Λονδίνο: Η συνειδητή προσπάθεια να ξεχάσουμε συγκεκριμένα γεγονότα ή λέξεις είναι όντως αποτελεσματική, σύμφωνα με νέα έρευνα Αμερικανών ψυχολόγων. Σε δημοσίευσή τους στο περιοδικό Nature περιγράφουν την πρώτη ίσως πειραματική προσέγγιση της «θεωρίας της απώθησης των τραυματικών αναμνήσεων» του Φρόιντ.


Ο δρ. Μάικλ Αντερσον και ο δρ. Κόλιν Γκριν του Πανεπιστημίου του Όρεγκον διαπίστωσαν ότι όσα από τα άτομα που συμμετείχαν στην έρευνά τους προσπάθησαν να ξεχάσουν συγκεκριμένες λέξεις, είχαν στη συνέχεια δυσκολίες στο να τις ανακαλέσουν στη μνήμη τους, ακόμα και όταν οι ερευνητές τούς υπόσχονταν χρηματικές αμοιβές για τη σωστή απάντηση!


«Δεν πιστεύω ότι τα υποκείμενα διέγραψαν τις αναμνήσεις τους» διευκρινίζει σε συνέντευξή του στο BBC ο δρ. Αντερσον. «Πιστεύω ότι τις έχουν απωθήσει. Πιστεύω δηλαδή ότι οι αναμνήσεις υπάρχουν ακόμα, αλλά η πρόσβαση σε αυτές είναι δύσκολη» εξηγεί.


Οι ερευνητές ζήτησαν από 32 φοιτητές να απομνημονεύσουν ζευγάρια λέξεων. Στη συνέχεια έδειχναν σε κάθε φοιτητή τη μία από τις δύο λέξεις κάθε ζευγαριού και τους ζητούσαν είτε να πουν αμέσως τη δεύτερη λέξη είτε να προσπαθήσουν να την ξεχάσουν.


Τα άτομα που είχαν αποπειραθεί 16 φορές να απωθήσουν μια συγκεκριμένη λέξη, είχαν 10% μικρότερη πιθανότητα να τη θυμηθούν σε επόμενες προσπάθειες, σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Ο δρ. Αντερσον θεωρεί ότι το ποσοστό αυτό θα αυξανόταν αν η προσπάθεια συνεχιζόταν.


Ο ψυχολόγος δρ. Μάρτιν Κόνγουεϊ του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ αναφέρει σε επιστολή του στο ίδιο τεύχος του Nature ότι η έρευνα του Πανεπιστημίου του Όρεγκον ενισχύει τη θεωρία του Φρόιντ για την απώθηση των οδυνηρών αναμνήσεων.


Όπως αναφέρει ο δρ. Αντερσον, «η απώθηση αυτού του τύπου (που παρατηρήσαμε) είναι πιο πιθανόν να συμβεί όταν στους ανθρώπους υπενθυμίζεται συνεχώς η ανάμνηση που προσπαθούν να αποφύγουν».


«Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τη διαίσθηση ότι οι συνεχείς υπενθυμίσεις βελτιώνουν τη μνήμη. Όταν οι υπομνήσεις είναι αναπόφευκτες, οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να προσαρμόζουν τα πρότυπα των σκέψεών τους, για να έχουν ελπίδες να αποφύγουν την ανεπιθύμητη ανάμνηση» συμπληρώνει.


H παρατήρηση αυτή βρίσκεται σε συμφωνία με μία πρόσφατη έρευνα, η οποία έδειξε ότι τα παιδιά που έχουν κακοποιηθεί από τους γονείς τους είναι πιο πιθανόν να ξεχάσουν την οδυνηρή εμπειρία τους, σε σχέση με τα παιδιά που κακοποιήθηκαν από αγνώστους, πιθανώς για να μπορούν να συμβιώνουν με την οικογένειά τους σε καθημερινή βάση.


Βέβαια, η απομνημόνευση λέξεων δεν μπορεί να συγκριθεί με τραυματικές αναμνήσεις όπως η κακοποίηση κατά την παιδική ηλικία. «Αυτό που πραγματικά πρέπει να κάνουμε είναι να διαπιστώσουμε αν το ίδιο φαινόμενο συμβαίνει με υλικό μεγαλύτερης συναισθηματικής αξίας» αναφέρει ο δρ. Αντερσον.


«Δεν θα μπορούσα να πω ότι επιλύσαμε το πρόβλημα της απώθησης. Είναι απλώς μια καλή αρχή» καταλήγει.


Πηγή: Associated Press

health.in.gr