Η παιδεία αγαθά φέρει

Ο Στέφανος Τσιτσιπάς είναι – δεν είναι 21 ετών. Γεννηθείς το 1998, τα κλείνει στις 12 Αυγούστου. Σε μία ηλικία που άλλοι δεν έχουν κάνει τίποτα. Σπουδάζουν ή ψάχνουν ακόμα για δουλειά. Ο Στέφανος είναι καταξιωμένος επαγγελματίας τενίστας. Εκατομμυριούχος. Οι νίκες επί των Φέντερερ και Μπαουτίστα πρόσθεσαν στον λογαριασμό του 920.000 δολάρια.

Ο αθλητισμός το έχει αυτό το προνόμιο. Αν έχεις ταλέντο και προσωπικότητα, αν δουλεύεις, φτάνεις ψηλά από μικρή ηλικία. Και βγάζεις λεφτά. Το δύσκολο είναι να το διαχειριστείς. Να ισορροπήσεις. Ανάμεσα στη σκληρή καθημερινή προπόνηση και τα «γύρω γύρω». Τα πολλά και εύκολα λεφτά όταν κάνεις το χόμπι σου επάγγελμα. Τις παράπλευρες δραστηριότητες, διαφημίσεις κ.λπ. και τις προκλήσεις. Είκοσι χρόνων, να μην ξεχνιόμαστε. Δεν θέλει και πολύ να το ρίξεις έξω. Να ξενυχτήσεις. Να πιεις ένα ποτήρι παραπάνω. Οταν δεν πρέπει να πιεις ούτε σταγόνα.

Ηρεμία

Αυτονόητα όλα αυτά για τον Στέφανο, που έπαιξε πρώτη φορά τένις σε ηλικία τριών ετών. Στα έξι άρχισε τα μαθήματα και στα 12 είχε ξεκαθαρίσει σχετικά με τους στόχους του: «Θέλω να γίνω ο Νο 1 στον κόσμο». Αργότερα θα κάνει τη διευκρίνιση: «Εχω αφιερώσει τη ζωή μου στο τένις κι έχω μία μόνο ζωή. Αρα θέλω να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό και να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα».

Τι πιο απλό. Κανένα πρόβλημα σχετικά με την καθημερινότητα: «Ταξιδεύεις κάθε εβδομάδα σε διαφορετική χώρα. Είναι πολύ κουραστικό. Το έχω συνηθίσει. Είναι πλέον η ζωή μου». Κάπως έτσι, βήμα βήμα, χτίζεται εδώ και δεκαπέντε χρόνια αυτή η καριέρα. Το παιδί έγινε έφηβος, ο έφηβος άντρας. Με τον βετεράνο βρετανό τενίστα Γκρεγκ Ρουτσέσκι να μην είναι καθόλου φειδωλός στα εγκώμια πέρυσι το καλοκαίρι: «Εχει την εμφάνιση του Μποργκ, την ανταγωνιστική φύση του Εντ Μάρεϊ και την ηρεμία του Ρότζερ Φέντερερ».

Αστέρι

Οπως είπαμε όμως στην αρχή, το ταλέντο δεν είναι αρκετό για πρωταθλητισμό σε υψηλό επίπεδο. Εξίσου απαραίτητο συστατικό στοιχείο είναι η προσωπικότητα. Κι ο Στέφανος ευθύς εξαρχής δεν είχε ξεχωρίσει μόνο για τις διακρίσεις του στο τερέν. Πριν από πέντε μήνες, η «Toronto Star», με αφορμή την παρουσία του στο τουρνουά της πόλης, είχε επισημάνει: «Ενα αστέρι γεννιέται. Οι έφηβοι απλά δεν μιλούν σαν τον Τσιτσιπά. Οι 19χρονοι τενίστες, που ζουν σε μεγάλο βαθμό σε έναν μονοδιάστατο κόσμο και μπαίνουν στο ανοιχτό σύμπαν δεν μιλάνε έτσι». Με τον Τσιτσιπά να συνηθίζει να αναφέρεται σε γνωμικά, ύστερα από μεγάλες επιτυχίες του. Μετά τη νίκη του, επί του Φέντερερ, ανέβασε ένα από τα διδάγματα του Σωκράτη: «Η παιδεία, καθάπερ ευδαίμων χώρα, πάντα τ’ αγαθά φέρει». Κάτι που έχει κάνει και στο παρελθόν. Με το «εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης» του Ομήρου.

Πατριώτης

Οπως και το «υπεροχής επιθυμεί η νεότης, η δε νίκη υπεροχή τις», μία άλλη φορά. Δεν είναι κάτι το σύνηθες για να μην πούμε ότι πρόκειται για κάτι μοναδικό. Αθλητής να μιλάει με αρχαία γνωμικά. Ο κάθε (μεγάλος) αθλητής έχει την προσωπικότητά του. Μοναχικός και λιγόλογος ο Κώστας Κεντέρης. Αδωνις και κοσμοπολίτης ο Ιωάννης Μελισσανίδης. Μέσα σε όλα ο Πύρρος Δήμας (φωτογραφία κάτω), που έφτασε να γίνει και βουλευτής. Απαρατήρητος ο Βαλέριος Λεωνίδης. Αμετροεπής η Φανή Χαλκιά με τη δήλωση μετά τη νίκη της στους Ολυμπιακούς του 2004, «οι Ελληνες είμαστε γεννημένοι για να νικάμε. Για να είμαστε πρώτοι». Στα 25 της χρόνια. Κι ο Τσιτσιπάς στα 20 του μιλάει μέσω των αρχαίων κειμένων. Μέσω του Ομήρου και του Σωκράτη. Δεν κάνει τον έξυπνο. Δεν υπερβάλλει. Δεν πάει να αποδείξει κάτι. Με λίγα λόγια, επιγραμματικά, αναφέρεται στις αξίες της χώρας του. Ενας σύγχρονος πατριώτης με λόγο. Οχι με κραυγές.

Αφοσίωση

Σε μία χώρα που κουβάλαγαν τους Ολυμπιονίκες με τις φόρμες σε βαν για να παραστούν σε προεκλογικές εκδηλώσεις ο Τσιτσιπάς δείχνει σαν κάτι ξένο και μακρινό. Μιλάει αλλιώς. Μιλάει διαφορετικά. Επικαλείται τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό. Λέει πολλά με λίγα λόγια. Στέλνει μηνύματα στους νέους για τους οποίους αποτελεί πρότυπο. Δίνει μία διαφορετική διάσταση στις επιτυχίες του. Εχει αυτογνωσία. Αναφερόμενος στη βοήθεια των γονιών του (προπονητής του τένις ο πατέρας του, πρωταθλήτρια η ρωσίδα μητέρα του) έχει τονίσει: «Η μητέρα μου είναι αυτή που μου έδωσε τις απαραίτητες συμβουλές στο επαγγελματικό τένις. Γιατί έχει ζήσει σ’ αυτόν τον κόσμο και μου μετέδωσε την αφοσίωση στο άθλημα που έμαθε στη Σοβιετική Ενωση. Νιώθω τυχερός που έχω καταγωγή από δύο διαφορετικά μέρη. Την Ελλάδα και τη Ρωσία. Σου ανοίγει τους ορίζοντες, σε κάνει να έχεις μια πιο διαφορετική άποψη».

Ταλέντο

Ποιος δεν θα ήθελε να τον γνωρίσει από κοντά; Να μιλήσει μαζί του. Οχι μόνο επειδή πρόκειται για έναν μεγάλο αθλητή. Αλλά και για ένα συγκροτημένο παιδί με λόγο και άποψη που ξέρει τι κάνει, γιατί το κάνει και πώς το κάνει. Και γι’ αυτό έχει αυτή την πορεία. Οχι μόνο επειδή διαθέτει τα φυσικά προσόντα και το ταλέντο.