30

Χρονιά σημαντικών πολιτικών εξελίξεων για την Κίνα το 2004, παρά το γεγονός ότι η χώρα «ακούστηκε» κυρίως επειδή παρέλαβε τη σκυτάλη της διοργάνωσης των επόμενων Ολυμπιακών Αγώνων.

Ωστόσο, η «είδηση» βγήκε το Σεπτέμβριο, όταν πραγματοποιήθηκε η πρώτη ομαλή μετάβαση εξουσίας από την επανάσταση του Μάο το 1949. Ο Ζιανγκ Ζεμίν αποφάσισε να παραιτηθεί από την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων (η θητεία του έληγε το 2007), παραδίδοντας και το τελευταίο «κλειδί» της εξουσίας στον πρόεδρο της χώρας Χου Ζιντάο. Η σχετική απόφαση ελήφθη στη διάρκεια της συνόδου της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, απόφαση με την οποία έκλεισε ο διετής κύκλος διαδοχής του Ζεμίν από τον Ζιντάο.

Πολιτικοί παρατηρητές σχολίασαν ότι έτσι δόθηκε τέλος και στην επί μακρόν διαμάχη μεταξύ των δύο ηγετών για την εξουσία της πολυπληθέστερης χώρας στον κόσμο. Εξίσου χαρακτηριστικό ήταν και το σχόλιο αξιωματούχου του ΚΚ της Κίνας: «Ο Ζιανγκ Ζεμίν θα ανήκει σύντομα στην Ιστορία».

Απόλυτος κυρίαρχος πλέον στην κινεζική πολιτική ζωή αναδεικνύεται ο 61χρονος Χου Ζιντάο. Ένας άγνωστος και χαμηλών τόνων ηγέτης, για τον οποίο η Δύση δεν γνωρίζει και πολλά.

Ο ίδιος πάντως έχει δεσμευθεί να προχωρήσει σε οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, απαραίτητες για την αντιμετώπιση της ανεργίας και των μεγάλων αντιθέσεων μεταξύ των πόλεων και της υπάιθρου.

Το μόνο ίσως ζήτημα απέναντι στο οποίο δεν πρόκειται να αλλάξει στάση σε σχέση με τους προκατόχους του είναι αυτό της Ταϊβάν. Η επαρχία -όπως τη θεωρεί το Πεκίνο- ζητά διάλογο και εμφανίζεται πρόθυμη να συνεργαστεί στενότερα με τη Λαϊκή Δημοκρατία, όμως τα μηνύματα δεν είναι ενθαρρυντικά.

Στο κάλεσμα του προέδρου της Ταϊβάν, η απάντηση της Κίνας ήταν από χλιαρή έως αδιάφορη, ενώ η απειλή στρατιωτικής επέμβασης, σε περίπτωση μονομερούς κήρυξης ανεξαρτησίας, ισχύει στο ακέραιο.

Α.Ρ.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ