Την Κυριακή με το «Βήμα»: Ο Προμηθέας ελεύθερος δεσμώτης του Aντρε Ζιντ

Νομπέλ Λογοτεχνία, Νουάρ Λογοτεχνία, MEGA Σταυρόλεξα, VITA, & ΒΗΜΑGAZINO την Κυριακή με «Το Βήμα»

Αξεπέραστοι συγγραφείς, που έχουν τιμηθεί με βραβείο Νομπέλ

Αυτή την εβδομάδα

Aντρε Ζιντ

Ο Προμηθέας ελεύθερος δεσμώτης

Ο νομπελίστας συγγραφέας εμπνέεται από τη σπουδαία μυθική μορφή και γράφει την καλύτερη αλληγορική φάρσα, που επηρέασε τις μεταγενέστερες γενιές συγγραφέων.

Τα «Τέλματα» και «Ο Προμηθέας ελεύθερος δεσμώτης» είναι δύο «από τις τρεις αλληγορικές φάρσες που έγραψε ο Ζιντ. Το 1893, θέλοντας να ξεφύγει από την πνιγηρή ατμόσφαιρα των λογοτεχνικών σαλονιών και να απελευθερωθεί από την πουριτανική διαπαιδαγώγησή του, ο νεαρός Αντρέ Ζιντ φεύγει για ένα ταξίδι στη Βόρεια Αφρική, όπου ανακαλύπτει την απόλαυση και την ηδονή.

Επιστρέφοντας μεταμορφωμένος και αναζητώντας μια διέξοδο στην αποξένωση που ένιωθε, αποφασίζει να γράψει τα «Τέλματα», όπου η γραφή του, απελευθερωμένη πια όπως κι εκείνος, τον οδηγεί στη σύλληψη της ιδέας της ελεύθερης ή αναίτιας πράξης, την οποία ενδυναμώνει με ένα σύμβολο στον «Προμηθέα ελεύθερο δεσμώτη», για να την τελειοποιήσει στα «Υπόγεια του Βατικανού» στο πρόσωπο του Λαφκάντιο.

Ο Αντρέ Ζιντ γεννήθηκε το 1869 στο Παρίσι από έναν προτεστάντη πατέρα και μια καθολική μητέρα. Ζει δύσκολα παιδικά χρόνια, εν μέρει λόγω του θανάτου του πατέρα του και εν μέρει λόγω των ασθενειών που τον ταλαιπωρούν. Το 1891 εκδίδει ανώνυμα το ποιητικό κείμενο «Τα τετράδια του Αντρέ Βαλτέρ». Το 1893, σε ένα ταξίδι του στην Αλγερία θα έχει την πρώτη του ομοφυλοφιλική εμπειρία.

Το 1895 παντρεύεται την εξαδέλφη του σε ένα γάμο που θα μείνει για πάντα λευκός. Την ίδια χρονιά εκδίδει τα «Τέλματα» και τέσσερα χρόνια αργότερα το «Προμηθέας ελεύθερος δεσμώτης». Το 1937, δημοσιεύοντας τις εντυπώσεις του από ένα ταξίδι στην ΕΣΣΔ θα κάνει γνωστή τη ρήξη του με το κομουνιστικό κίνημα. Το 1947 του απονέμεται το Νoμπέλ Λογοτεχνίας. Στις 19 Φεβρουαρίου 1951 πεθαίνει στο σπίτι του στο Παρίσι από πνευμονικό οίδημα. Ενα χρόνο αργότερα ένα διάταγμα της Ανωτάτης Ιεράς Συναθροίσεως κατατάσσει το σύνολο του έργου του στον Πίνακα απαγορευμένων από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία βιβλίων.