Κοροναϊός : «Η δημιουργία ενός εμβολίου σε 18 μήνες είναι πρωτοφανής στην ανθρώπινη ιστορία»

Πριν από τον κοροναϊό, ο τελευταίος ολοκαίνουργιος παθογόνος οργανισμός που εκδηλώθηκε ήταν ο ιός των κουνουπιών Zika που προσέβαλε κατ ‘εκτίμηση περίπου μισό εκατομμύριο ανθρώπους μεταξύ 2015 και 2016.

«Η δημιουργία ενός εμβολίου σε 18 μήνες είναι πρωτοφανής στην ανθρώπινη ιστορία». «Κανένα εμβόλιο δεν έχει αναπτυχθεί ποτέ με αυτήν την ταχύτητα».

Λέει η Rachel Grant, του Συνασπισμού για Καινοτομίες Επιδημικής Ετοιμότητας – CEPI. Το CEPI δημιουργήθηκε το 2017, μετά την κρίση Ebola και κατέστησε εμφανή την έλλειψη ενιαίας, συντονιστικής φωνής στην έρευνα και ανάπτυξη (Ε & Α) εμβολίων.

Δημιουργία εμβολίου

Κατά τη στιγμή της σύνταξης, ο κοροναϊός είχε μολύνει τουλάχιστον 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους και έχει ήδη σκοτώσει πάνω από 90.000 (δείτε τους πιο πρόσφατους αριθμούς στον παγκόσμιο χάρτη του πανεπιστημίου Johns Hopkins).

Το επίκεντρο του κόσμου της έρευνας και ανάπτυξης εμβολίου έχει στραμμένη όλη την προσοχή του στον κοροναϊό και ο αγώνας για το εμβόλιο, συνεχίζεται.

Αν οι ακαδημαϊκοί επιτύχουν, θα πρέπει να κινηθούν σε έναν ανήκουστο ρυθμό. Οι ερευνητές του εμβολίου έχουν συνηθίσει να εργάζονται για εμβόλια επί δεκαετίες, αλλά με τον κοροναϊό, δε μπορούμε να περιμένουμε τόσο πολύ.

Περισσότερες από 60 ομάδες σε ολόκληρο τον κόσμο προσπαθούν να βρουν έναν τρόπο προστασίας του παγκόσμιου πληθυσμού και οι πιο αισιόδοξοι μεταξύ τους πιστεύουν ότι θα μπορούσε να είναι το εμβόλιο έτοιμο σε 12 έως 18 μήνες.

«Αυτό είναι πρωτοφανές στην ανθρώπινη ιστορία», λέει η Grant. «Κανένα εμβόλιο δεν έχει αναπτυχθεί ποτέ με αυτήν την ταχύτητα». Αλλά πρέπει να προσπαθήσουν.

«Πηγαίνουμε γύρω από το εργαστήριο με μια ταινία, μετράμε δύο μέτρα, επεξεργαζόμαστε τον αριθμό των ανθρώπων που μπορούν να εργαστούν με ασφάλεια σε μια συγκεκριμένη περιοχή».

Λειτουργία εμβολίων

Η πρώτη φορά που το σώμα σας εκτίθεται σε νέο ιό, δεν ξέρει πώς να αντιδράσει. Το να είσαι μολυσμένο με τον νέο κοροναϊό δεν προσφέρει την ίδια αντίδραση που θα προσέφερε το ανοσοποιητικό αν είχε ήδη νοσήσει έστω μία φορά στον ιό.

Αλλά εισάγεται μια μετρημένη, μη θανατηφόρα δόση και το σώμα μαθαίνει να τον μάχεται, ακόμα και όταν αντιμετωπίζει μεγαλύτερη ποσότητα.

Αυτό γίνεται με την έγχυση αντιγόνων (ή μικρών μορίων του ιού, που είναι παθογόνα) στο σώμα. Το ανοσοποιητικό σύστημα αναγνωρίζει μια επιβλαβή ξένη παρουσία και μέσα από μια διαδικασία δοκιμής και σφάλματος, δημιουργεί αντισώματα για να την καταπολεμήσει.

Μόλις καταστραφεί, το σώμα σας θυμάται τα συγκεκριμένα αντισώματα που χρειάζεται να παράξει αν ο ιός επιστρέψει. (Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο όσοι έχουν ήδη μολυνθεί σχεδόν σίγουρα δε μπορούν να κολλήσουν τον κοροναϊό για δεύτερη φορά, εκτός εάν μεταλλαχθεί.

Το χρονικό παρασκευής εμβολίων

Πριν από την εμφάνιση της γενετικής ιατρικής, τα εμβόλια δούλευαν με την έγχυση σε ασθενείς είτε με νεκρή μορφή ιού, έτσι ώστε να μη μπορούν να αναπαραχθούν μέσα στο σώμα ή με ένα παρόμοιο αλλά λιγότερο επιβλαβές παθογόνο.

Σήμερα, η παρασκευή ενός εμβολίου δεν είναι απλή, αλλά είναι τυποποιημένη. «Η πραγματική πλατφόρμα – η ραχοκοκαλιά του εμβολίου – είναι πάντα η ίδια, ανεξάρτητα από την ασθένεια», λέει ο Ewer. Οι ερευνητές απλώς παρουσιάζουν μια μικρή ποσότητα γενετικών πληροφοριών από τον νέο ιό.

Το Ινστιτούτο Jenner (Edward Jenner, για το οποίο ονομάζεται το Ινστιτούτο Jenner, ο εν εξελίξει εμβολιασμός στη δεκαετία του 1790, όταν συνειδητοποίησε ότι αν σκόπιμα μολυνθεί κάποιος με τον συγκριτικά αβλαβή ιό της ευλογιάς, δε θα κολλήσει την ευλογιά), αναπτύσσει ένα πλήθος διαφορετικών εμβολίων ανά πάσα στιγμή.

Μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου, το Ινστιτούτο είχε αναγνωρίσει ότι τα πρώιμα στάδια της παραγωγής του εμβολίου είχαν πάει καλά και προετοιμαζόταν να τα δοκιμάσει σε μια κλινική δοκιμή.

«Πηγαίνουμε γύρω από το εργαστήριο με μια ταινία, μετράμε δύο μέτρα, υπολογίζουμε τον αριθμό των ανθρώπων που μπορούν να εργαστούν με ασφάλεια σε εκείνη την απόσταση σε μια συγκεκριμένη περιοχή του εργαστηρίου», λέει ο Ewer.

«Ο κοροναϊός έχει αλλάξει το επιστημονικό μας τοπίο όσον αφορά το πόσο γρήγορα κινούνται τα πράγματα», λέει ο Δρ Melvin Sanicas, ιατρός εμβολιασμών και ιατρικός διευθυντής στην Takeda, ιαπωνική φαρμακευτική εταιρεία.

Από την αποδέσμευση της γενετικής αλληλουχίας του, δύο ομάδες έχουν υποβληθεί σε κλινικές δοκιμές με υποψήφια εμβόλια.

Το ένα βασίζεται στο εμβόλιο Ebola, που αναπτύχθηκε από την CanSino Biological Inc, εταιρεία του Χονγκ Κονγκ, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Βιοτεχνολογίας του Πεκίνου.

Το άλλο προέρχεται από μια φαρμακευτική εταιρεία που εδρεύει στη Μασαχουσέτη, τη Moderna (που αρνήθηκε να μιλήσει για αυτήν την ιστορία).

Πηγή: esquire.com