Η επόμενη μάχη

Η Ρωσία του Πούτιν έχει καταφέρει κάτι μοναδικό για χώρα που θεωρείται υπεύθυνη για εγκλήματα πολέμου, παράνομη εισβολή σε άλλη χώρα και αντιμετωπίζεται ως χώρα παρίας από το σύνολο του δυτικού κόσμου. Εχει καταφέρει να πουλάει πανάκριβα μικρότερες ποσότητες ενέργειας (πετρελαίου και φυσικού αερίου) στους παλιούς της πελάτες, τις δυτικές χώρες που την κατηγορούν για όλα τα παραπάνω, εισπράττοντας περίπου τα χρήματα που εισέπραττε από αυτές και πριν απ’ την εισβολή. Αρα ελλείψεις και προβλήματα επάρκειας στις συγκεκριμένες χώρες σε υψηλότερες όμως τιμές, με επιπτώσεις τόσο στην κατανάλωση όσο και τους κρατικούς προϋπολογισμούς. Επιπλέον έχει προσθέσει ένα νέο πελατολόγιο με χώρες κατά κύριο λόγο από την κατηγορία των αναδυόμενων οικονομιών (Ινδία, Αιθιοπία κ.λπ.). Σε αυτές πουλάει ενέργεια σε διαρκώς αυξανόμενες ποσότητες, σε τιμές ωστόσο πολύ μικρότερες από αυτές που πουλάει στις δυτικές χώρες.

Με αυτόν τον τρόπο πετυχαίνει να έχει αυξήσει τα ενεργειακά της έσοδα εν μέσω υποτιθέμενων κυρώσεων από τη Δύση. Παράλληλα βελτιώνει με ραγδαίους ρυθμούς και το «γεωπολιτικό της ισοζύγιο» αυξάνοντας την επιρροή της σε χώρες (αναδυόμενες οικονομίες) που δεν θα περίμενε κανείς, με αυτή την ένταση και με αυτήν την ταχύτητα.

Ολα αυτά όμως δεν θα μπορούσε να τα πετύχει, αν δεν είχε απέναντί της μια βαθιά διχασμένη Δύση. Οπου χώρες (Νότου) πανηγυρίζουν όταν δεν περνάει η πρόταση των Βορείων για υποχρεωτική μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και από την άλλη οι Βόρειοι σχεδόν στα όρια του «αυτοκτονικού ιδεασμού» αρνούνται να συναινέσουν σε προσωρινά μέτρα μείωσης των τιμών (πλαφόν). Ολα λάθος. Και όλα επιτρέπουν καθημερινά στον Πούτιν να χτίζει νέες «φιλίες» με τα λεφτά τα δικά μας. Των ευρωπαίων καταναλωτών.

Στην κυβέρνηση δείχνουν να τα έχουν λογαριάσει όλα αυτά στα μέτρα που εφαρμόζουν για το ηλεκτρικό. Δηλαδή τις «μη» ευρωπαϊκές αποφάσεις. Η απόφασή της να εξαφανίσει τις επιπτώσεις από τον εκβιασμό Πούτιν και την ευρωπαϊκή ολιγωρία, επιδοτώντας τις τιμές του ηλεκτρικού δείχνει ότι δεν περιμένει τίποτα από την Ευρώπη.

Το κάνει με τον δικό της τρόπο που προσιδιάζει μόνο με τον δραστικό τρόπο του προέδρου Μακρόν στη Γαλλία. Αυτός υπό την πίεση των γαλλικών εκλογών παρενέβη νωρίς. Φόρτωσε την κρατική εταιρεία ηλεκτρισμού EDF, δηλαδή τους γάλλους φορολογούμενους, με ζημιές που μόνο στο πρώτο εξάμηνο έφτασαν 5 δισ. ευρώ. Ως αποτέλεσμα όμως ο πληθωρισμός καθ’ όλη την προεκλογική περίοδο δεν ξεπέρασε το 4% και μόνο τους τελευταίους μετεκλογικούς μήνες ξεπέρασε το 6%. Στα ίδια ποσοστά ενδεχομένως και χαμηλότερα θα προσγειωθεί και ο ελληνικός πληθωρισμός, μετά τις παρεμβάσεις για το ρεύμα. Θα το δούμε σταδιακά να εξελίσσεται αρχή γενομένης από τα στοιχεία Αυγούστου. Αρα το πιθανότερο είναι και οι ελληνικές εκλογές να διεξαχθούν με πιο ήπιο πληθωρισμό και σίγουρα με πολύ χαμηλότερες τιμές ηλεκτρικής ενέργειας.

Το πρόβλημα στην ελληνική περίπτωση είναι ότι πολύ θα το θέλαμε, αλλά δεν είμαστε Γαλλία. Εχουμε σημαντικούς δημοσιονομικούς περιορισμούς, λόγω του υψηλού μας χρέους. Οι επιδοτήσεις στοιχίζουν, ξεπερνώντας τις δημοσιονομικές αντοχές των συμφωνιών με την ΕΕ. Μια καλή λύση οπότε θα ήταν αντί να ανεβάζουμε τον πήχη για κάποιου είδους μεγάλη ευρωπαϊκή απόφαση για τις τιμές της ενέργειας, που τελικά από ό,τι φαίνεται δεν θα έρθει, να προετοιμαζόμαστε για μια διαπραγμάτευση για τα δημοσιονομικά. Σε Eurogroup και όχι σε Συμβούλιο Υπουργών Ενέργειας θα δοθεί η επόμενη μάχη και καλό είναι να το γνωρίζουμε…