«Ναι» από το Εφετείο σε μεταθανάτια τεχνητή γονιμοποίηση χωρίς υπογραφή του εκλιπόντος

Ιστορική χαρακτηρίζεται η απόφαση που εξέδωσε το Εφετείο πριν από λίγο καιρό, επιτρέποντας σε μια 38χρονη γυναίκα να τεκνοποιήσει με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή χωρίς τη, διά συμβολαίου, έγκριση του εκλιπόντος συζύγου της.

Σχεδόν τρία χρόνια μετά την έναρξη του δικαστικού αγώνα της, η 38χρονη έλαβε τελικά έγκριση από το δικαστήριο προκειμένου να προχωρήσει σε μεταθανάτια τεχνητή γονιμοποίηση. Η γυναίκα ζήτησε να της επιτραπεί να χρησιμοποιήσει κρυοσυντηρημένο σπέρμα του συζύγου της, ο οποίος απεβίωσε το 2015 από καρκίνο, χωρίς εκείνος να έχει δώσει συγκατάθεση με συμβολαιογραφική πράξη, όπως ορίζει ο νόμος για περιπτώσεις μεταθανάτιας τεχνητής γονιμοποίησης.

Το δικαστήριο, με την απόφασή του, αποδέχθηκε το αίτημα της 38χρονης χήρας να της επιτραπεί να προσπαθήσει να γίνει μητέρα, θεωρώντας πως η απουσία της συμβολαιογραφικής πράξης είναι ήσσονος σημασίας δεδομένης της πρόθεσης του εκλιπόντος να βοηθήσει την σύζυγο του να φέρει στον κόσμο το παιδί τους. Σύμφωνα με την την κρίση του δικαστηρίου, τα στοιχεία της υπόθεσης οδηγούν στο συμπέρασμα πως λόγω άγνοιας του νόμου δεν καταρτίστηκε συμβολαιογραφική πράξη μεταξύ των δύο συζύγων, γεγονός που τεκμαίρεται από την απόφαση του συζύγου, πριν αρχίσει τις θεραπείες που θα καθιστούσαν αδύνατη την αναπαραγωγή, να καταψύξουν σπέρμα, ώστε η γυναίκα να συνεχίσει τις προσπάθειες να μείνει έγκυος, διαδικασία που έγινε με την έγγραφη συναίνεσή του.

Το Πρωτοδικείο είχε αρνηθεί στην 38χρονη γυναίκα τη μεταθανάτια τεχνητή γονιμοποίηση, επικαλούμενο την έλλειψη της συμβολαιογραφικής πράξης. Οι εφέτες, ωστόσο, αντιμετώπισαν με διαφορετικό πνεύμα την υπόθεση, θεωρώντας πως η απουσία του συμβολαίου δεν αναιρεί τη βούληση του θανόντος, η οποία καταδεικνύεται σαφώς με το έντυπο συγκατάθεσης για τη συντήρηση του γενετικού υλικού.