Η σημαντική συμβολή του προπονητή

Ο Ντιντιέ Ντεσάν το 2018 στη Ρωσία μπήκε σε ένα κλειστό κλαμπ μόλις τριών ανθρώπων (μαζί με τον Μάριο Ζαγκάλο και τον Φραντς Μπεκενμπάουερ) που έχουν κατακτήσει τον τίτλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου τόσο ως παίκτες όσο και ως προπονητές.

Τώρα είναι κοντά στο να πιάσει και τον ιταλό τεχνικό Βιτόριο Πότσο και να γίνει μόλις ο δεύτερος προπονητής στην ιστορία που θα έχει κατακτήσει δύο συνεχόμενα Μουντιάλ.

Διαβάστε επίσης: Αποθέωση ξανά για τον Ιν-Μπεόμ Χουάνγκ: «Ο… στρατηγός της Νότιας Κορέας και το Μουντιάλ του 2026»

Και όμως ο γάλλος τεχνικός για όλα αυτά που έχει καταφέρει, τη σπορά την είχε κάνει ως παίκτης όταν ως αρχηγός των Τρικολόρ είχε σηκώσει το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο στην ιστορία της Γαλλίας το 1998 στον τελικό του Σεντ Ντενί με τη Βραζιλία.

Η γενιά του 1998 έσπειρε τους καρπούς που τα τελευταία χρόνια μαζεύουν οι «πετεινοί» καθώς εκείνη η φουρνιά των Ζιντάν, Καρεμπέ, Ντεσαγί, Ντεσάν, Λιζαραζού, Μπαρτέζ, Τζορκαέφ, Βιεϊρά, Τουράμ ήταν μια τρομερή φουρνιά που άρπαξε την ευκαιρία και άλλαξε την ψυχοσύνθεση μια ολόκληρης εθνικής ομάδας.

Κάτι που δεν είχε καταφέρει μια άλλη μεγάλη γενιά, αυτή του Πλατινί, του Ζιρές, του Τιγκανά τη δεκαετία του 1980 κατακτώντας μόνο το Euro που διοργάνωσε η Γαλλία το 1984.

Αντίθετα η πραγματική μεταμόρφωση της Γαλλίας από μια καλή ευρωπαϊκή ομάδα σε ένα σύνολο που θα κατακτά τίτλους (Μουντιάλ 1998 και 2018, Euro 2000) ή θα τους πλησιάζει (χαμένος τελικός Μουντιάλ 2006 και Euro 2016) έγινε στα τέλη της δεκαετίας του 1990.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι Γάλλοι διεκδικούν με αξιώσεις (είναι το μεγάλο φαβορί με αντίπαλο το Μαρόκο στον ημιτελικό της Τετάρτης) την είσοδό τους στον 4ο τελικό τους σε Παγκόσμιο Κύπελλο τα τελευταία 24 χρόνια!

Κάτι που μόνο υπερδυνάμεις σαν την Βραζιλία, τη Γερμανία, την Ιταλία είχαν πετύχει στο παρελθόν. Ναι η Γαλλία τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια ανήκει σε αυτές έχοντας αλλάξει επίπεδο ανεπιστρεπτί.

Εξού και η πρώτη νίκη της επί της Αγγλίας σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Την τελευταία φορά που είχαν παίξει το 1982, οι Αγγλοι είχαν ένα αστέρι στη φανέλα τους και οι Γάλλοι τίποτα. Από τότε έχουν πάρει δύο Παγκόσμια Κύπελλα και δύο Euro και οι Αγγλοι παραμένουν με αυτό το ένα αστέρι από το μακρινό 1966.