Τα 12 λεπτά τρόμου στη μοιραία πτήση MH370 – Η ανατρεπτική θεωρία

Ήταν στις 8 Μαρτίου που η πτήση της Malaysia Airlines απογειώθηκε από την Κουάλα Λουμπούρ με 239 επιβαίνοντες. Έκτοτε τα ίχνη της χάθηκαν για πάντα και δεν υπάρχουν ασφαλή συμπεράσματα για το τι πραγματικά συνέβη τη μοιραία μέρα.

Η μοιραία πτήση θα έπρεπε να προσγειωθεί στο Πεκίνο αργότερα μέσα στην ημέρα, αλλά αντ’ αυτού εξαφανίστηκε λιγότερο από μία ώρα μετά την απογείωση. Τα συντρίμια της μοιραίας πτήσης MH370 δεν βρέθηκαν ποτέ, με την αγωνία και τη θλίψη να έχει διαλύσει τις οικογένειας των 239 επιβαινόντων.

Συντρίμμια της μοιραίας πτήσης MH370 άρχισαν να ξεβράζονται σε παραλίες στον Ινδικό Ωκεανό περισσότερο από τρία χρόνια μετά την εξαφάνιση του αεροπλάνου. Η έρευνα για τη μοιραία πτήση MH370 σταμάτησε το 2018, αλλά δεν υπάρχουν ακόμα απαντήσεις για το τι συνέβη στην πραγματικότητα.

Ήταν την περασμένη εβδομάδα που η κυβέρνηση της Μαλαισίας δήλωσε πως θα χρηματοδοτήσει μια νέα έρευνα εάν υπάρξουν νέα επιτακτικά στοιχεία.

«Αν υπάρξουν αποδεικτικά στοιχεία πως πρέπει να ξανανοίξει η υπόθεση, θα το κάνουμε. Ό,τι χρειάζεται να γίνει, πρέπει να γίνει» ανέφεραν χαρακτηριστικά οι αρμόδιες αρχές.

Από τη στιγμή της εξαφάνισης της μοιραίας πτήσης, οι θεωρίες συνωμοσίας πήραν φωτιά.

Ο πιλότος άλλαξε σκόπιμα πορεία σε μια περίπτωση αυτοκτονίας – δολοφονίας ή υπήρξε αεροπειρατεία;

Χάκαραν τα χειριστήρια από απόσταση; Προσγειώθηκε με ασφάλεια έξω από το ραντάρ που θα έπρεπε να το παρακολουθεί;

Η μοιραία πτήση MH370 απογειώθηκε από την Κουάλα Λουμπούρ, αλλά 38 λεπτά μετά την πτήση πραγματοποίησε την τελευταία του επικοινωνία με τον έλεγχο εναέριας κυκλοφορίας.

Εξαφανίστηκε από τα συμβατικά ραντάρ λίγα λεπτά αργότερα, αλλά παρακολουθήθηκε από στρατιωτικά συστήματα για άλλη μια ώρα, όπου φαινόταν να έχει παρακκλίνει της προγραμματισμένης διαδρομής του.

Ο δημοσιογράφος Ean Higgins, συγγραφέας του The Hunt For MH370, πιστεύει ότι ξέρει τι ακριβώς συνέβη με τη μοιραία πτήση και μεταφέρει τη θεωρία του.

Ο ερασιτέχνης ερευνητής Mick Gilbert κατέληξε με αυτή τη θεωρία, αν και δεν υπάρχουν αποδείξεις πως αυτό συνέβη στη μοιραία πτήση MH370.

Υποστήριξε πως υπήρξε μια καταστροφική πυρκαγιά στο πιλοτήριο του αεροπλάνου περίπου 40 λεπτά μετά την πτήση, όταν ο θερμαντήρας του παρμπρίζ στην πλευρά του πιλότου έπιασε φωτιά.

Ο Ean σημειώνει πως θα μπορούσε να έχει κάψει ορισμένα κυκλώματα, συμπεριλαμβανομένου του δευτερεύοντος αναμεταδότη ραντάρ και των συστημάτων επικοινωνίας.

Οι πιλότοι εκπαιδεύονται για επείγουσες καταστάσεις όπως αυτή και απλώς θα είχαν φορέσει τις μάσκες οξυγόνου τους και θα είχαν κόψει το ρεύμα στον θερμαντήρα.

Ωστόσο, ο Ean ισχυρίζεται πως αυτό οδήγησε σε μια καταστροφική αλυσίδα γεγονότων που προκάλεσαν τον θάνατο όλων των επιβαινόντων.

Κόβοντας το ρεύμα, το πλήρωμα θα είχε επίσης απενεργοποιήσει τη μονάδα δορυφορικών δεδομένων, πράγμα που σήμαινε πως η μοιραία πτήση MH370 δεν ήταν πλέον συνδεδεμένη με δορυφόρους.

Στη συνέχεια ο Ean πιστεύει πως ο Fariq Abdul Hamid θα ήταν ο υπεύθυνος του αεροπλάνου όσο ο καπετάνιος Zaharie Ahmad Shah αντιμετώπιζε τη φωτιά.

Ο πιλότος Zaharie Ahmad Shah

Μόλις η φωτιά τέθηκε σε έλεγχο, ο καπετάνιος και ο πρώτος αξιωματικός θα είχαν κάνει κλήση κινδύνου.

Ωστόσο, ο Ean πιστεύει ότι κατά τη διάρκεια της κρίσης, μια από τις μάσκες οξυγόνου που φορούσαν οι δύο πιλότοι βγήκε από την πρίζα της.

Τότε το πιλοτήριο θα είχε γεμίσει με το περιεχόμενο της φιάλης οξυγόνου, το οποίο είναι εξαιρετικά εύφλεκτο και θα μπορούσε να προκαλέσει έκρηξη.

Ο πιλότος Zaharie Ahmad Shah προσπαθούσε να αντιμετωπίσει τις φλόγες, αλλά ο πρώτος αξιωματικός Fariq Abdul Hamid θα είχε αποτεφρωθεί καθώς προσπαθούσε να ελέγξει το αεροπλάνο.

Ο αξιωματικός Fariq Abdul Hamid

Τα 12 λεπτά τρόμου στη μοιραία πτήση MH370

Μια έκρηξη αυτού του μεγέθους θα είχε αποδυναμώσει το παρμπρίζ του αεροπλάνου, το οποίο με τη σειρά του θα προκαλούσε ταχεία αποσυμπίεση.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι μάσκες οξυγόνου θα έπεφταν, δίνοντας στους επιβάτες 12 λεπτά αέρα στο εκτός ελέγχου αεροπλάνο.

Στη συνέχεια ο Ean πιστεύει ότι ο καπετάνιος Zaharie Ahmad Shah θα μπορούσε να είχε φύγει από το πιλοτήριο για να φτάσει σε μια μάσκα οξυγόνου πριν πέσει αναίσθητος.

Με τον εξοπλισμό επικοινωνίας που καταστράφηκε στην έκρηξη, ο πιλότος είχε τότε να πάρει μια πραγματικά τρομακτική απόφαση.

Του είχαν απομείνει μόνο λίγα λεπτά οξυγόνου και πολλοί από τους επιβάτες ήταν νεκροί ή ήδη σε κώμα, καθώς η παροχή αέρα τους είχε τελειώσει.

Θα μπορούσε να προσπαθήσει να προσγειωθεί πάνω από το Penang, μια βαριά δομημένη περιοχή, και πιθανώς να σώσει τον εαυτό του και τον αεροσυνοδό που τον είχε βοηθήσει να επιστρέψει στο πιλοτήριο, αλλά με τεράστιο κίνδυνο για τους χιλιάδες ανθρώπους στο έδαφος.

Ή θα μπορούσε να εκτρέψει τη μοιραία πτήση MH370 πάνω από τον Νότιο Ινδικό Ωκεανό και να προσγειωθεί στη θάλασσα. Θα σήμαινε ότι όλοι οι επιβαίνοντες θα χαθούν, αλλά θα σώζονταν οι ζωές των ανθρώπων κάτω στη γη.

Ενώ πολλοί αμφισβήτησαν αυτή τη θεωρία για τη μοιραία πτήση MH370, ένα βασικό στοιχεία δίνει κάποια αξιοπιστία. Όταν ο καπετάνιος Zaharie Ahmad Shah εισήλθε ξανά στο πιλοτήριο, θα είχε ενεργοποιήσει ξανά αυτόματα το σύστημα δορυφορικών επικοινωνιών. Αποτελεί μυστήριο το γιατί είχε απενεργοποιηθεί και μετά άνοιξε ξανά.