«Τους έχουν εγκαταλείψει όλοι. Ολόκληρος ο κόσμος παρακολουθεί την πόλη να καταστρέφεται, όμως κανείς δεν κάνει τίποτα για να σταματήσει την καταστροφή. Αυτό αισθάνονται οι 35 γιατροί που έχουν μείνει στο ανατολικό Χαλέπι». O επικεφαλής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, Κάρλος Φρανθίσκο, συντονίζει το πρόγραμμα της οργάνωσης στη Συρία από τον περασμένο Ιανουάριο.

Έχει δει από πρώτο χέρι πώς κλιμακώθηκε ο πόλεμος στη Συρία, με την καταστροφή να φτάνει σε πρωτοφανή επίπεδα, ιδίως τις τρεις τελευταίες εβδομάδες στο ανατολικό Χαλέπι.

Αφότου κατέρρευσε η εκεχειρία τον Σεπτέμβριο, η σφοδρότητα των συριακών και ρωσικών αεροπορικών βομβαρδισμών απειλεί να ισοπεδώσει το πολιορκημένο τμήμα της πόλης.

«Περίπου 250.000 είναι πολιορκημένοι, χωρίς δυνατότητα για βοήθεια ή διαφυγή» λέει ο Φρανθίσκο. «Πρώτα χτυπήθηκαν οι γύρω περιοχές, έπειτα οι δρόμοι που οδηγούν στην πόλη, στη συνέχεια νοσοκομεία, αποθέματα νερού, οικιστικές συνοικίες, εξοπλισμός διάσωσης. Μιλάμε για μια πόλη εξαντλημένη από πέντε χρόνια πολέμου, που έχει να λάβει βοήθεια από τον Ιούλιο, όταν ξεκίνησε η πολιορκία – μια πόλη που καταστρέφεται, ισοπεδώνεται μπροστά στα μάτια μας».

Ο Φρανθίσκο μιλάει από τη νότια Τουρκία. Η ομάδα του επικοινωνεί τακτικά με τα οκτώ νοσοκομεία που υποστηρίζουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα στο ανατολικό Χαλέπι. «Προτού ξεκινήσει η πολιορκία, στέλναμε προμήθειες κάθε τρεις μήνες και πάλι όμως δεν έφτανε για να καλύψει τις τεράστιες ανάγκες τους, παρ’ όλη τη βοήθεια των άλλων συνεργατών που τους υποστηρίζουν. Όταν τα νοσοκομεία πλήττονται από αεροπορικές επιδρομές –έχουν σημειωθεί 23 επιθέσεις τους τελευταίους 4 μήνες μόνο– είμαστε σε καθημερινή επαφή για να δούμε πώς έχουν επηρεαστεί και πώς μπορούμε να βοηθήσουμε. Τώρα, ουσιαστικά χρειάζονται τα πάντα. Μας λένε «Στείλτε ό,τι έχετε, ακόμα και μη αποστειρωμένες γάζες, θα πάρουμε οτιδήποτε, χρειαζόμαστε τα πάντα». Όμως υπό αυτές τις συνθήκες είμαστε ανίσχυροι να τους βοηθήσουμε».

Το ανατολικό τμήμα της πόλης είναι υπό πλήρη πολιορκία από τον Ιούλιο, λίγο μετά το τέλος του Ραμαζανιού. Μερικοί γιατροί είχαν εκμεταλλευτεί την ευκαιρία για να συνοδέψουν τις οικογένειές τους στην Τουρκία στη διάρκεια του Ραμαζανιού, αλλά δεν μπόρεσαν να επιστρέψουν. «Τους βλέπουμε εδώ στη νότια Τουρκία, είναι πολύ δύσκολο γι’ αυτούς» αναφέρει ο Φρανθίσκο. «Υποφέρουν επειδή δεν μπορούν να γυρίσουν πίσω για να βοηθήσουν – αισθάνονται απογοητευμένοι και ανίσχυροι. Πολλοί γιατροί, δεδομένης της οικονομικής τους κατάστασης, θα μπορούσαν να έχουν φύγει μακριά από τον πόλεμο πολύ καιρό πριν για να εγκατασταθούν στην Τουρκία ή στην Ευρώπη, όμως επέλεξαν να μην το κάνουν. Η αφοσίωσή τους –στους ανθρώπους, στη δουλειά τους, στα νοσοκομεία τους, στο Χαλέπι– είναι αξιοθαύμαστη, ειδικά αν σκεφτούμε ότι οι ίδιοι και οι οικογένειές τους έρχονται αντιμέτωποι με τον θάνατο σε καθημερινή βάση».

Εδώ και πάνω από έναν χρόνο οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα δεν έχουν τη δυνατότητα να μεταβούν στο Χαλέπι και να επισκεφθούν τα νοσοκομεία που υποστηρίζονται από την οργάνωση. «Είναι φανερό ότι έχουμε χάσει την ικανότητα να προσφέρουμε αξιόλογη βοήθεια» λέει ο Φρανθίσκο.

Αφότου ξεκίνησε ο πόλεμος, δεν έχει επιτραπεί στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα να εργαστούν σε περιοχές που ελέγχουν οι κυβερνητικές δυνάμεις, μπορούν όμως να δραστηριοποιούνται σε περιοχές υπό τον έλεγχο της αντιπολίτευσης, όπως στις αγροτικές περιοχές βόρεια και ανατολικά του Χαλεπίου, στο Μασκάν, ανάμεσα στο Χαλέπι και τα σύνορα με την Τουρκία, καθώς και στο Αλ Σαλαμάχ, όπου λειτουργούν ένα νοσοκομείο που παρέχει πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια φροντίδα υγείας.

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έχουν επίσης κινητοποιηθεί για να βοηθήσουν τους εκτοπισμένους ανθρώπους. Περίπου 100.000 άνθρωποι έχουν απομακρυνθεί από τα σπίτια τους από το Ισλαμικό Κράτος, που τους εκδιώχνει προς τα δυτικά και από τις κυβερνητικές δυνάμεις, που τους ωθούν προς τον βορρά στο Aζάζ. Αφότου ο συριακός στρατός κατέλαβε το Mασκάν και το νοσοκομείο χτυπήθηκε από οβίδες, η δράση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα περιορίστηκε. «Οι άνθρωποι γύρω από το Μασκάν εκτοπίστηκαν και αυτοί, και χάσαμε την πρόσβαση» λέει ο Φρανθίσκο.

«Δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσοι άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί. Κάποιοι πήγαν προς το Ιντλίμπ, που έχει περισσότερους καταυλισμούς για εκτοπισμένους, αλλά πολλοί από αυτούς απλώς ζουν στα χωράφια και κοιμούνται κάτω από τα δέντρα».

Οι κάτοικοι του ανατολικού Χαλεπίου δεν έχουν καν την επιλογή να εκτοπιστούν. Είναι παγιδευμένοι σε μια πόλη που συμβολίζει τη φρίκη του πολέμου της Συρίας, όπου χρησιμοποιείται κάθε είδους θανατηφόρο όπλο. «Την ίδια στιγμή, έχουμε υπόψη μας αναφορές ότι η αντιπολίτευση επιτίθεται δυτικά του Χαλεπίου» σημειώνει ο Φρανθίσκο «αλλά η ικανότητα καταστροφής διαφέρει τόσο πολύ που δεν μπορεί να γίνει καν σύγκριση».

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα απευθύνουν έκκληση να τερματιστούν οι τυφλοί αεροπορικοί βομβαρδισμοί του ανατολικού Χαλεπίου, να διακομιστούν οι τραυματίες και οι ασθενείς, να επιτραπεί η είσοδος ανθρωπιστικής βοήθειας και να τηρηθεί το δικαίωμα του άμαχου πληθυσμού να φεύγει από περιοχές κρίσης σε μια σύρραξη.

Οι 35 γιατροί που παραμένουν στο ανατολικό Χαλέπι, στους οποίους περιλαμβάνονται επτά χειρουργοί, κάνουν όσο περισσότερες βάρδιες μπορούν στα οκτώ νοσοκομεία που απομένουν στην περιοχή, καθώς γνωρίζουν ότι υπάρχει τεράστια ανάγκη για τις υπηρεσίες τους σε καθένα από αυτά.

«Οι γιατροί που δεν μπορούν να γυρίσουν στο Χαλέπι, το προσωπικό μας εδώ, μιλούν όλοι για το ιατρικό προσωπικό και τους κατοίκους στο ανατολικό Χαλέπι με την ίδια αγωνία» λέει ο Φρανθίσκο. «Όπως λένε, «Εκείνοι υποφέρουν, εμείς εδώ κλαίμε»».

Επιμέλεια: Κική Μαργαρίτη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: