Οι Αγγελοι που γίνονται… διάβολοι!

Δεν δίνει πια η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου ούτε του Αγγέλου της νερό!

Και όχι μονάχα στον τελευταίο ο οποίος λέγεται Αγγελος, αλλά και στους προηγούμενους, μάλιστα με τη φάμπρικα που ανοίξαμε, φοβάμαι πως θα μείνουν διψασμένοι και οι επόμενοι!

Ο Οτο Ρεχάγκελ μας άντεξε εννέα χρόνια, ο Φερνάντο Σάντος τέσσερα και ο Mίχαελ Σκίμπε τρία, όσο για τους υπόλοιπους αποδείχθηκαν περαστικοί, κάποιοι άλλωστε είχαν την ταμπέλα των υπηρεσιακών και προσωρινών…

Οντως, τα επίσημα ματς στα οποία κοούτσαραν ο Κλαούντιο Ρανιέρι, ο Κώστας Τσάνας, ο Σέρτζιο Μαρκαριάν και ο Αγγελος Αναστασιάδης ξεπερνούν με το ζόρι τα χρόνια στα οποία κάθισε στον πάγκο της ο Ρεχακλής!

Πού το θυμήθηκα πάλι αυτό το παρατσούκλι; Ε, είναι νωπές οι εικόνες από τη 15η επέτειο του έπους του 2004, απλώς εδώ ισχύει ένα δίστιχο του εθνικού ύμνου μας…

Εκείνο που λέει «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις»!

Δεν ξέρω ποια επίχειρα πλήρωσε σε μεγαλύτερο βαθμό ο Αναστασιάδης: τις κακές εμφανίσεις και τις εντός έδρας ήττες από την Ιταλία και την Αρμενία στην προκριματική φάση του Euro 2020 ή τον σαματά και το ξεκατίνιασμα της 11ης Ιουνίου, και την εξ αποστάσεως αντιπαράθεση με τον… κύριο Παπασταθόπουλο, όπως είχε πει από το πάνελ της συνέντευξης Τύπου ο ομοσπονδιακός προπονητής.

Πιθανότατα έπαιξαν ρόλο όλα μαζί, χώρια που τέθηκε κιόλας βέτο του τύπου «ή εμείς ή αυτός» από τους πρωτοκλασάτους παίκτες της Εθνικής!

Από τότε και μέχρι να ξεκαθαρίσει το ούτως ή άλλως θολό τοπίο πέρασε ένας μήνας στον οποίο προφανώς η ΕΠΟ μέτρησε τα πράγματα και αποφάσισε να σχολάσει τον Αγγελο. Δεν αρκεί όμως αυτό το διαζύγιο, ούτε βεβαίως είναι σωστό και τίμιο να επιρρίπτονται όλες οι ευθύνες στον Αναστασιάδη που από Αγγελος κατάντησε να θεωρείται… διάβολος!

Το ζητούμενο είναι να υπάρξει μια βιώσιμη και αξιόπιστη λύση, μπας και καταφέρει η εν πολλαίς αμαρτίαις (τα τελευταία χρόνια) περιπεσούσα ομάδα να ανανήψει και να σώσει την παρτίδα…