Η οργή και το γελοίο

Υπήρχε βαθιά αποκαρδιωτικό κλίμα σε όσα συνέβησαν στη Βουλή το περασμένο τριήμερο. Γιατί έπεσαν οι μάσκες του καθωσπρεπισμού, της αριστείας και της συμπόνιας, για ενα σόου λάσπης, ύβρεων κι αήθειας. Δεν δόθηκε ούτε μια εκδοχή απάντησης για ποιος ήταν αυτός που τα ξημερώματα της 1ης Μαρτίου, ενώ οι διασώστες έβγαζαν πτώματα και ανθρώπινα μέλη από τα συντρίμμια του Ιντερσίτι, πήγε στον ΟΣΕ να πάρει τα ηχητικά από τις συνομιλίες και να τα διοχετεύσει στον Τύπο. Δεν δόθηκε καν καμία διαβεβαίωση ότι θα γίνει έρευνα για να μάθουμε το ποιος ευθύνεται για κάτι που παραπέμπει σε επιχείρηση χειραγώγησης της κοινής γνώμης εν μέσω προεκλογικής περιόδου.

Ειπώθηκε πολλάκις ότι η αντιπολίτευση δεν είχε καταθέσει αίτημα για σύσταση προανακριτικής επιτροπής, ενώ είχε ζητήσει, με βάση το πόρισμα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας για τη μη ολοκλήρωση της σύμβασης 717 για την τηλεδιοίκηση και τη σηματοδότηση. Αποκρύφτηκε από τον ελληνικό λαό ότι με βάση αυτό το πόρισμα ασκούνται διώξεις σε στελέχη του ΟΣΕ. Λοιδορούν την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία αλλά αυτήν επικαλούνται όταν λένε για τη δικαιοσύνη που κάνει τη δουλειά της. Σχολιάζουν ειρωνικά περί «μπάζων» ενώ για τη «διαμόρφωση» του χώρου υπάρχει ενεργή δίωξη από την Εισαγγελία της Λάρισας. Υπεύθυνα πολιτικά χείλη προαναγγέλλουν την έκβαση της υπόθεσης. Αποκρύπτουν επίσης ότι το πόρισμα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας ζητούσε την άρση ασυλίας των κυρίων Χρήστου Σπίρτζη και Κώστα Καραμανλή. Ο οποίος, κατά το πόρισμα, φέρεται να τέλεσε τα αδικήματα της παράβασης καθήκοντος και της απιστίας σε βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ελληνικού Δημοσίου.

Ο κ. Καραμανλής που ανέβηκε στο βήμα για να πει ότι τα έκανε όλα σωστά, με το δάχτυλο μονίμως σηκωμένο, σχεδόν απαιτώντας να του απολογηθεί η κοινωνία που δεν αναγνωρίζει το μεγαλείο που κληρονόμησε. Και οι βουλευτές της ΝΔ τον χειροκρότησαν ζωηρά, λες κι ήθελαν να βουτήξουν κι αυτοί μαζί του βαθιά, να μην τον αφήσουν να πατώνει μοναχός. Και φυσικά, μέσα σε αυτό το τριήμερο στον βούρκο, ουδέποτε αναφέρθηκαν τα σκοτεινά συμφέροντα που την πολεμούν. Αν όλα τα παραπάνω, όμως, συνιστούν ενδείξεις ενοχής, η σιωπή εδώ είναι αυτοπροστασία. Διότι ο λαός όταν ακούει την καραμέλα των «συμφερόντων» γελάει. Κι αν το ψέμα θεωρείται πλέον δεδομένο, από το γελοίο δεν σώζεσαι με τίποτα.

Premium έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ»