«Μονόδρομος και όχι επιλογή η σεξεργασία για πολλές» – Ο Γολγοθάς διακρίσεων των τρανς ατόμων

Το δύσκολο μονοπάτι της σεξεργασίας αναγκάζονται να διαβούν πολλά τρανς άτομα στη χώρα μας προκειμένου να βιοποριστούν σε μια κοινωνία που έχει να κάνει ακόμη πολλά βήματα προόδου, με τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας να επισημαίνουν πως δυστυχώς ακόμη και σήμερα η αγορά του πληρωμένου έρωτα είναι μονόδρομος και όχι επιλογή για αρκετούς, ένεκα της ανεργίας, του στίγματος και των διακρίσεων.

«Η σεξεργασία συνεχίζει να μην είναι επιλογή αλλά μονόδρομος. Θα ήταν καλό να ήταν απλά επιλογή και να ασχολούνταν με αυτό μόνο όσοι ήθελαν αλλά είναι δύσκολο», αναφέρει στο ThessToday.gr η Κρίστη Αλεξίου, επιχειρηματίας και τρανς γυναίκα που έχει ασχοληθεί με τη σεξεργασία, η οποία μιλά για τρανσφοβία και στερεότυπα που καλά κρατούν ακόμη και από νεαρά άτομα που θα περίμενε κανείς να έχουν πιο προοδευτικές απόψεις.

«Σχεδόν κάθε μέρα δεχόμαστε λεκτικές επιθέσεις. Και είναι πολλά τα μικρά σε ηλικία άτομα, παρέες παιδιών που το κάνουν αυτό. Το θετικό είναι ότι πολλά μεγαλύτερα άτομα έχουν αρχίσει να δείχνουν σεβασμό».

«Αν δεν σε δεχτούν εν ζωή, δεν θα σε δεχτούν ούτε μετά θάνατον»

Ερωτηθείσα για το τραγικό περιστατικό με τη νεκρή τρανς γυναίκα στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου, δήλωσε χαρακτηριστικά πως «αν δεν σε δεχτούν εν ζωή, δεν θα σε δεχτούν ούτε μετά θάνατον», επισημαίνοντας παράλληλα πως η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας ήταν μεν θετική, ωστόσο γρήγορα θα ξεχαστεί το όλο θέμα.

Πρόσθεσε όμως πως η κατάσταση παλαιότερα ήταν πολύ χειρότερη. «Ο κόσμος δεν το αποδεχόταν εύκολα. Γι’αυτό και τα περισσότερα τρανς άτομα κυκλοφορούσαν βράδυ παρά μέρα. Με τα χρόνια κάποια πράγματα μπήκαν στη θέση τους. Υπήρχε η προκατάληψη ότι τα τρανς άτομα ασχολούνται με τα ναρκωτικά και το σεξ, έχουν αρρώστιες. Όλα αυτά σιγά σιγά άρχισαν να απομυθοποιούνται. Το στίγμα όμως υπάρχει».

Τα συντριπτικά ποσοστά ανεργίας και το δυσθεώρητο κόστος της διαδικασίας φυλομετάβασης

Τα τρανς άτομα αναγκάζονται να ανέβουν έναν οικονομικό γολγοθά, όσον αφορά τη διαδικασία της φυλομετάβασης, της ορμονοθεραπείας και της εγχείρησης. Ασφαλιστικά καλύπτεται μόνο η ορμονοθεραπεία, ενώ για να μπορέσει να αλλάξει κάποιος τα χαρτιά του, κάτι που γίνεται κατόπιν δικαστηρίου, θα πρέπει να έχει εμφανείς αλλαγές πάνω του και να έχει ξεκινήσει τις ανάλογες διαδικασίες.

«Το χειρουργείο κοστίζει από 3.000 έως 6.000 ευρώ στην Ελλάδα το ένα. Δεν καλύπτεται από την ασφάλεια. Η ασφάλεια σου καλύπτει τις ορμόνες, όπου πληρώνεις το 25%. Είναι πανάκριβη διαδικασία. Η ορμονοθεραπεία γίνεται εφόρου ζωής. Και για να καταφέρεις να κάνεις μια ένεση πρέπει να έχεις χαρτί ψυχιάτρου, το οποίο παίρνεις μετά από ένα χρόνο ψυχοθεραπείας. Όμως και οι συνεδρίες είναι ακριβές. Πολλά άτομα δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ξεκινήσουν αυτή τη διαδικασία. Μάλιστα οι τρανς είναι η ομάδα με τον μεγαλύτερο αριθμό ανέργων, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως. Το χειρότερο είναι στις τρανς γυναίκες, όπου πολλές οδηγούνται στη σεξεργασία, μόνο και μόνο επειδή δεν μπορούν να βρουν δουλειά», σημειώνει ο κ. Κέφαλος.

Όπως επισημαίνει όμως υπάρχει ένα θετικό βήμα. «Η Ελλάδα έχει κάνει ένα βήμα και έχει δημιουργήσει ειδικό πρόγραμμα μέσω του ΟΑΕΔ με σκοπό να δίνονται δουλειές σε τρανς άτομα».

Η ζωή των τρανς ατόμων στη Θεσσαλονίκη

Ενώ ερωτηθείς για το πώς είναι η καθημερινότητα για ένα τρανς άτομο που ζει στη Θεσσαλονίκη, απάντησε πως είναι μεν καλύτερη σε σύγκριση με την επαρχία, αλλά τα φαινόμενα τρανσφοβίας και διακρίσεων δεν έχουν εκλείψει. «Αν ας πούμε ζεις στη Λάρισα και κανείς τη φυλομετάβαση όλοι θα ξέρουν ότι είσαι τρανς, όλοι θα σε κοιτάζουν περίεργα. Οι μεγαλύτεροι θα συνεχίσουν να σε φωνάζουν με το παλιό σου όνομα. Κατά πάσα πιθανότητα η οικογένειά σου θα προσπαθήσει να το κρύψει αυτό ή δεν θα σε αποδεχτεί. Είναι πιο δύσκολο, αλλά ακόμη και στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα. Θα σε κοιτάζει περίεργα ο κόσμος και δεν θα σου δίνουν δουλειές».