Κοινές αγωνίες

Μπορεί η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση να μην κατάφεραν να συμφωνήσουν σε πιο βαθιές αλλαγές του Συντάγματος, παρά μόνο στην αναθεώρηση μετρημένων στα δάχτυλα άρθρων, αλλά πολύ είναι κι αυτό.

Η αποσύνδεση και μόνο του χρόνου των εθνικών εκλογών από την έκβαση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, η αλλαγή των άρθρων για την ποινική ευθύνη των υπουργών, που επιτέλους θα… αισθανθούν πολίτες, και o περιορισμός της βουλευτικής ασυλίας είναι μια μεγάλη αλλαγή.

Είναι μια βαθιά τομή που ζητούσε η κοινωνία μετά τη χρεοκοπία της χώρας και τα τρία μνημόνια που πληρώνουμε, είναι μια μεγάλη αλλαγή την οποία σίγουρα επιζητούσαν οι θεσμοί, είναι εν τέλει ένα μήνυμα ότι κάτι αλλάζει στην «ψωροκώσταινα».

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Μέσα στη σκόνη, την ομίχλη που περιβάλλει το πολιτικό τοπίο και θα γίνεται ακόμη πιο βαριά όσο βαδίζουμε προς τις εκλογές, παράγοντες της οικονομικής ζωής που έχουν ευθύνες, διοικούν τράπεζες και μεγάλες επιχειρήσεις, διακρίνουν κι άλλα σημεία σύγκλισης που μπορεί να βοηθήσουν την οικονομία, σίγουρα να μην τη βλάψουν, μέχρι να φτάσει η χώρα στις εθνικές εκλογές.

Σημαντικό στοιχείο είναι ασφαλώς το προσωπικό ενδιαφέρον που δείχνει ο αρχηγός της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης για την επίλυση του ζητήματος των «κόκκινων» δανείων για το οποίο είναι ενήμερος τόσο από τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα όσο και από τους έλληνες τραπεζίτες εδώ και στο εξωτερικό. Θεωρεί, μάλιστα, επείγουσα την ανάγκη εξεύρεσης λύσης.

Και το δεύτερο ζήτημα για το οποίο επίσης ενημερώνεται τακτικά είναι ο προγραμματισμός του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους για τις επόμενες εκδόσεις ομολόγων και τις κινήσεις που γίνονται ώστε να κλειδώσουν τα επιτόκια του τεράστιου χρέους σε όσο το δυνατόν χαμηλότερα επίπεδα.

Για όσους σκέφτονται και όσοι πραγματικά πιστεύουν από τη ΝΔ ότι θα επικρατήσει στις επικείμενες εκλογές είναι προφανές ότι οι εκδόσεις των ομολόγων πρέπει να γίνουν στην ώρα τους, απρόσκοπτα από τις πολιτικές εξελίξεις. Και το ζήτημα των «κόκκινων» δανείων δεν πρέπει να μείνει ως «ανοιχτή πληγή» για την επόμενη κυβέρνηση. Τότε τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα.