Δημιουργία μονάδας έγχυσης φαρμάκων ζητούν οι ασθενείς με ρευματικές παθήσεις

Ως βασική ανάγκη χαρακτηρίζει η Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα (ΕΛΕΑΝΑ) την δημιουργία μονάδων χορήγησης βιολογικών παραγόντων για ασθενείς με ρευματικές παθήσεις. Η πρόεδρος της εταιρείας, Αθανασία Παππά, εξηγεί ότι σήμερα η έγχυση γίνεται χωρίς τη συνεχή παρουσία ιατρικού προσωπικού, λόγω έλλειψης υποδομών στις ρευματολογικές κλινικές του ΕΣΥ.

Ενώ μέχρι πρόσφατα, η ανάγκη περιοδικής ενδοφλέβιας έγχυσης φαρμάκων αφορούσε κατά κύριο λόγο τους πάσχοντες από καρκίνο, σήμερα μεγάλες ομάδες ασθενών που πάσχουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα, αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα, ψωριασική αρθρίτιδα, ψωρίαση, φλεγμονώδεις νόσους του εντέρου υποβάλλονται σε ενδοφλέβια θεραπεία με βιολογικούς παράγοντες, όπως infliximab, tocilizumab, abatacept, rituximab.

Σύμφωνα με την κ. Παππά, «η έγχυση πρέπει να γίνεται στο νοσοκομείο για ημερήσια νοσηλεία, σε Μονάδα Ενδοφλέβιας Χορήγησης βιολογικών παραγόντων. Απαιτείται η παρουσία ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού εκπαιδευμένου στην παρασκευή, την χορήγηση των ειδικών φαρμάκων καθώς και στην έγκαιρη διάγνωση αντιμετώπιση του επείγοντος».

Κάθε Μονάδα Εγχύσεων πρέπει να διαθέτει κλίνες ή ανάκλιντρα για την άνετη και ασφαλή χορήγηση των φαρμάκων, καθώς και εξοπλισμό αντιμετώπισης επείγοντος (καταπληξία, εμβολή, ανακοπή κ.λπ.), όπως συλλογές διασωλήνωσης, καθετηριασμού μεγάλων αγγείων, παροχές οξυγόνου, μάσκες θετικής πίεσης.

Η παρασκευή των διαλυμάτων ιδανικά πρέπει να γίνεται στο χώρο του φαρμακείου, σε ειδικό εργαστήριο παρασκευής των διαλυμάτων προκειμένου να χορηγείται η σωστή δόση ανά ασθενή. Σε περίπτωση πλεονάζοντος φαρμάκου αυτό να μην «πετάγεται» αλλά να χρησιμοποιείται και για άλλο ασθενή.

Οι Μονάδες Ενδοφλέβιας Χορήγησης βιολογικών παραγόντων που υπάρχουν σε εθνικά συστήματα υγείας των χωρών της Ευρώπης, εποπτεύονται ή ανήκουν στην Κλινική Φαρμακολογία.

«Αυτές είναι οι ελάχιστες απαιτήσεις που γίνονται αποδεκτές για την ορθή, ασφαλή και οικονομική έγχυση των βιολογικών παραγόντων σε χρονίως πάσχοντες οπως οι ρευματοπαθείς. Οι απαιτήσεις αυτές καθίστανται αναγκαίες, αν συνυπολογίσει κανείς τον αυξανόμενο αριθμό των νοσούντων, το υψηλό κόστος των θεραπειών και την πιθανότητα ανταλαξιμότητας/υποκατάστασης των βιολογικών με βιοομοειδείς παράγοντες. Ενδεικτικά, σας αναφέρω οτι σήμερα σε μεγάλο νοσοκομείο των Αθηνών η έγχυση γίνεται σε θαλάμους με ασθενείς με διάφορα νοσήματα και σε καρέκλες κοινές γύρω από ένα τραπέζι, χωρίς τη συνεχή παρουσία ιατρικού προσωπικού» τονίζει η πρόεδρος της ΕΛΕΑΝΑ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, η Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα προσπάθησε να επιλύσει πρόβλημα αρχικά με την βοήθεια των θεραπόντων ρευματολόγων, και στη συνέχεια με διάλογο με τις διοικήσεις των νοσοκομείων. Τα μέτρα που υποσχέθηκαν να ληφθούν, οπως η διάθεση κατάλληλου χώρου, κλινών και προσωπικού, δεν ευδοκίμησαν.

Μάλιστα, το πρόβλημα της έλλειψης υποδομών στις ρευματολογικές κλινικές του Εθνικού Συστήματος Υγείας για την ενδοφλέβια χορήγηση των βιολογικών παραγόντων είχε παρουσιάσει στο πρόσφατο παρελθόν και η Σχολή Δημόσιας Υγείας μέσω μελέτης που δημοσίευσε στο επιστημονικό έντυπο Rheumatology International (2012).

Η ΕΛΕΑΝΑ, για την ασφάλεια των ασθενών, του ιατρικού-νοσηλευτικού προσωπικού και για την πραγματοποίηση μεγαλύτερης οικονομίας, ζητά να δοθούν εγγυήσεις για την δρομολόγηση της δημιουργίας στα ρευματολογικά τμήματα των νοσοκομείων του ΕΣΥ, ειδικών μονάδων εγχύσεων βιολογικών παραγόντων με ανάλογες ευρωπαϊκές προδιαγραφές για τα άτομα με ρευματολογικά φλεγμονώδη νοσήματα.

health.in.gr