Η σημασία της κλίμακας Ρίχτερ

65

Ο σεισμός στην Ινδία ήταν έντασης 7,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, σύμφωνα με τις μετρήσεις της US Geological Survey. Συγκριτικά, ο σεισμός στην Ταϊβάν το 1999, που κόστισε τη ζωή σε 2.000 ανθρώπους, ήταν 7,6 βαθμών της ίδιας κλίμακας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο σεισμός στην Ινδία υπήρξε μόνο ελάχιστα πιο ισχυρός. Αυτό οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο μετρά τη σεισμική ενέργεια η γνωστή κλίμακα. Αφού ζούμε σε μία ιδιαίτερα σεισμογενή χώρα, αξίζει να γνωρίζουμε μερικά βασικά χαρακτηριστικά της κλίμακας αυτής.

Όπως μετέδωσε το Reuters, η κλίμακα εισήχθη το 1931 από τον Αμερικανό φυσικό Τσαρλς Ρίχτερ, ο οποίος εργαζόταν στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια. Ο Ρίχτερ ανέπτυξε την κλίμακα βασιζόμενος σε μελέτες 200 σεισμών και αφού ανακάλυψε συγκεκριμένα επαναλαμβανόμενα μοτίβα που απαντώνται σε σεισμούς.

Από ποσοτική άποψη, η κλίμακα Ρίχτερ θεωρείται πιο αντικειμενική από την άλλη κλίμακα που, επίσης, χρησιμοποιείται, την κλίμακα Μερκάλι, η οποία αξιολογεί τους σεισμούς με βάση το πόσο καταστροφικά είναι τα αποτελέσματά τους.

Με την κλίμακα Ρίχτερ αποδίδεται η ενέργεια που απελευθερώνεται στη διάρκεια μιας σεισμικής δόνησης, η οποία καταγράφεται με ειδικά όργανα, τους σεισμογράφους. Η κλίμακα ξεκινά από το 1 και δεν έχει άνω όριο, αλλά κάθε επιπλέον μονάδα αντανακλά δεκαπλάσια αύξηση του εύρους της δόνησης που μετρήθηκε από το σεισμογράφο, άρα πολύ μεγαλύτερη ενέργεια.

Για να διαπιστωθεί, βέβαια, πόσο ισχυρός ήταν ο σεισμός από την άποψη της ενέργειας, πρέπει να ληφθεί υπόψη και η απόσταση του οργάνου μέτρησης από το επίκεντρο του σεισμού.

Στην κλίμακα Ρίχτερ οι σεισμοί πάνω από 4,5 βαθμούς αποτελούν αρκετά ισχυρές δονήσεις για να καταγραφούν από σεισμογράφους σε όλο τον κόσμο. Ιδιαίτερα καταστρεπτικοί είναι οι σεισμοί που φτάνουν τους 8 βαθμούς και οι ισχυρότεροι σεισμοί που έχουν καταγραφεί έχουν φτάσει έως τους 8,9 βαθμούς.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ