H Λαμπρή των Ελλήνων – Τρία Πασχαλινά διηγήματα του Παπαδιαμάντη

Η σημασία της Ανάστασης και της Λαμπρής, της μεγάλης και ιδιαίτερα ξεχωριστής για τον Έλληνα γιορτής, καταγράφεται και αποκαλύπτεται στην ελληνική Λογοτεχνία.

Η Ανάσταση που έρχεται ως κάθαρση μετά από τις ημέρες περισυλλογής και πένθους για τις «χαμένες μάχες», τα τεράστια λάθη, τους αναξιοπρεπείς συμβιβασμούς, την υποταγή στο φόβο και τις απώλειες.

«Διότι για τον Έλληνα η Ανάσταση και η Λαμπρή είναι διπλή και τρίδιπλη γιορτή μέσα στο χρόνο. Του Θεανθρώπου και της ψυχής του, της Φύσης και της φύσης του, της Πατρίδας του και του Έθνους. Στην Ελλάδα, όλα την Άνοιξη ανασταίνονται. Ρεαλιστικά και μεταφορικά.» όπως εύστοχα αναφέρεται σε άρθρο του fractalart.gr.

Το Πάσχα δεν είναι μόνο «τερπνόν», αλλά και «λύτρον λύπης» για τον Παπαδιαμάντη, ο οποίος δημοσίευσε διηγήματα για τη Μεγάλη Εβδομάδα και την Ανάσταση του Χριστού, ξετυλίγοντας ιστορίες ικανές να μαγέψουν όχι μόνο τους αναγνώστες της εποχής του, αλλά και όσους δεν έχουν πάψει να αγαπούν τη λογοτεχνία μέχρι και το τέλος της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα.

Ο εκδοτικός οίκος 24γράμματα διέθεσε ελεύθερα σε ψηφιακή μορφή τρία εξαιρετικά Πασχαλινά διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη:  α. Πάσχα Ρωμέικο, β. Χωρίς στεφάνι, γ. Ο αλιβάνιστος

Διαβάστε τα εδώ