Το άρθρο 16 και η δαιμονοποίηση των ιδιωτικών ΑΕΙ 

Η … ευαισθησία ορισμένων υπουργών της κυβέρνησης για την οικονομική αιμορραγία των ελληνικών οικογενειών – έστω και αν αυτή είναι επιλεκτική – πραγματικά συγκινεί.

Πώς να ερμηνεύσουμε άλλωστε την πρόσφατη  δήλωση του υπουργού Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου ο οποίος θέλοντας να δικαιολογήσει την εμμονή του ΣΥΡΙΖΑ με τη μη αναθεώρηση του άρθρου 16 για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ούτε λίγο ούτε πολύ υποστήριξε πως αν ιδρυθούν μη κρατικά ΑΕΙ στην Ελλάδα, θα δημιουργηθούν… ουρές σε τράπεζες για δανεισμό.

Καταρχήν με τη δήλωσή του αδικεί πρωτίστως τα δημόσια πανεπιστήμια τα οποία στην εποχή των μνημονίων κατάφεραν να μείνουν όρθια παρά τη μείωση της χρηματοδότησης. Ο κ. Γαβρόγλου, με λίγα λόγια,  υπονοεί πως αν  ιδρυθούν ιδιωτικά ΑΕΙ στην Ελλάδα θα σπεύσουν οι οικογένειες να εγγράψουν τα παιδιά τους σε αυτά. Αν όντως γινόταν αυτό θα συνιστούσε αποτυχία της δημόσιας «δωρεάν» ανώτατης εκπαίδευσης.

Δωρέαν? Ας μην κοροϊδευόμαστε. Όταν μια οικογένεια αναγκάζεται να στείλει  το παιδί της να σπουδάσει σε άλλη πόλη είναι καταδικασμένη να σπαταλά κάθε μήνα – επί 4 συναπτά έτη στην καλύτερη περίπτωση –  ένα ποσό που συχνά είναι αντίστοιχο με έναν  μισθό.

Τη Δευτέρα  ο υπουργός Παιδείας σε συνέντευξή του στο Contra Channel επανήλθε και μάλλον αντί να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, μάλλον τα έκανε χειρότερα.

«Έχουμε οικογένειες που πάνε τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία, αλλά υπάρχουν και οικογένειες που ματώνουν για να στείλουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν στην Κρήτη, ή στην Αθήνα, έχουν να πληρώσουν νοίκια κτλ είναι δύσκολο να έχει μία οικογένεια δύο παιδιά που σπουδάζουν στο Πανεπιστήμιο» είπε  ο κ. Γαβρόγλου περιγράφοντας τη «δωρεάν» δημόσια ανώτατη εκπαίδευση που υπερασπίζεται. Και πρόσθεσε:

«Φανταστείτε όμως αυτές οι οικογένειες να πληρώνουν και δίδακτρα».

Να πούμε απλά  στον κ. Γαβρόγλου και σε όσους αντιμετωπίζουν επιδερμικά το ζήτημα πως αν θελήσουν να πληρώσουν δίδακτρα οι γονείς θα είναι επιλογή τους. Δεν είναι όμως επιλογή τους να δίνουν κάθε μήνα ένα ενοίκιο στο… όνομα της δήθεν δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης που προσφέρει το κράτος .

Σε κάθε περίπτωση, είτε συμφωνείς, είτε διαφωνείς με την αναγκαιότητα των μη κρατικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα οφείλεις να δώσεις τη δυνατότητα ίδρυσης τους. Με αυτόν τον τρόπο θα δείξεις ότι δε φοβάσαι τον ανταγωνισμό ενώ ταυτόχρονα θα δώσεις την ευκαιρία σε άξιους πανεπιστημιακούς να βρουν δουλειά στην Ελλάδα και να μη χρειαστεί να αναζητήσουν την τύχη τους στο εξωτερικό.  Θα δώσεις τη δυνατότητα σε παιδιά που επιθυμούν- για τους δικούς τους λόγους- να σπουδάσουν σε ιδιωτικά ΑΕΙ να το κάνουν εδώ.   Και υπό αυτό το πρίσμα,  η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία  που είχε μέσα από τη Συνταγματική Αναθεώρηση.

Ο κ. Γαβρόγλου μαζί με ολόκληρο τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να σκέφτηκαν τους… άμοιρους  γονείς που θα ξεροστάλιαζαν στην ουρά μιας τράπεζας για δάνειο, δεν μερίμνησαν όμως για τις χαμένες θέσεις εργασίας.

Και μετά οι κυβερνώντες, με την πρώτη ευκαιρία,  θα χύνουν και πάλι κροκοδείλια δάκρυα για το brain drain.