Gurro: To «σκωτσέζικο» χωριό της Ιταλίας και η παράξενη ιστορία του

Σε αυτό το μικρό χωριό, η παραδοσιακή φορεσιά θυμίζει κιλτ, ενώ συχνά ακούγεται ο ήχος της γκάιντας. Το Gurro όμως δεν είναι στη Σκωτία, αλλά πρόκειται για ένα ορεινό χωριό στην Ιταλία.

Με πληθυσμό μόλις μερικών εκατοντάδων, σε απόσταση 90 μιλίων οδικώς από τον μητροπολιτικό κόμβο του Τορίνο, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς το απομακρυσμένο χωριό, κρυμμένο στα βάθη των Άλπεων, να δέχεται πολλούς τουρίστες.

Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του 16ου αιώνα, ενώ διέφυγαν από τον απόηχο της Μάχης της Παβίας, οι χιονοθύελλες ανάγκασαν πολλούς σκωτσέζους στρατιώτες που επέστρεφαν στην πατρίδα να ξεχειμωνιάσουν στο Gurro. Όταν η ψύχρα του χειμώνα μετατράπηκε σε ειδυλλιακή ιταλική άνοιξη, τα σκωτσέζικα στρατεύματα αποφάσισαν να παραμείνουν στους λόφους Verbano-Cusio-Ossola. Τα ειδύλλια άνθισαν μεταξύ των σκληροπυρηνικών στρατιωτών της Σκωτίας και των καλλονών του Gurro, και έτσι ξεκίνησε αιώνες μία «μίξη».

Η σκωτσέζικη κληρονομιά

Ακόμη και σήμερα, 500 χρόνια μετά την εγκατάσταση των πρώτων σκωτσέζων στρατευμάτων στο Gurro, η καταγωγή τους εξακολουθεί να είναι αναπόφευκτα παρούσα στο χωριό. Ωστόσο, η σκωτσέζικη καταγωγή του Gurro δεν περιορίζεται στην εκτίμηση για το ταρτάν και το Tunnock’s, καθώς ο μικρός πληθυσμός του χωριού μιλά σε μια διάλεκτο μοναδική.

Αν και οι άνθρωποι του Gurro είναι απίθανο να χορέψουν υπό τους ήχους του «I’m Gonna Be (500 Miles)», ή ακόμα και στα πιο mainstream κομμάτια των Jesus and Mary Chain, γιορτάζουν όμως τη σκωτσέζικη κληρονομιά τους μέσω της μουσικής. Οι χαρακτηριστικοί τόνοι του παραδοσιακού λαϊκού τραγουδιού του Gurro, που αφηγείται την ιστορία των αυθεντικών Σκωτσέζων αποίκων, ακούγονται στα πλακόστρωτα δρομάκια, συνήθως μετά από ένα ή δύο ποτήρια κόκκινο κρασί.

Η γαστρονομία χωρίζει τα έθνη

Έτσι, παρόλο που το Gurro προσφέρει μια γεύση από τη Σκωτία στο όμορφο περιβάλλον των ιταλικών Άλπεων, κάθε νοσταλγός Σκωτσέζος τουρίστας που θέλει να φάει μία τηγανιτή Mars ή λουκάνικο Lorne θα πρέπει να ψάξει αλλού. Ο γαστρονομικός κόσμος είναι το σημείο όπου χωρίζονται τα δύο έθνη. Όσον αφορά το φαγητό, το Gurro είναι ξεκάθαρα Ιταλικό.