ΑΕΚ – Αστέρας Τρίπολης: Η επική ανατροπή στις καθυστερήσεις, η άγρια γιούχα από την κερκίδα και η παραίτηση Ντέμη

Μπορεί το ΑΕΚ – Αστέρας Τρίπολης να μην είναι και το πιο παραδοσιακό ζευγάρι στο ελληνικό ποδόσφαιρο ωστόσο υπάρχει ένα μεταξύ τους παιχνίδι το οποίο θα μνημονεύεται για αρκετούς λόγους όσα χρόνια κι αν περάσουν. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το ματς της 8ης αγωνιστικής για τη σεζόν 2008-9 στο ΟΑΚΑ.

Η Ένωση δεν έχει ξεκινήσει καθόλου καλά τη χρονιά, με τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό από την Ομόνοια τον Αύγουστο και το άσχημο ξεκίνημα στο πρωτάθλημα να έχουν φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τον Γιώργο Δώνη. Το κλίμα μόνο ευχάριστο δεν ήταν, με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα να μυρίζει μπαρούτι.

Οι «κιτρινόμαυροι» ήθελαν πάση θυσία τη νίκη για να μην χάσουν κι άλλο έδαφος στη βαθμολογία, όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται καλά. Χωρίς να έχουν κάνει ευκαιρία στο ματς, οι Αρκάδες ανοίγουν το σκορ στο 67′ με απευθείας εκτέλεση φάουλ του Μαρσελάο και δέκα λεπτά αργότερα η βραδιά θα στραβώσει ακόμα περισσότερο.

Με τον Δώνη να έχει ολοκληρώσει τις τρεις αλλαγές, ο Ρίκα τραυματίζεται και δεν μπορεί να συνεχίσει. Η ΑΕΚ συνεχίζει με δέκα παίκτες στο γήπεδο και ψάχνει έστω το γκολ της ισοφάρισης ενώ η κερκίδα είναι έτοιμη να εκραγεί με όσα βλέπει στον αγωνιστικό χώρο. Δυσφορία, γιούχα, συνθήματα κατά πάντων κυριαρχούν, με τον τότε πρόεδρο των «κιτρινόμαυρων», Ντέμη Νικολαΐδη, να παρακολουθεί ανέκφραστος από τα επίσημα.

Παρά το αριθμητικό της μειονέκτημα η ΑΕΚ καταφέρνει να ισοφαρίσει σε 1-1 με κεφαλιά του Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς στο 90′. Ο Σουηδός τρέχει να πανηγυρίσει το γκολ, οι οπαδοί της Ένωσης τον αποδοκιμάζουν κι εκείνος μάλλον αμήχανος, απορεί. Το ματς έχει μπει πλέον στις καθυστερήσεις και όλη η ΑΕΚ είναι στην επίθεση ψάχνοντας την ανατροπή αν και με παίκτη λιγότερο.

Στο τρίτο και τελευταίο λεπτό του έξτρα χρόνου γίνεται αυτό που λίγο νωρίτερα έμοιαζε απίθανο. Μετά από μία φάση διαρκείας στα καρέ του Αστέρα, ο Τζεμπούρ με ένα τρομερό ψαλιδάκι στέλνει την μπάλα στα δίχτυα και στο ΟΑΚΑ επικρατεί χαμός. Έξαλλοι πανηγυρισμοί από τη μία, γιούχα από την άλλη. Στο τέλος υπερισχύει η δεύτερη.

Από την ένταση και τις αποδοκιμασίες ο Δώνης λυγίζει και φεύγει σχεδόν τρέχοντας για τα αποδυτήρια με δάκρυα στα μάτια. Λίγα λεπτά αργότερα, ο Νικολαΐδης δηλώνει στην κάμερα της NOVA ότι αυτή ήταν η τελευταία του μέρα ως πρόεδρος της ΑΕΚ καθώς δεν αντέχει να βρίσκεται σε μία ομάδα που την αποδοκιμάζουν οι οπαδοί της. Ήταν 2 Νοεμβρίου του 2008.