Τουρκία: Μπορεί ο Κιλιτσντάρογλου να νικήσει τον Ερντογάν;

Και η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου δολαρίων είναι, αν τελικά ο Κεμάμ Κιλιτσντάρογλου μπορεί να κερδίσει τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

«Παρότι ο Κιλιτσντάρογλου δεν ξεσηκώνει τον κόσμο από την κερκίδα, όπως ο Ερντογάν, είναι ένας γενναίος ομιλητής με αυτοπεποίθηση που δεν φοβάται τις κατά μέτωπο επιθέσεις. Στην ταραχώδη πολιτική σκηνή της Τουρκίας έχει δείξει όλα τα χρόνια, που πλησιάζει την πηγή αλλά δεν πίνει νερό, ότι έχει ατσαλένια θέληση και μεγάλη επιμονή…

Ακόμα κι οι αντίπαλοι του δεν μπορούν να αρνηθούν ότι είναι σεμνός και ειλικρινής. Δεν χωρεί αμφιβολία ότι αν νικήσει τις εκλογές, θα γυρίσει την Τουρκία στο κοινοβουλευτικό σύστημα, όπως έχει υποσχεθεί και την προεδρία σε μια πραγματικά αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση…

Η αντιπολίτευση πρέπει να καταστήσει ξεκάθαρο στους Τούρκους ότι στην τελική, αυτή η εκλογική μάχη δεν αφορά τον κάθε Τούρκο ξεχωριστά, αλλά το μέλλον της Τουρκίας», έγραφε αυτές τις ημέρες η ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung, ιδιαίτερα δημοφιλής μεταξύ των γερμανόφωνων πολιτών της χώρας.

Οι δημοσκοπήσεις

Οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών από τη γειτονική χώρα συμφωνούν με το momentum, που φαίνεται να χτίζεται γύρω από τον Τούρκο Γκάντι, όπως αποκαλείται ο Κιλιτσντάρογλου, λόγω του ήπιου ταπεραμέντου του.

Για την ακρίβεια η τελευταία εξ αυτών, της εταιρείας ερευνών AR-G, φέρνει τον αρχηγό του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού κόμματος (CHP) να προηγείται του Ερντογάν κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες (46.2% έναντι 43.1%), που μπορεί να έχει κλείσει σημαντικά την ψαλίδα από άλλες που τον δείχνουν να προηγείται κατά 13 ποσοστιαίες μονάδες, ωστόσο και αυτή τον αναγορεύει νικητή.

Ίσως το σημαντικότερο χαρτί υπέρ του Κιλιτσντάρογλου, αυτό που θα καταστήσει προφητική την προηγούμενη ατάκα του ότι «είμαι ο Κεμάλ και έρχομαι σφαίρα στην τουρκική προεδρία», είναι ότι θεωρείται ευρέως ένας πολιτικός που κρατά αποστάσεις ασφαλείας από τη διαφθορά.

Και σε μια χώρα, στην οποία η διαφθορά του καθεστώτος βαρύνεται με την ευθύνη της κατάρρευσης σχεδόν ολόκληρης της νότιας Τουρκίας, που χτίστηκε γρήγορα και με μεγάλο κέρδος χωρίς όμως να ακολουθηθούν οι απαιτούμενες διαδικασίες και οι προβλεπόμενοι κανονισμοί, με αποτέλεσμα τον θάνατο 45.000 ανθρώπων στα συντρίμμια της, αυτή μπορεί να είναι η μεγάλη διαφορά με τις εκλογικές συνέπειες.

Η πρόκληση

Ο σεισμός αποδεικνύεται ο εχθρός που θα δυσκολευτεί να νικήσει ο Ερντογάν, έγραφε αυτές της μέρες η Washington Post, εκτιμώντας ότι η πραγματική πρόκληση για την αντιπολίτευση και τον υποψήφιο της είναι να πείσει τους Τούρκους πολίτες ότι μπορεί να προσφέρει μια καλή διακυβέρνηση, που δεν θα βασίζεται σε έναν και μόνο άνδρα.

Για να τα καταφέρει ο Κιλιτσντάρογλου θα χρειαστεί χείρα βοηθείας από το φιλοκουρδικό Δημοκρατικό κόμμα (HDP), μετέδιδε χθες η Deutsche Welle (DW) σημειώνοντας ότι κρατά στα χέρια του αυτό το πολύτιμο 10 -15% του εκλογικού σώματος, που μπορεί να ξεχωρίσει τον νικητή από τον ηττημένο.

Προς το παρόν υπάρχουν θετικά σημάδια ότι το HDP θα υποστηρίξει τον Κιλιτσντάρογλου, αφού όπως δήλωσε  και ο διευθυντής του Ινστιτούτου Δημοσκοπήσεων Rawest, Ροζ Γκιρασούν, πολλοί Κούρδοι τον βρίσκουν συμπαθή.

«Για τους Κούρδους ψηφοφόρους, είναι μια δυνατότητα. Τους ελκύει η πολιτική του. Μπορούμε να πούμε ότι ο Κιλιτσντάρογλου είναι κάποιος που οι Κούρδοι θα ψήφιζαν με καθαρή συνείδηση», είπε χαρακτηριστικά ο ίδιος.

Το θέμα ωστόσο παραμένει, αν θα τον ψηφίσει και ο υπόλοιπος λαός, και εδώ ακόμα σαφή απάντηση δεν υπάρχει.

Ιστορία χωρίς τέλος

Ο Ερντογάν κρατά ακόμα την εξουσία στα «ραδιοκύματα» και στο δικαστικό σύστημα και έχει πείσει τους Τούρκους, ότι παρότι τους ανέβασε ψηλά και τους έριξε χαμηλά, είναι ο μόνος που κατάφερε να τους σέβονται στο εξωτερικό, κάτι που όσο κι αν φαίνεται περίεργο ενδιαφέρει τον μέσο Τούρκο, γράφει η αμερικανική εφημερίδα.

«Η αντιπολίτευση αξίζει να νικήσει, αλλά ακόμα κι αν τα καταφέρει, αυτό δεν θα είναι το τέλος της ιστορίας.

Η επίλυση των ενδημικών προβλημάτων της Τουρκίας θα είναι δύσκολη ακόμα κι αν ο Ερντογάν φύγει από το προσκήνιο χωρίς φασαρίες. Η στήριξη στη λαϊκή οργή και η υπόσχεση για δημοκρατία εδώ και τώρα μπορεί να μην αποδειχτούν αρκετά», καταλήγει η Washington Post, ευχόμενη ότι η αντιπολίτευση, και ο Κιλιτσντάρογου προσωπικά, θα καταφέρουν να πείσουν τους Τούρκους ότι μπορούν να τους παρέχουν μια ασφαλέστερη και καλύτερη Τουρκία από ότι ο Ερντογάν.

Για την Ελλάδα πάντως που νοιάζεται ιδιαίτερα για το εκλογικό αποτέλεσμα στη γειτονική χώρα, γνωρίζοντας καλά ότι η διπλωματία των σεισμών έχει βραχεία διάρκεια, κυρίως όταν το επιθυμητό εκλογικό αποτέλεσμα αποδεικνύεται δύσκολος στόχος, επί της ουσίας δεν υπάρχει καμιά απόσταση από το «θα έρθουμε μια νύχτα ξαφνικά» του Ερντογάν στα «18 νησιά του Αιγαίου, που έχει παράνομα καταλάβει η Ελλάδα» του Κιλιτσντάρογλου…