Βασίλης Σπανούλης: Ενας κύκλος επιτυχίας 

Η ατάκα από την παρουσίαση, περασμένο καλοκαίρι ήταν, του Βασίλη Σπανούλη στο Περιστέρι: «Θέλω να έρθει κόσμος στο γήπεδο, να δω νέα παιδιά στο Περιστέρι». Πάνω κάτω, αυτός ήταν ο στόχος του νεόκοπου προπονητή.

Απόγευμα Σαββάτου στο κλειστό «Α. Παπανδρέου» και ας δούμε τι ακριβώς έχει πετύχει ο Σπανούλης. Αρχικά, το γήπεδο, η έδρα του ΓΣΠ δεν ήταν φουλ από  κόσμο. Ωστόσο, είχε κοντά στο 70% πληρότητα, πάει να πει ότι η εικόνα ήταν ωραία για τους φίλους του μπάσκετ. Ναι, υπήρχε φανατισμός και ένταση, καθόσον μια ομάδα οπαδών έδινε τον τόνο, δεν σταμάτησε λεπτό να τραγουδά συνθήματα την ώρα του ματς απέναντι στον Παναθηναϊκό, αλλά συνολικά η ατμόσφαιρα υπήρξε γιορτινή.

Στις εξέδρες, γνώριμα πρόσωπα στους φίλους του αθλήματος γιατί δεν φτάνει συχνά το Περιστέρι σε ημιτελικό πρωταθλήματος της Α-1 και κυρίως ουδέποτε έχει (ή είχε) βλέψεις για είσοδο στον τελικό. Ακόμη ακόμη και ένας ποδοσφαιριστής βρήκε χρόνο να …αποδράσει στα δυτικά προάστεια και να βρει θέση εκεί στα ορεινά των εξεδρών: ο Κώστας Φορτούνης, εμφανώς απογοητευμένος από την απόφαση του Πογέτ να τον αφήσει εκτός εθνικής εν όψει των προσεχών αγώνων, βρήκε φωτογραφίες με όσους του το ζήτησαν, αλλά δεν ήθελε να πει κάτι, μικρή  η διάθεσή του για κουβέντες. Για τον φίλο του, τον Βασίλη Σπανούλη, προφανώς πήγε στο γήπεδο.

Μαζί και η οικογένεια του κόουτς των γηπεδούχων, με τον πιτσιρικά Σπανούλη να δέχεται φιλί από τον Αγραβάνη λίγο προτού αρχίσει η προθέρμανση για το δεύτερο ημίχρονο. Ωραίες στιγμές, το συναίσθημα και η αγάπη, από κάποιον τέως συμπαίκτη του μπαμπά…

Στα αγωνιστικά τώρα. Πώς το είπε ο Σπανούλης στο φινάλε; «Η ομάδα θυμίζει παλιές εποχές». Και ήταν αληθινό το συμπέρασμα του προπονητή. Ο κύκλος που άνοιξε στο Περιστέρι μοιάζει επιτυχημένος. Η ομάδα πήγε ψηλά στην Ευρώπη, όσο το επέτρεπαν οι δυνατότητες και η δεδομένη απειρία της.

Στο πρωτάθλημα, αφού απέκλεισε σε ματς γκραν γκινιόλ την ΑΕΚ στα Ανω Λιόσια και ύστερα από δύο παρατάσεις, παίζει μια «μεγάλη ζαριά» απέναντι στον αναιμικό Παναθηναϊκό και σίγουρα θα τα δώσουν όλα οι μαχητές την Τρίτη το βράδυ στο ΟΑΚΑ. Είναι φαβορί; Ας είμαστε ρεαλιστές. Τον πρώτο λόγο για την πρόκριση στα τελικά της Α-1 έχει το Τριφύλλι. Με την περισσότερο βαριά φανέλα και τις παραπάνω λύσεις. Εστω κι αν ορισμένοι παίκτες πόρρω απέχουν από το να χαρακτηριστούν ικανοί να φοράνε τα Πράσινα. Ας πούμε ότι είναι, εκεί στο Μαρούσι, σε μεταβατική εποχή και λίγο πριν από την  έλευση του Αταμάν.

Τι έχει το Περιστέρι; Τον μάλλον  πιο γρήγορο πλέι μέικερ της Α-1, τον κοντόσωμο ανγκολο-αμερικανο-γαλλο γκαρντ, τον  Φρανσίσκο. Μπορεί και σε παραπάνω επίπεδο. Τον Ραντάνοφ, έναν παίκτη –δώρο του Ραζνάτοβιτς στην πρώτη προπονητική προσπάθεια του Σπανούλη, παίκτη που βοήθησε στο πρώτο ημίχρονο.

Τον ταλαντούχο Μωραϊτη, τον παθιασμένο αρχηγό  Κασελάκη και τον Μπίλαν, τον πανύψηλο σέντερ που έβαλε πολύ δύσκολα στον Παπαγιάννη σε μεγάλα κομμάτια του ματς. Τι θα ήθελε; Έναν καλύτερο Ντένμον. Γιατί μόνον αν σκοράρει στο ματς Νο5 της ερχόμενης εβδομάδας ο άλλοτε παίκτης του ΠΑΟ θα έχει ελπίδες το Περιστέρι.

Οσον αφορά στον Βασίλη Σπανούλη, ναι, είχε να διαχειριστεί ικανοποιητικό μπάτζετ, πολύ μεγαλύτερο  από τα δεδομένα μιας ομάδας της ταχύτητας του Περιστερίου. Είναι όμως ήσυχος πως ό,τι είπε και όσες υποσχέσεις έδωσε, τηρήθηκαν κατά γράμμα. Η …λίμνη μεγάλωσε!