Εθνική Δανίας: From father to son

Στις 22 Ιουνίου του 1992, σημειώθηκε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, η οποία χαρακτηρίστηκε ως το «Δανέζικο θαύμα», καθώς το αουτσάιντερ νίκησε το φαβορί και κάτοχο του τίτλου Ολλανδία (2-2 κανονική διάρκεια) με 6-7 στα πέναλτι και προκρίθηκε στον τελικό νικώντας την πανίσχυρη Γερμανία με 2-0, έχοντας σε καταπληκτική βραδιά έναν από τους καλύτερους τερματοφύλακες στην ιστορία του ποδοσφαίρου τον Πέτερ Σμάιχελ.

H Δανία κατάφερε να κάνει αυτό που φάνταζε ακατόρθωτο τερματίζοντας στην 2 η θέση δεχόμενη μόλις δυο γκολ με τον καταπληκτικό Πέτερ Σμάιχελ αφήνοντας εκτός Γαλλία και Αγγλία.

Στις 07 Ιουνίου του 2021 η Δανία έχει την ευκαιρία μετά από 29 χρόνια, να ξαναγράψει την δική της ιστορία, εάν νικήσει την Αγγλία αυτή την φορά, όμως με τον γιο Κάσπερ.

Να σημειωθεί πως τόσο η Δανία του 1992, όσο και εκείνη του 2021 έχουν σημειώσει μια νίκη στον ομιλό τους. Η ομάδα του Κάσπερ Χιούλμαντ τερμάτισε και εκείνη στην 2 η θέση πίσω από το Βέλγιο αφήνοντας εκτός Φινλανδία και Ρωσία με την μόνη διαφορά πως η ομάδα του σημείωσε 5 γκολ, δεχόμενη μόλις τέσσερα σε σύγκριση με την ομάδα του Nίλσεν, η οποία σημείωσε μόλις δυο γκολ δεχόμενη άλλα δυο.

Κοινά χαρακτηριστικά

Τα επιτεύγματα του Πέτερ είναι γνωστά και φημιζόταν τόσο για την σωματοδομή του όσο και για τις καίριες και με δύναμη τοποθετήσεις του, καθώς το ύψος 2.15 αλλά και η τεχνική του κατάρτιση, τον βοηθούσε να καλύπτει το οπτικό πεδίο των αντίπαλων επιθετικών.

Στο ίδιο μήκος κύματος σαφώς με λιγότερες εμφανίσεις και διαφορετικών τεχνικών χαρακτηριστικών κυμαίνεται και ο γιός, ο οποίος κατάφερε ουσιαστικά να καθιερωθεί το 2011 στην Λέστερ με την οποία και πανηγύρισε το 2016 πρωτάθλημα και φέτος κύπελλο Αγγλίας, καθώς η Μάντσεστερ Σίτι δεν τον εμπιστεύτηκε από τα 19 του έως τα 22 χρόνια καθώς από το 2005 έως το 2009 την θέση του κάλυπταν πολύ πιο έμπειροι τερματοφύλακες από τον Ντέιβιντ Τζέιμς έως τον Τζο Χάρτ. Ωστόσο η επιμονή του και η συνεχής βελτίωση του μετά από 5 χρονιές δανεικός και πριν μεταβεί στην προαναφερθείσα Λέστερ τον οδήγησε σε Λιντς και Νοτς Κάουντι.

Θέλει να πατήσει στο ευρωπαϊκό σκαλοπάτι

Ο γιος αγωνίζεται από το 2012 στην Εθνική Αντρών και επιθυμεί να βρεθεί και εκείνος στην θέση του πατέρα του στον τελικό του στις 11 Ιουνίου στο Γουέμπλει βάζοντας με χρυσά γράμματα το όνομα του στην ιστορία της Εθνικής Δανίας στην πολύ μεγάλη έως τώρα πορεία.