Το «Μακεδονικό» προκαλεί τριγμούς (και) στους κόλπους της Εκκλησίας

Μπορεί να «κλείδωσε» και επισήμως η συμμετοχή της Εκκλησίας στο επερχόμενο συλλαλητήριο της 4ης Φεβρουαρίου στο Σύνταγμα, ωστόσο στους κόλπους της συνεχίζονται οι φωνές υπέρ του αντιθέτου.

Όπως υπογράμμισε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος μετά την συνάντηση που είχε με τους διοργανωτές του συλλαλητηρίου, «κάθε έκφραση υπερασπίσεως των δικαίων της Μακεδονίας είναι επαινετή, αρκεί αυτή να είναι γνήσια, ανιδιοτελής, πηγαία και πάντα στο πνεύμα μιας νόμιμης και δημοκρατικής εκδήλωσης», σημειώνοντας πως στο πλαίσιο της ελευθερίας εκφράσεων των κληρικών και λαϊκών μελών της, «η Εκκλησία σέβεται το δικαίωμα αυτών να πράττουν κατά συνείδηση, με σύνεση και υπευθυνότητα».

Της δήλωσης αυτής του αρχιεπισκόπου είχε προηγηθεί η απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, σύμφωνα με την οποία «οι ιερείς και τα μέλη της εκκλησίας είναι ελεύθεροι να πράξουν κατά συνείδηση, στα πλαίσια της ελευθερίας της έκφρασης» αναφορικά με τη συμμετοχή τους στα συλλαλητήρια.

Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός πως κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου στο Σύνταγμα το παρών θα δώσει ο μητροπολίτης Σύρου, ο οποίος εκπροσωπώντας την Εκκλησία της Ελλάδος, θα διαβάσει την απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, ενώ δίπλα του θα είναι οι μητροπολίτες Δράμας και Χίου.

Την ίδια στιγμή, ο μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος, με ανακοίνωσή του, χαρακτηρίζει το συλλαλητήριο «αγνό και πατριωτικό» υπογραμμίζοντας πως αποτελεί «ευκαιρία να μαζευτούμε όλοι μαζί και στην Αθήνα και να διατρανώσουμε την αγάπη μας στην πατρίδα και την ανάγκη μας για εθνική αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια. Αρκετά έχουμε πληρώσει τα λάθη μας. Καιρός να ορθώσουμε ως λαός όλοι μαζί το ανάστημά μας και να αναστήσουμε την αξιοπρέπειά μας».

Αντίθετες φωνές

Ωστόσο, η συμμετοχή αυτή της Εκκλησίας στις κινητοποιήσεις για τη Μακεδονία δεν βρίσκει σύμφωνους όλους τους ιεράρχες. Ενδεικτική είναι η στάση του μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσοστόμου, ο οποίος αναφερόμενος στο συλλαλητήριο κάνει λόγο για οργάνωση που «κινείται σε ένα θολό περιβάλλον εκμετάλλευσης της αδιαμφισβήτητης και αμετακίνητης θέσης του ελληνικού λαού ως προς τη μη χρήση του ονόματος Μακεδονία» αφήνοντας αιχμές για τους διοργανωτές της κινητοποίησης.

Παράλληλα, ο ίδιος μητροπολίτης εκφράζει τον προβληματισμό του, θέτοντας μια σειρά ερωτημάτων, όπως το «ποιοι είναι οι άθεσμοι οργανωτές των συλλαλητηρίων» και «ποιον εκπροσωπούν οι άγνωστοι συνδιοργανωτές, οι οποίοι επιδιώκουν να χρησιμοποιήσουν τη θεσμική Εκκλησία και να την καπελώσουν για την ικανοποίηση δικών τους πολιτικών σκοπιμοτήτων, άλλοθι και επιδιώξεων;».

Στο πλαίσιο αυτό, σημειώνει πως «η Εκκλησία δεν μπορεί να έχει λόγο συμμετοχής ούτε και τρόπο παρουσίας, όταν τα συλλαλητήρια αυτά διοργανώνονται προκειμένου να εξυπηρετηθούν πρόσωπα και σκοπιμότητες έξωθεν και έσωθεν».

Κ.Χ.

in.gr