Σωτήρης Τσιόδρας: Τα άγνωστα μαθητικά χρόνια του λοιμωξιολόγου – Πάρτι, φλερτ, εκδρομές και μπουγέλα

Στο πρόσωπο των ημερών και τον πιο αγαπημένο γιατρό όλης της χώρας αναδείχθηκε ο λοιμωξιολόγος Σωτήρης Τσιόδρας.

Ο άνθρωπος που εδώ και περίπου δύο μήνες είχε αναλάβει να μας ενημερώνει καθημερινά για την εξέλιξη του κοροναϊού, έγινε ο γιατρός της διπλανής πόρτας, αυτός που εμπιστευόμασταν για όλες τις κινήσεις μας.

Πώς ήταν όμως ως παιδί ο εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας;

Φίλοι και συμμαθητές του αγαπητού γιατρού μίλησαν στο Star για τα ανέμελα χρόνια και τις ανησυχίες εκείνης της εποχής.

Ο Σωτήρης Τσιόδρας ήταν ώριμος και μετρημένος από παιδί. Φορώντας τα γυαλιά του, στεκόταν με τον ίδιο τρόπο στον φακό, όπως και σήμερα. Την δεκαετία του ‘80 είχε πλάι του τους συμμαθητές του, δεν υπήρχε Χαρδαλιάς, ούτε κορωνοϊός, αλλά οι ανησυχίες ήταν άλλες.

«Με τον Σωτήρη ήμασταν συμμαθητές από το δημοτικό μέχρι την Γ’ λυκείου, για 12 χρόνια. Ο Σωτήρης ήταν πάντα ο αθόρυβος εργάτης. Δεν ήταν ούτε ο φασαριόζος, ούτε ο εξυπνάκιας, ούτε το σαΐνι, αλλά ούτε και ο απουσιολόγος. Ήταν ένα ήσυχο παιδί, ο αθόρυβος εργάτης», αναφέρει παλιά συμμαθήτρια του καθηγητή και λοιμωξιολόγου.

Τα πάρτι και οι εκδρομές δεν έλειπαν από το πρόγραμμα

Η Ευγενία Χριστιανούδη, συμμαθήτρια του Σωτήρη Τσιόδρα περιγράφει το αθώο φλερτ της με τον καθηγητή στο δημοτικό.

«Θυμάμαι ότι στην πέμπτη δημοτικού είχε βρει το θάρρος, που ήθελε θάρρος εκείνη την εποχή, και μου είχε ζητήσει να τα φτιάξουμε. Είχα μείνει εμβρόντητη, δεν υπήρχε κανείς που να μην κάνει παρέα με τον Σωτήρη. Βγαίναμε και παίζαμε όλοι μαζί μπουγέλα. Θυμάμαι την απορία των δασκάλων που δεν καταλάβαιναν πώς γίνεται τώρα αυτό, δηλαδή ένα παιδί που δεν ακούγεται ποτέ, να ξέρει τόσο καλά το μάθημα», αναφέρει χαρακτηριστικά και προσθέτει ότι τα πάρτι και οι εκδρομές δεν έλειπαν από το πρόγραμμα.

Τα μαθητικά χρόνια στη Φωκίωνος Νέγρη και τα βραβεία

Ο Σωτήρης Τσιόδρας φοίτησε στο 110 δημοτικό σχολείο στη Φωκίωνος Νέγρη, αμέσως μόλις γύρισε από την Αυστραλία σε ηλικία 6 ετών. Οι γονείς του ήθελαν να σπουδάσει σε ελληνικό σχολείο.

Ο γιος του Παναγιώτη και της Φωτεινής από το Νεοχώρι Αρκαδίας βοηθούσε όποιον είχε ανάγκη και έπαιρνε το ένα βραβείο μετά το άλλο. Κατάφερε να ξεχωρίσει στο Harvard και να κάνει μια λαμπρή ακαδημαϊκή καριέρα.