Πολ Μέισον για Αφγανιστάν – «Κάναμε λάθος, τέλειωσε, ποτέ ξανά»

Ο Πολ Μέισον δεν μασάει τα λόγια του για το Αφγανιστάν. Ο Βρετανός δημοσιογράφος και συγγραφέας, που είχε αντιταχθεί στην εισβολή της Βρετανίας κατά του Αφγανιστάν και του Ιράκ, επιτίθεται στην πολιτική που ακολουθήθηκε είκοσι χρόνια από τη Βρετανία και ήταν καταδικασμένη να αποτύχει όπως αναφέρει.

Η εισβολή της Βρετανίας στο Αφγανιστάν και κυρίως στο Ιράκ συνοδεύτηκε από μεγάλες αντιδράσεις στη χώρα, με μεγάλα αντιπολεμικά κινήματα και πολιτικούς να ζητούν την απόσυρση των στρατευμάτων.

Σε σειρά αναρτήσεών του στο twitter, ο Πολ Μέισον, μιλά για κατάρρευση του φιλελεύθερου παρεμβατισμού και της εκστρατευτικής μανίας που διακατείχε την πολιτική ελίτ και τα ΜΜΕ το 2001. Ακόμα αναφέρεται στον Μπόρις Τζόνσον και τους «ηλίθιους της ελίτ του που είναι αποφασισμένοι να πυροδοτήσουν εσωτερικό πολιτιστικό πόλεμο».

Μιλά για ξεκάθαρη ήττα που πρέπει να αποδεχτεί η Δύση.

«Είδα από πρώτο χέρι πώς ο φιλελεύθερος παρεμβατισμός και η εκστρατευτική μανία διέρρηξαν την πολιτική ελίτ και τα μέσα ενημέρωσης το 2001: αυτό που πρέπει να ζητήσουμε τώρα είναι απλώς η παραδοχή: κάναμε λάθος, τελείωσε, ποτέ ξανά» τονίζει ο Πολ Μέισον σε σειρά αναρτήσεών του στο Twitter με αφορμή άρθρο του στην προσωπική του ιστοσελίδα.

«Σήμερα αντιμετωπίζουμε πολύ μεγαλύτερους κινδύνους: η εκκένωση της Σαϊγκόν πραγματοποιήθηκε εν μέσω αποτελεσματικής παγκόσμιας σταθερότητας.

Τη δεκαετία του 2020 θα δούμε να αυξάνεται η αντιπαλότητα των ομοτίμων – πρέπει να πάρουμε τα βαθιά διδάγματα του Αφγανιστάν – το πολιτικό μας σύστημα απέτυχε» σημειώνει.

I saw first hand how liberal interventionism & expeditionary mania ripped thru the political and media elite in 2001: what we should ask for now is simply the admission: we were wrong, its over, never again 1/ https://t.co/xWRMZiksxA

— Paul Mason (@paulmasonnews) August 16, 2021

Για τις πολιτικές ευθύνες του 2001 και 2006

«Δεν υπήρξε ψηφοφορία, ούτε σοβαρός έλεγχος των αποφάσεων του 2001 και του 2006 σχετικά με τις αναπτύξεις στο Αφγανιστάν. Το υπουργικό συμβούλιο απέτυχε, το κοινοβούλιο απέτυχε, οι στρατιωτικοί αρχηγοί απέτυχαν» αναφέρει.

«Σε ό,τι αφορά την Ινδο-Ειρηνική «καραμπόλα», το αφγανικό χτύπημα παρέδωσε στην Κίνα ένα άλλο κράτος-πελάτη. Σε ό,τι αφορά την Παγκόσμια Βρετανία – ένα αστείο. Όσο για την Ολοκληρωμένη Επισκόπηση (σ.σ.: IR – έγγραφο με τη διατύπωση της εθνικής ασφάλειας του Ηνωμένου Βασιλείου και της διεθνούς πολιτικής)» συνεχίζει ο Πολ Μέισον

«Το IR αναφέρει το Αφγανιστάν μόλις δύο φορές, και τις δύο φορές θεωρώντας ότι λειτουργεί ως συνήθως. Δεν έγινε εκτίμηση κινδύνου εθνικής ασφάλειας για το IR, οπότε δεν έχουμε χάρτινα ίχνη για το ποιος έχασε αυτούς τους κινδύνους…» σημειώνει.

«Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι πολύ έκπληκτα για να το διατυπώσουν αυτό, αλλά ως κάποιος που είδε πόσο βαθιά η ελίτ είχε δεσμευτεί να αναδιαμορφώσει την παγκόσμια ατζέντα του Μπλερ, η οποία επιβιώνει ως “παγκόσμια Βρετανία”, αυτό είναι το τέλος μιας 20χρονης έπαρσης» σχολιάζει.

Δεν θέλω κάποια σκληρή έρευνα για αφγανικό χάλι

«Ιράκ – ήττα/απόσυρση, Συρία – άδοξη ανάβαση, Λιβύη – καταστροφή*ck; Ουκρανία – δεν ενδιαφέρεται καν. Αφγανιστάν – ήττα/απόσυρση. Θα μάθουμε;» διερωτάται.

«Αντιμετωπίζουμε τώρα ένα αποσυντεθειμένο παγκόσμιο σύστημα, μεγαλύτερο κίνδυνο, μεγαλύτερη απειλή, με τους ηλίθιους ελίτ του Τζόνσον να είναι αποφασισμένοι να πυροδοτήσουν τον εσωτερικό πολιτιστικό πόλεμο…» αναφέρει ακόμη.

«Δεν θέλω κάποια σκληρή έρευνα για το αφγανικό χάλι – Θέλω τη γνώση και τη λήψη αποφάσεων για το Κοινοβούλιο – Και ορισμένοι βουλευτές που καταλαβαίνουν/ενδιαφέρονται αρκετά για το εξωτερικό/την άμυνα/την ασφάλεια να είναι έστω γνώστες σε αυτό»

Πωλ Μέισον – Ο Τζέρεμι Κόρμπιν ήξερε ότι η επέμβαση θα αποτύχει

«…Και θυμηθείτε. Ο Τζέρεμι Κόρμπιν δεν ηγήθηκε της αντιπολίτευσης για το Αφγανιστάν/Ιράκ για ηθικούς λόγους: πέρασε δεκαετίες ασχολούμενος με θέματα/ανθρώπους και ήξερε ότι η επέμβαση θα αποτύχει» παρατηρεί.

«Το μόνο που ζητάμε από τους βουλευτές που θέλουν να συνεχίσουν να προσπαθούν και να αποτυγχάνουν να κυβερνούν τον κόσμο μέσω του εκστρατευτικού πολέμου είναι να παρακολουθήσουν κάποιες διαλέξεις, να διαβάσουν κάποια έρευνα – και να αναλάβουν την ευθύνη για τις αποτυχίες» καταλήγει με νόημα ο Βρετανός δημοσιογράφος.