Τα διλήμματα του ΚΙΝΑΛ

Εχει ενδιαφέρον να δει κανείς την ανθρωπογεωγραφία του Μεγάρου Μαξίμου από τις 7 Ιουλίου και τα πρόσωπα που κατοικοεδρεύουν ή πέρασαν από την Ηρώδου Αττικού. Γ. Δημητριάδης, Γ. Γεραπετρίτης, Α. Σκέρτσος, Δ. Τσιόδρας, Α. Πελώνη, Θ. Λιβάνιος, Χ. Ταραντίλης, Γ. Μαστρογεωργίου, Γ. Οικονόμου. Πλην του πρώτου και του τελευταίου, όλοι οι υπόλοιποι σχετίζονται κομματικά ή ιδεολογικά με τον χώρο του Κέντρου – ίσως υπό μία έννοια και ο πρώτος, αφού, αν και ο αγαπημένος εγγονός του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, μάλλον στον χώρο του Κέντρου τον τοποθετούν οι απόψεις του.

Την ίδια στιγμή ήταν στελέχη του ΠΑΣΟΚ υπουργοί και υφυπουργοί όπως Λ. Μενδώνη, Κ. Πιερρακάκης, Π. Τσακλόγλου, ή ο Μ. Χρυσοχοΐδης. Η συγκεκριμένη λίστα θα μπορούσε να είναι χρήσιμη στη Χαριλάου Τρικούπη, διότι σε συνδυασμό με τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων απαντά εν πολλοίς στο δίλημμα που επανέρχεται ξανά και ξανά για την ιδεολογική κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει το ΚΙΝΑΛ.

Πέρα από τη δημοσκόπηση της Metron Analysis στην οποία το 92% των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ δήλωνε ότι έχει θετική γνώμη για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, στη δημοσκόπηση της Pulse της περασμένης εβδομάδας οι πολίτες απάντησαν ότι θεωρούν ως κύριο εκφραστή του κέντρου τον Κυρ. Μητσοτάκη. Δεν αποτελεί μυστικό ότι το μπλοκ των εκσυγχρονιστών ψηφοφόρων έχει μετακομίσει σύσσωμο στη ΝΔ, ενώ ένα σεβαστό κομμάτι πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ ψηφίζει ΝΔ με μισή καρδιά, αντιμετωπίζοντάς την ως ισχυρό ανάχωμα στην προοπτική επιστροφής του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει μία χρυσή ευκαιρία να αποτελέσει τη φωνή λογικής, που θα ανακτήσει το κεντρώο ακροατήριο. Αντίθετα, οι ίσες αποστάσεις και η ανάδειξη ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ ως πολωτικούς παράγοντες με την τοποθέτησή τους στο ίδιο κάδρο, απομακρύνει ένα κοινό που είναι έτοιμο να επιστρέψει.

Φάνηκε άλλωστε και από την ατυχέστατη ανακοίνωση του ΚΙΝΑΛ για την ασύλληπτη συμπεριφορά του Παύλου Πολάκη εντός της Βουλής, στην οποία τον εξίσωσε με τη ΝΔ, συγκεντρώνοντας βαρύτατες επικρίσεις. Οσο για κάποιους προσκολλημένους σε απλουστευτικές ταξινομήσεις ή παρελθοντικές εμμονές πως το πρόσημο θα πρέπει να είναι πάντα προς τα αριστερά, θα πρέπει μάλλον να αναλογιστούν ότι οι όροι Αριστερά – Δεξιά έχουν επανακαθορισθεί, ήδη από την εποχή που εξελέγη βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ η Ραχήλ Μακρή.