Ιταλοί ρεαλιστές

Ο Τζιανκάρλο Τζορτζέτι είναι ο υπουργός Οικονομικών της νέας κυβέρνησης της Ιταλίας. Στη σημερινή συνεδρίαση του Eurogroup θα κάνει την παρθενική του εμφάνιση και θα προσπαθήσει να πείσει τους συναδέλφους του, για το περίφημο πακέτο των 30 δισ. ευρώ ενίσχυσης νοικοκυριών και επιχειρήσεων από την ενεργειακή κρίση, που έχει συμφωνήσει με την πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι, για το 2023. Το κείμενο που θα παρουσιάσει, ο πρώην υπουργός Ανάπτυξης της κυβέρνησης Ντράγκι και ιστορικό στέλεχος της Λίγκας του Βορρά, θα προβλέπει την αύξηση του ελλείμματος του ιταλικού προϋπολογισμού στο 5,6% και επιστροφή εντός των δημοσιονομικών κανόνων το 2025, όταν προβλέπεται δημοσιονομικό έλλειμμα 3%. Μέχρι τότε σχεδιάζει να αυξήσει τον κρατικό δανεισμό για τη δεύτερη πιο υπερχρεωμένη χώρα στην Ευρώπη, η οποία έχει χτυπηθεί από πληθωρισμό 12,8%, αλλά και ελαφρώς καλύτερη των εκτιμήσεων ανάπτυξη της τάξης του 3,7%.

Τι λείπει από το ιταλικό «πακέτο»; Ολα αυτά που η Μελόνι είχε υποσχεθεί προεκλογικά. Ολα αυτά που φόβιζαν τις αγορές. Η ανάγκη αντιμετώπισης των προβλημάτων και εξάλειψης των κινδύνων μιας ιταλικής κατάρρευσης, δείχνει να επικρατεί. Το ιταλικό πρόγραμμα ανακούφισης των πληττόμενων από την κρίση, είναι πολύ μικρότερο αναλογικά ακόμα και από αντίστοιχα πακέτα σε οικονομίες όπως η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Αποτελεί στην ουσία, λίγο πιο φουσκωμένο, τη συνέχιση του προγράμματος Ντράγκι. Εχει στόχο την ενίσχυση της ανάπτυξης, χωρίς να διαλύσει τα δημόσια οικονομικά της χώρας. Σε αυτό το πλαίσιο, οι προεκλογικές της υποσχέσεις για φορολογικές περικοπές, πάνε για αργότερα. Πρώτα πρέπει να σταθεί όρθια η οικονομία. Για να το πετύχει θα πρέπει ισορροπήσει μεταξύ ανάπτυξης και δημοσιονομικών.

Πρόκειται δηλαδή για την επίσημη στροφή στον ιταλικό μετεκλογικό ρεαλισμό. Καμία σχέση με τις ελληνικές «τρέλες» του 2015. Λαϊκιστές οι Ελληνες που ήρθαν στην εξουσία τότε. Λαϊκιστές και οι Ιταλοί που κέρδισαν τις εκλογές τον Σεπτέμβριο. Ποιοτική διαφορά ότι μετεκλογικά, οι δεύτεροι φαίνεται ότι ξέρουν τι κάνουν, σε αντίθεση με τους έλληνες συναδέλφους τους πριν από επτά χρόνια. Οι Ιταλοί της Μελόνι, δείχνουν από τις πρώτες μέρες στο τιμόνι της τρίτης σε μέγεθος οικονομίας στην ευρωζώνη ότι υπηρετούν τις εθνικές προτεραιότητες και βάζουν στο πλάι τους κομματικούς και ιδεολογικούς δογματισμούς τους.

Το ερώτημα είναι ποια θα είναι αντιμετώπιση αυτής της στροφής σήμερα στις Βρυξέλλες. Οι περισσότεροι υπουργοί Οικονομικών συμπεριλαμβομένου και του Ελληνα Χρήστου Σταϊκούρα, θα παρακολουθούν με ενδιαφέρον την αντίδραση τόσο της Κομισιόν, όσο κυρίως την τοποθέτηση του γερμανού συνάδελφού τους. Θα περιμένουν να δουν για να καταλάβουν τι τους περιμένει για τα δικά τους σχέδια, στη συνεδρίαση του Δεκεμβρίου, όπου παραδοσιακά εγκρίνονται οι προϋπολογισμοί των κρατών μελών.

Στο τελευταίο Eurogroup ο Κρίστιαν Λίντνερ είχε βρεθεί απομονωμένος από τα μαζικά πυρά των συναδέλφων του για το πακέτο των 200 δισ. ευρώ. Η επίθεση αυτή εκτιμάται ότι τον οδήγησε λίγες μέρες μετά, να δηλώσει έτοιμος να αποδεχτεί «πιο αργούς ρυθμούς προσαρμογής» για τις υπερχρεωμένες χώρες ως μέρος των μεταρρυθμίσεων του δημοσιονομικού συμφώνου. Ακόμα και τότε ωστόσο είχε τονίσει ότι πρέπει να υπάρχει ακόμη μεγάλη έμφαση στη «συνεπή, σταδιακή μείωση του ελλείμματος». Είναι σαφές ότι, το σημερινό «ιταλικό τεστ αντοχής» θα δείξει την κατεύθυνση των αποφάσεων των επόμενων εβδομάδων…