Αλέξη σταμάτα να ρίχνεις σε άλλους την ευθύνη για τα δικά σου λάθη

Το «έχουμε ομαδάρα αλλά δεν μας αφήνουν τα συστήματα» όπως και το «ήμουν ταλέντο αλλά δεν με άφησαν τα κυκλώματα» έχουν ακουστεί πολλές φορές, αλλά ξέρουμε πολύ καλά ότι συνήθως πρόκειται για φτηνές δικαιολογίες.

Γι’ αυτό το λόγο όταν έρχεται και βγαίνει με αυτό τον τόνο ένας πολιτικός που κυβέρνησε για 4,5 χρόνια, τότε η κατάσταση αποκτά το χαρακτήρα κοροϊδίας.

Γιατί για άλλη μια φορά ο Αλέξης Τσίπρας υποστήριξε ότι τον υπονόμευσαν τα διάφορα κέντρα εντός και εκτός κράτους.

Μόνο που εάν κάποιος υπονόμευσε την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας και το υπουργικό του συμβούλιο.

Γιατί είχε το περιθώριο να κάνει επιλογές και δεν τις έκανε.

Γιατί είχε το περιθώριο να ασκήσει πολιτικές και δεν τις άσκησε.

Γιατί είχε το περιθώριο να αφήσει έργο και δεν το άφησε.

Ναι, ισχύει ότι μέσα στα μνημόνια τα πράγματα δεν ήταν εύκολα.

Όμως, δεν φταίνε μόνο τα μνημόνια για όλα όσα έκανε ο Τσίπρας.

Εάν δεν μείωσε πραγματικά τη γραφειοκρατία, γι’ αυτό δεν φταίνε μόνο τα μνημόνια.

Εάν επέλεξε τη συγκεκριμένη κατανομή βαρών εντός του Νόμου Κατρούγκαλου, γι’ αυτό δεν φταίνε μόνο τα μνημόνια.

Εάν δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει ότι ορισμένα έργα θα είχαν προχωρήσει με τους σωστούς περιβαλλοντικούς όρους ή την προστασία των αρχαιοτήτων, γι’ αυτό δεν φταίνε μόνο τα μνημόνια.

Εάν η ανεργία αντιμετωπίστηκε με την ελαστική εργασία, γι’ αυτό δεν φταίνε μόνο τα μνημόνια.

Εάν περιορίζονταν οι δημόσιες επενδύσεις για να δημιουργούνται υπερπλεονάσματα, γι’ αυτό δεν φταίνε μόνο τα μνημόνια.

Ο λαός δεν είναι ούτε χαζός ούτε παράλογος.

Ήξερε ότι τα μνημόνια έβαζαν αιματηρούς περιορισμούς.

Όμως, περίμενε ακόμη και μέσα στους περιορισμούς αυτούς να δει διαφορετική πολιτική.

Κυρίως, όμως, περίμενε να δει διαφορετικό ήθος.

Ήθελε να δει ειλικρίνεια και όχι επικοινωνιακά παπατζιλίκια και μαγικές εικόνες.

Ήθελε να δει σεμνότητα και όχι στρατιές διορισμών μετακλητών.

Ήθελε να δει εντιμότητα και όχι απόπειρες για «αριστερή διαπλοκή».

Ήθελε να δει θωράκιση κατά της διαφθοράς και όχι «κατασκευή εχθρών».

Και όλα αυτά όντως θα σήμαιναν αριστερή πολιτική ακόμη και μέσα στα μνημόνια.

Δεν τα είδε και γι’ αυτό γύρισε την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές.

Δεν αγάπησε ξανά η κοινωνία τα κόμματα που είχαν οδηγήσει στην κρίση.

Απογοητεύτηκε και προδόθηκε από το κόμμα που υποτίθεται ότι ήταν διαφορετικό.

Όταν τα σκεφτούν όλα στο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί και να κάνουν αυτοκριτική.

Μέχρι τότε ας αφήσουν τις φτηνές δικαιολογίες.