Η κυρία με την πασμίνα
Μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να συμβεί κάτι τόσο σοβαρό και να μην έχει παραιτηθεί το σύμπαν. Το σύμπαν όμως. Κανονικά
Spotlight
-
Επιστροφή στο μέλλον για Ιμπόρα και Έμερι
-
Απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες σε όλη τη χώρα για την Πρωτομαγιά - Πώς θα κινηθούν τα ΜΜΜ
-
Άνδρας μετακόμισε σε all-inclusive πεντάστερο ξενοδοχείο επειδή είναι φθηνότερο από το ενοίκιο του
-
Η «σκοτεινή» πλευρά του Nickelodeon - Το σκάνδαλο της παιδεραστίας
Ουδόλως εντυπωσιάζει η δήλωση της Λυδίας Κονιόρδου πως δεν έγινε βανδαλισμός στο Βυζαντινό Μουσείο, απλώς «κάποιες κυρίες άπλωναν λάδι» (προφανώς για να ανοίξουν φύλλο για τυρόπιτα πάνω στα σπάνια εκθέματα). Πρόκειται για την ίδια υπουργό Πολιτισμού που το 2015 ανανέωσε τη θητεία της Μαρίνας Λαμπράκη – Πλάκα στην Εθνική Πινακοθήκη.
Θυμόμαστε πως το 2012, με την ίδια κυρία στο ίδιο πόστο, άγνωστοι κλέψανε από την πινακοθήκη μας Πικάσο και Τεριάντ. Κι όχι μόνο δεν άνοιξε ρουθούνι με την «κλοπή του αιώνα» όπως την αποκάλεσε ο διεθνής Τύπος, αλλά η κ. Κονιόρδου έβαλε πάλι τη Μαρίνα των βράχων στην ίδια θέση – We girls must stick together. Δηλαδή να κλέψουν τη Μόνα Λίζα και να ανανεωθεί η θητεία του διευθυντή του Λούβρου. (Να σημειώσουμε δε ότι ο συγκεκριμένος Πικάσο θεωρείται εθνικός μας θησαυρός, αφού ο μέγας ζωγράφος εμπνεύστηκε από την Ελλάδα και στην Ελλάδα δώρισε τον πίνακά του.)
Εγραφα πέρυσι στα «ΝΕΑ» με αφορμή την «κλοπή του αιώνα»: «Κανείς δεν μιλάει, κανείς δεν ασχολείται, κανείς δεν αγχώνεται, κανείς δεν προβληματίζεται, κανείς δεν παραιτείται, κανείς δεν αναλαμβάνει ευθύνες. Κυρίως αυτό. Κυρίως το τελευταίο: κανείς δεν αναλαμβάνει ευθύνες. Που είναι τεράστιες όλως τυχαίως.
Μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να συμβεί κάτι τόσο σοβαρό και να μην έχει παραιτηθεί το σύμπαν. Το σύμπαν όμως. Κανονικά. Μιλάμε για το αδιανόητο, το ανήκουστο, το πρωτοφανές. Στην «υπόλοιπη» ανθρωπότητα θα καταγραφόταν ως στίγμα ανεξίτηλο. Εδώ σ» εμάς ήταν απλώς Τετάρτη. Ή Πέμπτη.
Γιατί το λέμε αυτό πέντε ολόκληρα χρόνια μετά; Διότι η Πινακοθήκη ήταν, είναι και εξακολουθεί να είναι Εθνική. Πάμε πάλι με μπρίο και με κεφαλαία: ΕΘΝΙΚΗ. Δεν είναι η ιδιωτική συλλογή ενός φιλότεχνου κροίσου που στην τελική αυτός βάζει τα φράγκα κι αυτός τα χάνει. Το επίθετο «εθνικός -ή -ό» οριοθετεί το αυτονόητο: δεν είναι προίκα κανενός κι ανήκει σε όλους μας. Εθνικό Θέατρο. Εθνικός Κήπος. Εθνικό Σύστημα Υγείας (λέμε τώρα). Εθνική Λυρική Σκηνή. Εθνική Ελλάδας γεια σου. Με έμφαση στο «γεια σου».
Τότε ήταν η Εθνική Πινακοθήκη. Σήμερα το Βυζαντινό Μουσείο. Αύριο και το Μουσείο της Ακρόπολης να ευχηθώ ολόψυχα.
Ο άνδρας που έσωσε 300 έργα του Βαν Γκογκ κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ένας αιμοβόρος συνεργάτης των ναζί
Το 1942, ο Sam van Deventer φιλοξένησε ένα οικογενειακό πάρτι για τα 50ά γενέθλια του αιμοδιψούς Arthur Seyss-Inquart, του επιτρόπου του Ράιχ για τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής στις Κάτω Χώρες.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
