Τι λένε ζωγράφοι και street artists για το γκράφιτι του Πολυτεχνείου
Ξεκίνησαν τη Δευτέρα οι εργασίες για την απομάκρυνση του γκράφιτι που δίχασε τη κοινή γνώμη στους εξωτερικούς τοίχους του ΕΜΠ. Τέχνη ή βανδαλισμός; Πού ξεκινάει και πού τελειώνει η τέχνη; Ζωγράφοι και street artists απαντούν στα δύο αυτά ερωτήματα, μιλώντας στο in.gr. Σχολιάστε...
Ξεκίνησαν τη Δευτέρα οι εργασίες για την απομάκρυνση του γκράφιτι που δίχασε τη κοινή γνώμη στους εξωτερικούς τοίχους του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Τέχνη ή βανδαλισμός; Πού ξεκινάει και πού τελειώνει η τέχνη.
Ζωγράφοι και street artists απαντούν στα δύο αυτά ερωτήματα, μιλώντας στο in.gr.
«Τώρα αντιληφθήκαμε ότι προσβάλλεται η αισθητική μας; Όχι… Απλά τώρα, με τη συγκεκριμένη δράση, έδωσαν οι δημιουργοί την ώθηση για να επαναπροσδιορίσουμε την ιστορία του κτηρίου και του Πολυτεχνείου. Μπήκε ξανά το Πολυτεχνείο στην επικαιρότητα, βγήκε για άλλη μια φορά στο προσκήνιο, μέσα όμως, από μία αμιγώς συμβολική πολιτική πράξη. Μία πράξη που ήρθε να μας θυμίσει πως την ελευθερία της έκφρασης και της δημιουργίας οφείλουμε να την προστατεύουμε και να της δίνουμε χώρο να ευδοκιμήσει».
Ο N_Grams καταλήγει παραλληλίζοντας το γκράφιτι του ΕΜΠ, με την κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία: «Η τοιχογραφία στην πρόσοψη του Πολυτεχνείου, είναι ο καθρέφτης της σύγχρονης κοινωνίας, με όλα τα προβλήματα και τις δυσκολίες της. Ένας κοινωνικός αντικατοπτρισμός, που από το βάθος μέσα στα ‘παράσιτα’ και τον όγκο της πληροφορίας, μας λέει: ‘Εδώ Πολυτεχνείο, Εδώ Πολυτεχνείο…’».
Ο κ. Φασιανός πιστεύει πως τα γκράφιτι χαλάνε τα αρχιτεκτονήματα, ενώ φαίνεται να αμφισβητεί την καλλιτεχνική υπόσταση των δημιουργημάτων σε τοίχους δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας.
«Αν πάτε στα Εξάρχεια είναι βαμμένα μέχρι και τα παράθυρα, γιατί; Εφόσον αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να εκφραστούν, τότε ας τους αγοράσει το κράτος πανό για να ζωγραφίσουν εκεί και όχι στα σπίτια. Η ουσία των αρχιτεκτονημάτων πρέπει να μένει αναλλοίωτη και να μην καταστρέφεται από μία τέχνη, αν υποθέσουμε ότι είναι τέχνη αυτό.
» Τέχνη είναι η Δευτέρα Παρουσία του Μιχαήλ Άγγελου στην Καπέλα Σιξτίνα. Στην κατοχή γράφανε πάνω στους τοίχους ‘ελευθερία’, τώρα τι γράφουν και γιατί τα κάνουν αυτά; Για να κάνουν τέχνη; Γιατί δεν ζωγραφίζουν πάνω σε ένα μουσαμά και το κάνουν πάνω σε ένα τοίχο, καταστρέφοντας το αρχιτεκτόνημα;».
Καταλήγει ασκώντας κριτική σε όσους ζωγράφισαν το εν λόγω γκράφιτι, υπογραμμίζοντας πως «η τέχνη είναι για να αγάλλεται ο κόσμος και όχι για να διχάζεται. Δεν αγάλλεται με αυτά που κάνουν, μάλλον αηδία αισθάνεται. Αν είναι έτσι να πάνε να ζωγραφίσουν και τον Παρθενώνα και τα αγάλματα. Δηλαδή τζιχαντιστές θα γίνουμε;».
«Δυστυχώς, θα μιλήσω χωρίς να το έχω δει από κοντά, αλλά πιστεύω ότι είναι άτοπο να μιλάμε περί βανδαλισμού για το συγκεκριμένο εγχείρημα και αυτό δείχνει την έλλειψη εικαστικής παιδείας που υπάρχει στη χώρα μας.
» Το υπό συζήτηση γκράφιτι έχει προσωπικό καλλιτεχνικό ύφος, υπακούει σε κάποιους κανόνες σύνθεσης (δεν είναι απλά «τυχαίες γραμμές») και καταλαμβάνει όλη την έκταση του τοίχου (δεν καλύπτει ένα κομματάκι, όσο έφτανε το χέρι του) από τα οποία συνεπάγεται πως για να γίνει όλο αυτό χρειάστηκε πολύ ώρα, κόπο, αλλά και έναν καλλιτεχνικό νου από πίσω» τονίζει και προσθέτει πως «τίποτα από αυτά δε θυμίζει βανδαλισμό. Έχω την εντύπωση πως αυτοί που χαρακτηρίζουν βανδαλισμό το συγκεκριμένο γκράφιτι είναι οι ίδιοι που θα κατακεραύνωναν την τέχνη του Πόλοκ».
Όσον αφορά την έτερη ερώτηση, ο Φίκος απαντάει πως «για να μιλήσουμε για τέχνη πρέπει πρώτα να συμφωνήσουμε στο τι είναι τέχνη. Αν π.χ. παραδεχτούμε ότι ένας δημόσιος ουρητήρας και η εικόνα μιας κονσέρβας είναι τέχνη, τότε τα πάντα είναι τέχνη, άρα και κάθε είδους γκράφιτι.
» Είναι ευνόητο, δηλαδή, πως απάντηση δε μπορεί να υπάρχει. Παρόλα αυτά υπάρχουν υπογραφές γκραφιτάδων (tags) στους δρόμους που συνιστούν πραγματικές καλλιγραφίες, άρα σίγουρα τέχνη. Την ίδια τέχνη που, βέβαια, «λερώνει» το σπίτι ενός ανθρώπου».
Καταλήγει παραθέτοντας την δική του ερμηνεία γιατί πολλοί συμπολίτες μας θεωρούν τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης, βανδαλισμό:
«Ίσως λοιπόν η διαφορά μεταξύ βανδαλισμού και τέχνης στο μυαλό των ανθρώπων συνίσταται στην άδεια. Είναι σαν να κάνεις γκράφιτι τη Μόνα Λίζα, έξω από ένα σπίτι, παράνομα. Εφόσον δεν υπάρχει άδεια, ο άνθρωπος που δε γνωρίζει από τέχνη θα το θεωρήσει σίγουρα βανδαλισμό. Εικαστική παιδεία μας λείπει. Μάλλον, γενικά Παιδεία. Όσον αφορά τους κανόνες, δυστυχώς, δεν εφαρμόζονται για σοβαρά θέματα στην Ελλάδα, πόσο μάλλον στο γκράφιτι».
Άγγελος Προβολισιάνος
Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ
- Βόλος: Ανατίναξαν ΑΤΜ και διέφυγαν με τη λεία – Εκτεταμένες ζημιές στο κατάστημα που βρισκόταν δίπλα
- Λίβανος: Τρεις νεκροί μετά από Ισραηλινά πλήγματα
- Επανέρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ για την αποκάλυψη του in: Να απαντήσει η κυβέρνηση στα αυτονόητα
- Άρης: Ερωτηματικό η εντεκάδα ενόψει Παναθηναϊκού
- Γαλαμάτης: Απαραίτητο να αυτορρυθμιστούν τα ΜΜΕ
- Άρης Βραχάτης: Η Τεχνητή Νοημοσύνη στην αντιμετώπιση του Αλτσχάιμερ