Αναδρομικά : Η μεγαλύτερη πολιτική απάτη με κυβερνητική σφραγίδα

Σε μία από τις μεγαλύτερες πολιτικές απάτες των τελευταίων ετών εξελίσσεται η υπόθεση των αναδρομικών στους συνταξιούχους. Οι ελπίδες που καλλιεργεί τεχνηέντως η κυβέρνηση, παράλληλα με την επιχείρηση εφησυχασμού των δανειστών, έχει προκαλέσει ένα απίστευτο μπάχαλο όπου κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς θα συμβεί. Με προφανή σκοπό από την πλευρά του Μαξίμου να διατηρείται το θέμα στην επικαιρότητα, να «πουλάει» στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και των sites και φυσικά να γίνεται πλειοδοσία ευαισθησίας για το ποιος έκοψε τις συντάξεις και ποιος δίνει αναδρομικά.

Μια καταφανής επιχείρηση εκμαυλισμού της κοινής γνώμης, εκατομμυρίων συνταξιούχων οι οποίοι υπέστησαν οδυνηρές περικοπές το 2012 και τώρα ακούν για δικαστικές αποφάσεις που τους δικαιώνουν και περιμένουν ως «μάννα εξ ουρανού» να πάρουν επιστροφή χρημάτων.

Αναλγησία και κυνισμός

Πρόκειται για άκρατη αναλγησία και κυνισμό μιας κυβέρνησης που πιστεύει ότι μπορεί να αποκομίσει οφέλη στην κάλπη όποτε κι αν αυτή στηθεί. Με τη γνωστή «δημιουργική ασάφεια» που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει επιστήμη, υπουργοί και στελέχη της κυβέρνησης άλλα λένε τη μία ημέρα και άλλα την άλλη. Όμως, το πιο σοβαρό απ’ όλα, χαρακτηριστικό της στημένης επιχείρησης αποπροσανατολισμού των συνταξιούχων είναι το εξής: Από τη μια τονίζουν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να δοθούν 9 ή 11 ή 12 δις ευρώ, ανάλογα με το πώς μετριούνται τα αναδρομικά. Κι από την άλλη κλείνουν το μάτι στους συνταξιούχους στήνοντας στην ιστοσελίδα του ΕΦΚΑ μια εφαρμογή και λέγοντάς τους «ελάτε να καταθέσετε αίτηση. Δε χάνετε τίποτε τζάμπα είναι και που ξέρετε…».

Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική αλλά χάνεται σε ένα σκόπιμα δαιδαλώδες σύστημα αλληλοσυγκρουόμενων δηλώσεων, φημών, δημοσιευμάτων και αναφορών που στόχο έχουν να μπερδέψουν παρά να βοηθήσουν τους συνταξιούχους να καταλάβουν τι δικαιούνται, αν θα το πάρουν ποτέ και με ποιο τρόπο θα το διεκδικήσουν.

Η ιστορία είναι παλιά. Το 2012 εκείνη η κυβέρνηση προχωρά σε άκρως άδικες, οριζόντιες περικοπές στις συντάξεις, σε δώρα κι επιδόματα. Χάριν της… σωτηρίας της οικονομίας οι συνταξιούχοι υφίστανται μεγάλες μειώσεις στα εισοδήματά τους.

Ηρθε το ΣτΕ

Το καλοκαίρι του 2015 έρχεται το Συμβούλιο της Επικρατείας και λέει ότι εκείνες οι περικοπές είναι άδικες και είναι και αντισυνταγματικές και πρέπει να καταργηθούν. Το ΣτΕ ωστόσο λέει ότι δεν μπορούν οι αδικούμενοι να διεκδικήσουν αναδρομικά προ του 2015 κι αν θέλουν ας το κάνουν από εκεί και μετά.

Το 2016 έρχεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που ως αντιπολίτευση ούρλιαζε στα πεζοδρόμια και τις πλατείες υπέρ των συνταξιούχων και αποδέχεται εκείνες τις περικοπές, κάνοντας κι ακόμη περισσότερες. Ο νόμος Κατρούγκαλου, έκτρωμα κατά πολλούς έρχεται να νομιμοποιήσει τις περικοπές και συμφωνεί με τους δανειστές ότι δεν μπορεί οι συνταξιοδοτικές δαπάνες να ξεπερνούν σε ποσοστό το 16% του ΑΕΠ. Μπαίνει δηλαδή μια οροφή που κανείς δεν μπορεί να περάσει.

Όπως μας λέει ο Δ. Τζανακόπουλος, με το νόμο του 2016 η Πολιτεία συμμορφώνεται με την απόφαση του ΣτΕ και στο εξής η δαπάνη δεν μπορεί να ξεπερνά αυτό το κατώφλι που ορίστηκε. Οποιος θεωρεί ότι αδικήθηκε μπορεί να διεκδικήσει αναδρομικά το «κενό» εξάμηνο μέχρι την ψήφιση του νόμου.

Αίφνης, διοικητικά δικαστήρια δικαιώνουν συνταξιούχους, ο ΕΦΚΑ δίνει και λεφτά σε κάποιους αφού το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους δεν κάνει έφεση και η υπόθεση των αναδρομικών γίνεται θέμα για μέρες τώρα. Ολοι διαβάζουν «πώς θα πάρετε τα αναδρομικά», «τα βήματα για να διεκδικήσετε τα λεφτά σας» κ.λπ.

Και τα κυβερνητικά στελέχη κάνουν αυτό που ξέρουν πολύ καλά. «Σκοτσέζικο ντους» στους συνταξιούχους με επικεφαλής έναν από τους εμπνευστές του καταστροφικού νόμου Κατρούγκαλου και της ακραίως νεοφιλελεύθερης πολιτικής της αριστερής κυβέρνησης, του Τάσου Πετρόπουλου.

Ο οποίος γνωρίζοντας το θέμα του ασφαλιστικού είναι ο ιδανικός για να ρίχνει το «δόλωμα», για να αφήνει παράθυρα ελπίδας, μέχρι να έρθει ξανά το ΣτΕ και να πάρει μια άλλη απόφαση την οποία προφανώς δεν θα κληθεί να εφαρμόσει ούτε ο κ. Πετρόπουλος, ούτε αυτή η κυβέρνηση.

Κάντε μια αίτηση. Τζάμπα είναι

Μέχρι τότε βεβαίως οι συνταξιούχοι θα κάνουν την… τζάμπα αίτηση αλλά όπως τους είπε και ο υφυπουργός, πρέπει να κάνουν και αγωγή για να έχουν ελπίδα να πάρουν χρήματα. ΕΤι, δημιουργείται και μια ακόμη «βιομηχανία αγωγών» στην οποία εμπλέκονται μικρά και μεγάλα δικηγορικά – εργατικά γραφεία που θα κάνουν τις ομαδικές αγωγές περιμένοντας τη δικαίωση. Ή μια απόφαση που θα ανατρέπει τα πάντα.

Μέχρι τότε βεβαίως οι αδικίες θα συνεχίζονται. Μια βασική: Άλλη σύνταξη παίρνει το «κορόιδο» που βγήκε εκτός εργασίας μετά το νόμο Κατρούγκαλου κι άλλη ο ίδιος εργαζόμενος, με τα ίδια ένσημα και την ίδια θέση που είναι «παλιός», δηλαδή πρόλαβε να βγει πριν η «λαίλαπα Κατρούγκαλου» τον σαρώσει.

Αραγε δεν είναι πλήρης καταπάτηση της αρχής της ισονομίας όταν ο κ. Πετρόπουλος λέει «δεν έχουν όλοι ελπίδες να πάρουν τα αναδρομικά. Τρέξτε να κάνετε αγωγές».

Γιατί δηλαδή μια δικαίωση συνταξιούχων να αφορά μόνον εκείνους και όχι το σύνολο των ενδιαφερόμενων; Γιατί να μην αποκατασταθούν –αν αποκατασταθούν ποτέ- όλοι οι αδικημένοι κι όχι μόνον εκείνοι που θα τρέχουν στα δικαστήρια;

Κι άραγε, θα προλάβουν να πάρουν αναδρομικά μιας και ο Αλέξης Τσίπρας και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έχουν λύσει το ασφαλιστικό σύστημα μέσω της… φυσικής εξόντωσης των συνταξιούχων από τα 70 χρόνια και μετά;

Είναι λοιπόν μια πολιτική απάτη που στόχο έχει πρόσκαιρα κομματικά οφέλη. Μια δημιουργική ασάφεια με στόχο να καλλιεργούνται προσδοκίες επιστροφής χρημάτων που πάνω – κάτω φτάνουν ή ξεπερνούν τα 10 δις ευρώ, σχεδόν το 6% του ελληνικού ΑΕΠ.

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί, εκτός κι αν η Ελλάδα είχε ρυθμούς ανάπτυξης εντυπωσιακούς και χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, καλά αμειβόμενες που θα «απογείωναν» το ασφαλιστικό σύστημα.

Όμως, όπως έλεγε ένας ισπανός συγγραφέας «Ελπίδα είναι ο μεγάλος πλαστογράφος της αλήθειας».