Η χειρότερη μορφή μισαλλοδοξίας

Η μισαλλοδοξία δυστυχώς δεν έλειψε ποτέ από τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Μία περιήγηση στις ενημερωτικές ιστοσελίδες αρκεί για να δούμε ότι σχεδόν σε καθημερινή βάση, υπάρχουν γεγονότα, συμπεριφορές ή επιθέσεις – λεκτικές ή μη – που το αποδεικνύουν και μας υπενθυμίζουν ότι σε ένα μέρος της ελληνικής κοινωνίας  φωλιάζει ακόμη  το δηλητήριο του ρατσισμού και η απέχθεια σε κάθε τι διαφορετικό.

Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθώ την ιστορία με τα προσφυγόπουλα της Σάμου. Παιδιά από εμπόλεμες περιοχές τα οποία ξεριζώθηκαν από τις εστίες τους μαζί με τις οικογένειές τους, έφτασαν στη χώρα μας πριν από αρκετό διάστημα – όχι για μία καλύτερη ζωή όπως λέμε συνήθως – αλλά προκειμένου να σώσουν τις ζωές τους.

Αυτά τα παιδιά  αγκαλιάστηκαν  από αρκετούς οι οποίοι  ομονόησαν στο αυτονόητο. Ότι αξίζουν να απολαμβάνουν ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και να έχουν πρόσβαση σε δομές εκπαίδευσης. Κάποιοι άλλοι όμως, βάζοντας ως «ασπίδα» τα ίδια τους τα παιδιά, θέλησαν να δείξουν σε αυτά τα προσφυγόπουλα  ότι στην Ελλάδα δεν είναι όλοι όσοι , δεν έχουν όλοι τα ίδια δικαιώματα.

Διαβάζοντας ότι  γονείς δημοτικού σχολείου της Σάμου έχουν προτρέψει τα παιδιά τους να απέχουν εδώ και μία εβδομάδα από τα μαθήματα επειδή τις απογευματινές ώρες είχε προγραμματιστεί η λειτουργία Δομής Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης Προσφύγων μέσα στη συγκεκριμένη σχολική μονάδα με επανέφερε στην πραγματικότητα θυμίζοντάς μου ότι η μισαλλοδοξία είναι ακόμη εδώ.

Έβγαλε πολλούς από τον λήθαργό τους και από τις αυταπάτες που έχουν για το πώς συνεχίζει να αντιμετωπίζει ακόμη ένα κομμάτι της κοινωνίας ανθρώπους που μπορεί να είδαν μέλη των οικογενειών τους να πνίγονται στα νερά του Αιγαίου, στην προσπάθειά τους να διεκδικήσουν το δικαίωμα στη ζωή.

Τα επιχειρήματα που επικαλούνται οι συγκεκριμένοι γονείς γνωστά. «Κινδυνεύει η υγεία των παιδιών μας, δεν τηρούνται οι συνθήκες υγιεινής κ.λ.π». Αυτά τα επιχειρήματα επιστράτευαν πάντα και στην Αθήνα αλλά και σε νησιά με μεγάλο αριθμό προσφύγων, όταν το Κράτος  επιχειρούσε να πράξει το ελάχιστο και να δώσει την ευκαιρία σε αυτά τα παιδιά να καθίσουν στα θρανία.  

Τι και αν οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες διαβεβαιώνουν ότι όλα τα προσφυγόπουλα είναι εμβολιασμένα και έχουν περάσει από τους απαραίτητους ιατρικούς ελέγχους.  Λεπτομέρειες.

Δυστυχώς το πρόβλημα για αυτούς τους γονιούς δεν είναι τα εμβόλια. Το βαθύτερο πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούν να σκεφτούν ότι τις απογευματινές ώρες, κάποια άλλα παιδιά, από μία μακρινή χώρα, θα κάθονται στα ίδια θρανία με αυτά των παιδιών τους.

Γι΄ αυτό άλλωστε ένα από τα αιτήματά τους είναι να δημιουργηθεί για τα προσφυγόπουλα δομή Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης μέσα στο ΚΥΤ της Σάμου. Αυτό που ευαγγελίζονται δηλαδή, είναι να παραμείνουν αυτά τα παιδιά εγκλωβισμένα μέσα σε άθλιες συνθήκες, σε ένα καθεστώς απομονωτισμού.

Το να στερείς με το έτσι θέλω το δικαίωμα στη μόρφωση σε προσφυγόπουλα που βιώνουν την εγκατάλειψη από το Κράτος, αλλά και να χρησιμοποιείς  τα  ίδια σου τα παιδιά για να το πετύχεις, φοβάμαι πως πρόκειται για μία από τις χειρότερες  μορφές μισαλλοδοξίας.