορεί να προσπερνά αλλά δεν ξεχνά. Και η τιμωρία του Γεβγκένι Πριγκόζιν θα είναι παραδειγματική.

Αρκεί να τον βρει, γιατί υποτίθεται ότι αναχώρησε από το Ροστόφ της Ρωσίας για το Μινσκ της Λευκορωσίας, άλλα ούτε φωνή ούτε ακρόαση ακόμα και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που τόσο πολύ αγαπά.

Εκτός αν συνάντησε ήδη τον τιμωρό του και η σύγκρουση μεταξύ τους ήταν και μετωπική και καταλυκτική.

Μέχρι τέτοιου τύπου σενάρια να επιβεβαιωθούν, οι αναλυτές επισημαίνουν ότι ο Ρώσος πρόεδρος πρέπει να πραγματοποιήσει τις απειλές που εκτόξευσε στον απόηχο της προσπάθειας του αρχηγού της Wagner να τον ανατρέψει εκ των έσω, γιατί διαφορετικά θα επιβεβαιωθεί ότι έχασε τη δύναμη του, ένα θανάσιμο αμάρτημα για το Κρεμλίνο, γράφει ο Guardian.

«Πιο επικίνδυνος από ποτέ»

Παρότι η αιματοχυσία αποφεύχθηκε, ουδείς περιμένει οι άσπονδοι πια εχθροί να γίνουν φίλοι ξανά. Μάλιστα, σύμφωνα με τον Όουεν Μάθιουζ, συγγραφέα του βιβλίου «Overreach: The Inside Story of Putin’s War Against Ukraine» «ο Πριγκόζιν έκανε τον Πούτιν πιο επικίνδυνο από ποτέ».

Το δίχως άλλο ο Ρώσος πρόεδρος επικράτησε στην κόντρα του με τον αρχηγό της τρομερής και φοβερής μισθοφορικής ομάδας, εάν δεχθούμε βέβαια ότι αυτή η κόντρα όντως υφίσταται. Γιατί υπάρχει και το ενδεχόμενο να πρόκειται για κάποια άλλου τύπου σκοτεινή μεταξύ τους συνωμοσία. Σε κάθε περίπτωση το τέλος της ιστορίας αυτής δεν έχει γραφτεί.

Ο Πριγκόζιν θα πληρώσει για τις πιο δύο πιο επικίνδυνες μέρες στη Ρωσία από τότε που ανέλαβε το τιμόνι της ο Πούτιν, επίσημα το 2000, καθώς η εξέγερση του κατάφερε καίριο πλήγμα στο στρατό της Ρωσίας, που δεν πήρε «μυρωδιά» τον ερχομό του, ενώ κατέστησε έστω και για λίγες ώρες τη Μόσχα μια ανασφαλή πρωτεύουσα.

Να σημειωθεί ότι η Ρωσία μπορεί να διεξάγει ένα λυσσαλέο πόλεμο στην Ουκρανία, ωστόσο στην πρωτεύουσα της και τις άλλες πόλεις της χώρας, η ζωή συνεχίζει κανονικά.

Σιγή ιχθύος ή ισχύος

Εκτός από το πρωινό του περασμένου Σαββάτου, οπότε σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Baza, έστειλε 1.000 τανκς, οχήματα μάζης πεζικού, πυροβολικά και άλλο στρατιωτικό υλικό προς τη Μόσχα, ένα κονβόι ικανό να βυθίσει τη ρωσική πρωτεύουσα και τους ανθρώπους της στο χάος.

Μόλις ο κίνδυνος απετράπη, ο Πούτιν βγήκε στην τηλεόραση και απήθυνε μήνυμα στον ρωσικό λαό, κάτι που έχει κάνει μόνο δύο φορές από τότε που ξεκίνησε η ρωσική εισβολή στα ουκρανικά εδάφη, για να τον διαβεβαιώσει ότι θα καταστείλει αυτή την ανταρσία, που χαρακτήρισε -όχι τυχαία- «εσωτερική προδοσία». Έκτοτε κρατά σιγή ιχθύος, που για κάποιους μεταφράζεται σε σιγή ισχύος.

Είναι αυτοί που προσφέρουν μια άλλη ανάγνωση των παραπάνω γεγονότων, υποστηρίζουν δηλαδή ότι όλοι βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος, επιχειρηματολογώντας ότι η συμφωνία μεταξύ Πούτιν κιαι Πριγκόζιν είναι τουλάχιστον γελοία.

Γιατί για ποιο λόγο ο τυχοδιώκτης Πριγκόζιν να δεχτεί να πάει εξόριστος στη Λευκορωσία, ενώ πίσω η δικιά του  Wagner θα πνέει τα λοίσθια; Και γιατί ο Πούτιν να επιτρέψει σε έναν πιθανό αντίπαλο του να παραμείνει σε μια γειτονική χώρα, όταν το απλούστερο θα ήταν να τον σκοτώσει ή να τον φυλακίσει;

Εχθροί και προδότες

Ο Ρώσος ηγέτης είναι γνωστό ότι δεν δέχεται την προδοσία και χωρίζει αυτούς που αντιδρούν στην εξουσία του σε εχθρούς και προδότες. Είναι πολλοί εξάλλου οι κατάσκοποι που αυτομόλησαν στη Δύση, όπως ο Σεργκέι Σκριπάλ, για να μάθουν με τον άσχημο τρόπο ότι η «εκδίκηση (του Ρώσου προέδρου) είναι ένα πιάτο που μπορεί να φαγωθεί και κρύοι».

Και τα ερωτήματα πληθαίνουν. Είναι δυνατόν ο Πούτιν, που έχει φυλακίσει τους μισούς ολιγάρχες και όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους να μην κατάλαβε τι ετοίμαζε ο Πριγκόζιν; Μήπως ο Πριγκόζιν με τα αυξανόμενα ποσοστά δημοτικότητας μετά τη μεγάλη μάχη στο Μπαχμούτ θέλησε να προσφέρει μια διέξοδο στον Πούτιν να απομακρύνει από δίπλα του τις αδυφάγες ελίτ και να ενστερνιστεί το δικό του λαικιστικό τέμπο;

Το σχόλιο του Αλεξάντερ Μπόνοφ, πρώην διπλωμάτη και αναλυτή για το think tank Carnegie Endowment προσφέρει τροφή για σκέψη. «Ο Πριγκόζιν μετέφερε την ευθύνη για τις απώλειες και τις αποτυχίες στην Ουκρανία από τον Πούτιν στον Σοϊγκού (υπουργό Άμυνας) και τους άλλους διεφθαρμένους διξιωματούχους, λες και καλούσε τον Πούτιν να συμμετάσχει κι εκείνος στην εξέγερση προς το υπουργείο Άμυνας, εναντίον ολόκληρου του ρωσικού συστήματος που ο ίδιος δημιούργησε».

Καμιά φορά για να πετύχεις μια νίκη, πρέπει απλά να αλλάξεις ομάδα και να διηγηθείς την ίδια ιστορία λίγο διαφορετικά.