Ο κόσμος, λένε, έχει το αλάθητο. Η κρίση του, επειδή είναι μακριά από συμφέροντα, ξένη με κάθε είδους πονηριές, είναι πάντα αγνή. Αντικειμενική. Δεν ενδιαφέρει τον απλό φίλαθλο αν για παράδειγμα ο Άγγελος Αναστασιάδης αναλαμβάνει την Εθνική ομάδα επειδή, όπως λέγεται, είναι κοντά στον… ΠΑΟΚ. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να έχει η Εθνική ομάδα και πάλι έναν προπονητή που θα εμπνεύσει, που θα φέρει ιδέες, που η Ελλάδα θα επιστρέψει μαζί του στις επιτυχίες και στις μεγάλες διοργανώσεις.
Ο κόσμος, λοιπόν, η πλατιά μάζα, στο άκουσμα του Άγγελου Αναστασιάδη, έβγαλε διάφορα συναισθήματα που καταγράφηκαν και στα social media και στα σχόλια σε πολλές αθλητικές ιστοσελίδες. Γέλασε, ειρωνεύτηκε, παραξενεύτηκε, εκνευρίστηκε. Πάντως δεν χάρηκε.
Οι περισσότεροι εξ αυτών μπορεί να μην έχουν μελετήσει καν όλη την πορεία του Άγγελου Αναστασιάδη στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Μια πορεία που κρίνεται επιτυχημένη. Έχει κάνει δουλειά ο Άγγελος σχεδόν σε κάθε ομάδα που έχει δουλέψει. Έχει κάνει δουλειά και στην Εθνική Κύπρου που δούλεψε. Αλλά όλα αυτά σε μια άλλη εποχή. Και κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες.
Δεν μπορεί, για παράδειγμα, ο Άγγελος των τελευταίων χρόνων, ο Άγγελος του Πλατανιά που ο στόχος του ήταν η παραμονή στην κατηγορία, να γίνει προπονητής σήμερα σε μια ομάδα πρωταθλητισμού. Καμιά ομάδα πρωταθλητισμού δεν θα διάλεγε τον Αναστασιάδη για να της φέρει το πρωτάθλημα. Αντίθετα, μια χαρά θα τον διάλεγαν (και τον διάλεξαν) ομάδες που τους στράβωσε η χρονιά και προσπαθούν στο φινάλε τους να τη σώσουν πρώτα με την… ψυχή και μετά με το ποδόσφαιρο. Πρόχειρα μπορώ να σκεφτώ καμιά δεκαριά ακόμα σαν τον Άγγελο που θα μπορούσαν να κληθούν για μία τέτοια δύσκολη αποστολή.
Ναι, αλλά η Εθνική δεν θα κατέβει στα προκριματικά του Euro για να… σωθεί, ούτε για να καταφέρει να βάλει 1-2 ομάδες από κάτω. Θα κατέβει για να προκριθεί. Να κάνει πρωταθλητισμό στον όμιλό της. Και για να συμβεί αυτό θα πρέπει να παίξει ποδόσφαιρο, όπως φάνηκε και στα ματς του Nations League. Πέρασαν οι εποχές του… μισό μηδέν. Διότι το μισό μηδέν μπορεί εύκολα να γίνει 0-1 ή να μείνει 0-0. Και η Εθνική δεν είναι ούτε για πειράματα, ούτε για χάρες, ούτε για δοκιμές. Η Εθνική ομάδα οφείλει να πάει στο Euro και αν δεν τα καταφέρει ούτε τώρα, θα πρέπει να λογοδοτήσουν όλοι εκείνοι που επιλέγουν αυτή τη στιγμή να βάλουν στα πλούσια από πλευράς ποιότητας αποδυτήρια έναν προπονητή εξαιρετικό για άλλες καταστάσεις, μα όχι για τούτη την Εθνική ομάδα του 2018.
Η ευχή όλων είναι ο Άγγελος Αναστασιάδης να πετύχει. Ο κάθε Άγγελος Αναστασιάδης να πετυχαίνει. Αλλά θα πρέπει να καταλάβουν άπαντες και κυρίως όσοι βρίσκονται στις θέσεις που αποφασίζουν για το αύριο της Εθνικής, ότι ρίσκα σε τούτη την περίοδο, που βλέπουμε τις μεγάλες διοργανώσεις με το… κυάλι, δεν χωράνε. Αν εκείνοι δεν ξέρουν από ποδόσφαιρο και έχουν μείνει καμιά 15αριά χρόνια πίσω, δεν τους φταίει η Εθνική ομάδα. Ας πάρουν καλύτερους συμβούλους να τους εξηγήσουν πέντε πράγματα από σύγχρονο ποδόσφαιρο…
