Η μοναδική σκηνή που απαγορεύτηκε στον Άλφρεντ Χίτσκοκ να γυρίσει: «Δεν μου επετράπη ποτέ»

Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ έγινε τόσο εκκωφαντικά επιτυχημένος κατά τη διάρκεια της καριέρας του, η οποία διήρκεσε δεκαετίες, ώστε ξεπέρασε την ιδιότητά του ως απλά «αναγνωρισμένου σκηνοθέτη» και έγινε κινηματογραφικό είδωλο, γνωστός ως ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες όλων των εποχών.

Η επιρροή του ήταν μεγαλειώδης, από τα θρίλερ του στην πρώιμη εποχή του ήχου μέχρι το πρωτοποριακό έργο του στο είδος του τρόμου. Είτε κανείς είναι απίστευτα εξοικειωμένος με τις ταινίες του είτε έχει δει μόνο μερικές, μια σκηνή αρκεί για να αναγνωρίσει κανείς το χιτσκοκικό ύφος.

Όλοι έχουν εμπνευστεί από τον Χίτσκοκ (με κάποιον τρόπο)

Δύσκολα θα βρει κανείς σκηνοθέτη που σήμερα που δεν έχει λάβει έστω λίγη έμπνευση από τον «δάσκαλο». Ακόμη και αν ένας σκηνοθέτης δεν επηρεάζεται άμεσα από τον Χίτσκοκ, είναι βέβαιο ότι θα έχει αναφορές σε κάποιον άλλον σκηνοθέτη που εμπνέεται τον Χίτσκοκ.

Με απλά λόγια, οι ταινίες του Άλφρεντ Χίτσκοκ δημιούργησαν ένα κυματοειδές αποτέλεσμα και η επιρροή τους εξαπλώνεται συνεχώς με πολλούς κι ανεξιχνίαστους τρόπους.

Για χρόνια ονειρευόταν να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το όρος Ράσμορ με τις μορφές των τεσσάρων προέδρων των ΗΠΑ, ένα από τα πιο διάσημα αμερικανικά τοπόσημα όλων των εποχών

Άλφρεντ Χίτσκοκ / Public Domain

H ταινία Στη Σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων

Εκτός ορίων

Παρά την τεράστια κληρονομιά του Χίτσκοκ, ωστόσο, ως ένας από τους μεγαλύτερους κινηματογραφιστές, υπήρχαν ορισμένες σκηνές που ο σκηνοθέτης δεν μπορούσε να γυρίσει. Ούτε καν η θέση του στη βιομηχανία δεν του επέτρεπε να γυρίσει μια συγκεκριμένη σκηνή που είχε στο μυαλό του για χρόνια, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να τη ζωντανέψει.

Δυστυχώς για τον Χίτσκοκ, σύντομα συνειδητοποίησε ότι υπάρχουν κάποιες ιδέες που είναι απλά εκτός ορίων. Για χρόνια ονειρευόταν να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το όρος Ράσμορ με τις μορφές των τεσσάρων προέδρων των ΗΠΑ, ένα από τα πιο διάσημα αμερικανικά τοπόσημα όλων των εποχών, που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει την ελευθερία και την ανεξαρτησία (ένα μάλλον ειρωνικό μήνυμα για ένα μνημείο που χτίστηκε σε κλεμμένη ιερή γη).

«Tο Υπουργείο Εσωτερικών παρεμβαίνει και λέει: «Δεν πρέπει να έχετε κανέναν χαρακτήρα να σκαρφαλώνει πάνω στα πρόσωπα των προέδρων». Λες, «Γιατί όχι;» Λένε, «Επειδή αυτό είναι το Ιερό της δημοκρατίας»

Το Ιερό της δημοκρατίας

Ο Χίτσκοκ πέτυχε τον στόχο του να το συμπεριλάβει στην ταινία Στη Σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων, αλλά τα αρχικά του σχέδια για τη σκηνή έπρεπε να αλλάξουν όταν δεν κατάφερε να πάρει άδεια για γυρίσματα εκεί.

Μιλώντας στον Μπράιαν Φορμπς, ο Χίτσκοκ αποκάλυψε: «Στην ταινία Στη Σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων, περίμενα περίπου δεκαπέντε χρόνια για να βάλω το όρος Ράσμορ στην οθόνη. Δυστυχώς, δεν τα καταφέρνει κανείς πάντα. Για παράδειγμα, το Υπουργείο Εσωτερικών παρεμβαίνει και λέει: «Δεν πρέπει να έχετε κανέναν χαρακτήρα να σκαρφαλώνει πάνω στα πρόσωπα των προέδρων». Λες, «Γιατί όχι;» Λένε, «Επειδή αυτό είναι το Ιερό της δημοκρατίας. Πρέπει να βάλετε τους χαρακτήρες σας να σκαρφαλώνουν μόνο ανάμεσα στα κεφάλια»».

Δυστυχώς για τον Χίτσκοκ, η φανταστική του ιδέα να βάλει «τον Κάρι Γκραντ να γλιστράει στη μύτη του Λίνκολν και στη συνέχεια να κρύβεται στο ρουθούνι, έτοιμος να προκαλέσει κρίση φτερνίσματος» δεν μπόρεσε να καρποφορήσει

Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ στα στούντιο της MGM με σκηνικά που αναπαριστούν το όρος Ράσμορ / Public Domain

Στο ρουθούνι του προέδρου

Δυστυχώς για τον Χίτσκοκ, η φανταστική του ιδέα να βάλει «τον Κάρι Γκραντ να γλιστράει στη μύτη του Λίνκολν και στη συνέχεια να κρύβεται στο ρουθούνι, έτοιμος να προκαλέσει κρίση φτερνίσματος» δεν μπόρεσε να καρποφορήσει.

«Δεν μου επετράπη ποτέ να το κάνω», εξήγησε, γεγονός που τον άφησε να αισθάνεται «ηττημένος».

Είχε μάλιστα στο μυαλό του για την ταινία τον τίτλο Ο Άνθρωπος στη Μύτη του Λίνκον, τον οποίο αναγκάστηκε αναπόφευκτα να αλλάξει, όταν δεν μπορούσε να γυρίσει τον Γκραντ καβάλα στα ρουθούνια του πρώην προέδρου.

Η εναλλακτική λύση

Η σκηνή γυρίστηκε σε ένα στούντιο της MGM, με τον Γκραντ και τη συμπρωταγωνίστριά του, την Εύα Μαρί Σαιντ, να στέκονται σε σκηνικά που είχαν φτιαχτεί για να μοιάζουν με τμήματα του όρους Ράσμορ.

Φυσικά, θα ήταν εντελώς ανέφικτο -και επικίνδυνο- να κινηματογραφηθούν οι ηθοποιοί πάνω στο πραγματικό τοπόσημο. Αν και τα ειδικά εφέ που χρησιμοποιούνται δεν είναι ακριβώς πειστικά, ο Χίτσκοκ καταφέρνει να μας βυθίσει στην ταινία έτσι ώστε, για μια στιγμή, να νιώσουμε ότι παρακολουθούμε πραγματικά το ζευγάρι να σκαρφαλώνει στο όρος Ράσμορ.

*Με στοιχεία από faroutmagazine.co.uk