Οι ολέθριες συσκέψεις των ασχέτων

Το να συγκαλείται μία σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου επειδή υποχώρησαν οι τιμές των τραπεζικών μετοχών, είναι από μόνο του προβληματικό. Δείχνει πανικό και στέλνει λάθος μήνυμα.

Γίνεται ακόμη πιο προβληματικό αν δει κανείς την σύνθεση της σύσκεψης.

Δεν είναι μόνο ότι – μοιραία – σε αυτήν συμμετείχε ο νέος υπεύθυνος για το χρηματοπιστωτικό σύστημα Αλέκος Φλαμπουράρης. Αυτός ορίστηκε υπεύθυνος, αυτός θα συμμετείχε.

Πολύ περισσότερο είναι ότι απουσίαζε ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος. Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννης Στουρνάρας.

Και επίσης, ότι απουσίαζαν οι επικεφαλής των τεσσάρων συστημικών τραπεζών ή πρόσωπα που έχουν γνώση του τραπεζικού χώρου.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η σύσκεψη αυτή το βράδυ της Τετάρτης, ο τρόπος που ανακοινώθηκε και το … πόρισμά της, θύμισε πολύ την αντίστοιχη εκείνη μάζωξη της 23^ης Ιουλίου. Μοναδική διαφορά ότι δεν μεταδόθηκε ζωντανά από τα κρατικά ΜΜΕ.

Γιατί κατά τα λοιπά, οι ομοιότητες είναι πολλές.

Και σε αυτήν την περίπτωση επελέγη η επικοινωνιακή διαχείριση.

Οι εγκέφαλοι του Μαξίμου προφανώς και θεώρησαν ότι με μία σύσκεψη και μία διαπίστωση ότι το κατά λοιπά υγιές τραπεζικό σύστημα βάλλεται από τους κακούς κερδοσκόπους, θα τρόμαζαν τους παλιανθρώπους αυτούς και θα άφηναν τις καλές μας τράπεζες στην ησυχία τους, να λειτουργήσουν ως μοχλοί της δύσκολα συγκρατούμενης ανάπτυξης της οικονομίας.

Το χειρότερο από όλα είναι ότι και σε αυτήν την περίπτωση, η κυβέρνηση και ειδικότερα η ηγεσία της, προσπαθεί υποδυόμενη ότι γνωρίζει, να πείσει για την επάρκειά της.

Δεν πείθει κανέναν στο εσωτερικό και πολύ περισσότερο στο εξωτερικό.

Όλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει με τις τράπεζες και τι πρέπει να γίνει για να εξυγιανθούν. Είχαν μάλιστα δοθεί και κάποιες δεκάδες δισ. για τον σκοπό αυτό και πήγαν άκλαυτα τα τελευταία αυτά χρόνια της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό που πρέπει να γίνει δεν το έχει κάνει η κυβέρνηση και δεν πρόκειται να το κάνει. Οι τράπεζες χρειάζονται κεφάλαια και σοβαρά σχέδια εξυγίανσης. Όμως τα κεφάλαια αυτά δεν υπάρχουν αυτήν την στιγμή. Ούτε θα τα δώσει κανένας ξένος επενδυτής, γιατί όσοι έκαναν το λάθος στην προηγούμενη φάση, έχασαν τα χρήματά τους. Αρα από αλλού θα πρέπει να βρεθούν.

Αν μη τι άλλο, η αντίδραση του Χρηματιστηρίου και των ξένων επενδυτών αντικατοπτρίζει την δυσπιστία έναντι της σημερινής κυβέρνησης.

Η οποία κινδυνεύει να εγκλωβιστεί σε άλλη μία αβελτηρία, η οποία αυτήν την φορά να είναι μοιραία. Όσο καθυστερεί η επώδυνη λύση, τόσο θα μεγαλώνει το πρόβλημα.

Και το νέο ερώτημα που προκύπτει είναι: θα ενεργήσει έστω και την ύστατη στιγμή με στοιχειώδη υπευθυνότητα η παρέα του Μαξίμου ή θα προτιμήσει να λειτουργήσει και σε αυτήν την περίπτωση ως θρασύδειλος δολιοφθορέας;