Για τα…«μάτια» του Μπουτάρη, και όχι μόνο γι’ αυτά

Το πολιτικό παιχνίδι για τον προσεταιρισμό, τη συμμαχία, τη συμπόρευση, τη συνεννόηση με δυνάμεις της κεντροαριστεράς και του κέντρου είναι σε πλήρη εξέλιξη εδώ και πολύ καιρό μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ και κυρίως του Αλέξη Τσίπρα και του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Η κίνηση του Πρωθυπουργού, να μεταβεί στη Θεσσαλονίκη, στη σκιά της τραμπούκικης επίθεσης στο Δήμαρχο της πόλης, και η συνάντησή του με τον Γιάννη Μπουτάρη ήταν μια ευφυής πολιτική κίνηση.

Η επιλογή του Αλ. Τσίπρα να συμπαρασταθεί δημόσια στον Γ. Μπουτάρη, να τον αναδείξει σε «σύμβολο» δημοκρατικής συσπείρωσης και παράλληλα να τον «χρίσει» ξανά υποψήφιο δήμαρχο, προσφέροντάς του πλήρη κάλυψη και υποστήριξη, χαρακτηρίζεται ως ιδιαίτερα σημαντική στην πολιτική σκακιέρα.

Ο Αλ. Τσίπρας, με οδηγό την φράση που είχε πει πριν πολλούς μήνες, ότι «ήρθε η ώρα για την ανασύνθεση του πολιτικού χάρτη», προχωρά κανονικά στην υλοποίηση του σχεδίου του για συμμαχία των ευρύτερων προοδευτικών δυνάμεων.

Προφανώς ο Γ. Μπουτάρης δεν έγινε ΣΥΡΙΖΑ και σίγουρα ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης δεν είναι φανατικός οπαδός του Αλ. Τσίπρα, αλλά η συγκεκριμένη κίνηση πρέπει να αναλυθεί υπό το πρίσμα της κεντρικής κατευθυντήριας γραμμής του Μεγάρου Μαξίμου, να υπάρξει η μέγιστη δυνατή προσπάθεια ώστε να προωθηθεί ουσιαστικός και γόνιμος διάλογος του κυβερνώντος κόμματος με δυνάμεις της κεντροαριστεράς.

Απλά, το όνομα του Γ. Μπουτάρη ετέθη στο επίκεντρο της στρατηγικής του Μεγάρου Μαξίμου λόγω των απαράδεκτων γεγονότων που έγιναν το περασμένο Σάββατο στην εκδήλωση τιμής και μνήμης για την γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.

Ουσιαστικά, στη σκιά και της επετείου από την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη από το δεξιό παρακράτος, αποτέλεσε μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον Αλ. Τσίπρα να προωθήσει το μήνυμα για δημιουργία ευρύτερου δημοκρατικού μετώπου στα πλαίσια της Νέας Μεταπολίτευσης, από την Θεσσαλονίκη, μια πόλη ιστορικά και πολιτικά φορτισμένη,

Και δεν είναι μόνο η κίνηση με τον Γ. Μπουτάρη, αλλά στο παρασκήνιο προχωρά η συζήτηση του ΣΥΡΙΖΑ με πολλά πρόσωπα για τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Ήδη, το μήνυμα για συνεργασίες, προβάλλεται έντονα και στο κείμενο της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ που δημοσιοποιήθηκε στα μέσα της εβδομάδας.

Στο κείμενο αυτό, αναφέρεται ότι επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η συγκρότηση συνδυασμών νίκης που θα διοικήσουν την επόμενη μέρα τους δήμους και τις Περιφέρειες και θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο σε κάθε περιοχή. Προϋπόθεση για να γίνει αυτό είναι να υπάρξουν οι «ευρύτερες δυνατές συνεργασίες, που θα βασίζονται σε συγκεκριμένες προγραμματικές και προοδευτικές συγκλίσεις».

Ταυτόχρονα υπογραμμίζεται ότι απέναντι στην προσπάθεια του «παλιού συστήματος» για επιστροφή, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ως προτεραιότητα την ανάληψη πρωτοβουλιών «για τη διαμόρφωση προοδευτικών, ριζοσπαστικών, κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, που θα αμφισβητούν το κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο μοντέλο».

Με φόντο τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019 οικοδομείται μια σχέση εμπιστοσύνης με πρόσωπα που κινούνται παραδοσιακά στον χώρο της Kεντροαριστεράς και κυρίως του ΠΑΣοΚ, ενώ ετοιμάζονται συνέργειες για τις αυτοδιοικητικές εκλογές που ενδέχεται να αποτελέσουν πρόκριμα και για τις βουλευτικές.

Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ έχει συζητηθεί, αν και δεν έχουν ληφθεί οριστικές αποφάσεις, να στηριχθούν σε πολλούς δήμους και σε ορισμένες περιφέρειες, σε περιφερειάρχες και δημάρχους που θεωρεί πετυχημένους, ανεξαρτήτως εάν ανήκουν ή όχι στο κυβερνών κόμμα. Κοινός τόπος η δημιουργία δημοκρατικής και προοδευτικής πανστρατιάς έναντι των δυνάμεων του νεοφιλελευθερισμού.

Το παιχνίδι του Τσίπρα για τη συγκρότηση ενός ευρύτερου προοδευτικού μετώπου, που θα ξεπερνά τα όρια του ΣΥΡΙΖΑ προχωρά, όσο και εάν αρνούνται πολλοί συστημικοί παίκτες να το παραδεχθούν.

Και όσο η αντιπολίτευση, και ειδικά η ΝΔ, αρνείται να δει τι πραγματικά εξελίσσεται, τόσο θα αδυνατεί να χαράξει επιτυχή και αποτελεσματική στρατηγική, με ότι αυτό σημαίνει.

Και οι κινήσεις του Τσίπρα δεν είναι μόνο για τα μάτια του Γ. Μπουτάρη, αν και στο πρόσωπό του υπάρχει, μετά τα όσα έγιναν ένας ιδιαίτερος συμβολισμός, αλλά αφορά και άλλα πρόσωπα, τόσο σε κεντρικό όσο και σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.