ΗΠΑ: Μαμούθ και άλλα εξαφανισμένα είδη μπορεί να επανέλθουν ξαφνικά στη ζωή – Τι υποστηρίζουν ερευνητές

Τα μαμούθ μπορεί να έχουν εξαφανιστεί εδώ και 4.000 χρόνια ωστόσο επιστήμονες θεωρούν ότι μπορούν να τα επαναφέρουν στη ζωή μέσα στην επόμενη πενταετία, με τις έρευνες να θυμίζουν την ταινία επιστημονικής φαντασίας Jurassic Park.

Οι ερευνητές της Colossal Biosciences με έδρα το Τέξας, οι οποίοι μελετούν το DNA προϊστορικών και αρχαίων ζώων, διαπίστωσαν ταύτιση 99,6% μεταξύ του μαμούθ και του ασιατικού ελέφαντα.

«Προσπαθούμε να αναδημιουργήσουμε εξαφανισμένα είδη για το σήμερα»

Αυτό καθιστά το συγκεκριμένο είδος ελέφαντα ιδανικό υποψήφιο για παρένθετη μητρότητα με τους ερευνητές να σχεδιάζουν να μεταφέρουν ένα έμβρυο μαμούθ σε έναν ασιατικό ελέφαντα το 2026.

Αν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, μετά από 22 μήνες κύησης, το πρώτο μαμούθ μετά από χιλιετίες εξαφάνισής θα γεννηθεί το 2028. Μόλις γεννηθούν τα μικρά μαμούθ, θα μεταφερθούν στο φυσικό τους περιβάλλον στον αρκτικό κύκλο, στην Αλάσκα και στον Καναδά.

Μπορεί όποιος έχει δει τις ταινίες Jurassic Park να πιστεύει ότι τα εξαφανισμένα είδη είναι καλύτερα να μείνουν θαμμένα. Όμως ο διευθύνων σύμβουλος και συνιδρυτής της Colossal Biosciences, Μπεν Λαμ, δήλωσε ότι το έργο της εταιρείας του διαφέρει δραστικά από αυτό της InGen στις ταινίες.

«Το Jurassic Park είναι μια δυστοπική ταινία για από τα αποτελέσματα των ακούσιων συνεπειών της επαναφοράς αυτών των ειδών», δήλωσε ο Λαμ στο Newsweek, ωστόσο όπως σημείωσε η ομάδα του καταρτίζει υπολογισμένα σχέδια για κάθε εξαφανισμένο είδος και ελπίζει να το επαναφέρει, λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο επιβίωσης στο φυσικό του περιβάλλον και τον χρόνο απελευθέρωσής του στη φύση.

Μαμούθ

Όμως υπάρχουν πολλά ζώα που η Colossal Biosciences δεν θα ασχοληθεί με την επαναφορά τους, επειδή θα μπορούσαν να προκαλέσουν την εξαφάνιση άλλων ειδών.

«Μέρος των λόγων για τους οποίους εξαφανίστηκαν τα ντόντο δεν ήταν επειδή ήταν ηλίθια ή επειδή οι άνθρωποι ήθελαν να τα τρώνε, αλλά ήταν η εισαγωγή χωροκατακτητικών ειδών στο έδαφος ωοτοκίας τους», δήλωσε ο Λαμ.

Ένα άλλο είδος που επίσης δεν σκοπεύουν να επαναφέρουν είναι ο αρουραίος της Νήσου των Χριστουγέννων (αρουραίος μπουλντόγκ), δεδομένης της χωροκατακτητικής του τάσης.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ο σύγχρονος ρυθμός εξαφάνισης των ειδών είναι έως και 10.000 φορές υψηλότερος από τον φυσικό ρυθμό εξαφάνισης, γνωστός και ως ο ρυθμός εξαφάνισης που θα συνέβαινε αν δεν υπήρχαν οι άνθρωποι, σύμφωνα με τη WWF, γεγονός που δημιουργεί δυσοίωνες προοπτικές για το μέλλον της ζωής.

Είναι αδύνατο να προσδιοριστεί ο ακριβής αριθμός των εξαφανίσεων που συμβαίνουν κάθε χρόνο, δεδομένου ότι οι ερευνητές δεν γνωρίζουν πόσα είδη ζουν στον πλανήτη, καθώς υπάρχουν αμέτρητα ανεξερεύνητα είδη που ζουν στα τροπικά δάση ή κάτω από τα βάθη των ωκεανών. Ωστόσο, η WWF εκτιμά ότι από 200 έως 2.000 εξαφανίσεις συμβαίνουν κάθε χρόνο, αν υπάρχουν δύο εκατομμύρια διαφορετικά είδη στον πλανήτη.

«Σε καλό δρόμο το πρότζεκτ»

Ακόμα ο Λαμ δήλωσε ότι το πρότζεκτ για τα μαμούθ είναι «σε καλό δρόμο», ωστόσο, οι επιστήμονες πρέπει να μελετήσουν περισσότερα από τα DNA για να διασφαλίσουν την επιτυχία του είδους. Η εταιρεία έχει συνεργαστεί με διάφορες οργανώσεις διατήρησης ελεφάντων για το πρότζεκτ. Μελετά επίσης την εκτροφή των ζώων για να διασφαλίσει ότι το σύγχρονο μαμούθ δεν θα είναι ευάλωτο σε ιούς που σκότωσαν τους προγόνους του, αλλά και συγγενικά του είδη.

«Προσπαθούμε να αναδημιουργήσουμε εξαφανισμένα είδη για το σήμερα», δήλωσε ο Λαμ, προσθέτοντας ότι μια ερευνητική ομάδα εργάζεται για την ανάπτυξη ενός εμβολίου για την προστασία των μαμούθ και των ελεφάντων από τον θανατηφόρο ιό του ενδοθηλιοτροπικού ιού του έρπητα των ελεφάντων, την κύρια αιτία θανάτου μεταξύ των ασιατικών ελεφάντων. «Σκεφτόμαστε πραγματικά πώς να δημιουργήσουμε ένα πιο ανθεκτικό, πιο υγιές ζώο».

Η πρώτη γενιά μαμούθ θα ζει σε εκτεταμένους βιότοπους που θα διαχειρίζονται και θα παρακολουθούνται από ομάδες φροντίδας των ζώων.

«Από εκεί και πέρα, θα εφαρμόσουμε μια σταδιακή διαδικασία με την οποία οι επόμενες γενιές θα μεταφερθούν σε μεγαλύτερες και λιγότερο διαχειρίσιμες εγκαταστάσεις σε αυτό που αποκαλούμε χώρους ήπιας απελευθέρωσης», δήλωσε ακόμα ο Λαμ. «Τελικά, καθώς αυτές οι γενιές θα ωριμάζουν και θα επιδεικνύουν ανεξαρτησία, θα μεταφέρονται σε χώρους ‘άγριας’ απελευθέρωσης».

Στον κατάλογο των πρότζεκτ της Colossal Biosciences περιλαμβάνονται επίσης το ντόντο, ένα πτηνό που δεν πετάει πλέον στο νησί του Μαυρίκιου καθώς εξαφανίστηκε το 1600 και η τίγρη της Τασμανίας, η οποία εξαφανίστηκε τη δεκαετία του 1930.

Ντοντό

Ποια είδη θα μπορούσαν να βοηθήσουν το περιβάλλον

Η Colossal Biosciences διεξάγει εκτεταμένες έρευνες σχετικά με το ποια είδη θα μπορούσαν να βοηθήσουν το περιβάλλον αν επανέλθουν. Ο Λαμ δήλωσε ότι η επιτυχής αναδημιουργία ορισμένων ειδών, όπως τα μεγάλα φυτοφάγα και τα βασικά σαρκοφάγα, θα μπορούσε να είναι θεμελιωδώς σημαντική για τη σταθερότητα του οικοσυστήματος.

Η θαλάσσια αγελάδα Στέλλερ που θα μπορούσε να βοηθήσει το θαλάσσιο οικοσύστημα του βορειοδυτικού Ειρηνικού, αλλά οι προσπάθειες για την επαναφορά του είδους εμποδίζονται από την έλλειψη ενός κατάλληλου υποκατάστατου στον σημερινό κόσμο.

Η Colossal Biosciences έχει προσλάβει μια ομάδα 17 ατόμων για να εργαστεί στην ανάπτυξη τεχνητής μήτρας για την ανατροφή εμβρύων εξαφανισμένων ειδών όπως η αγελάδα Στέλλερ, ένα τεράστιο ζώο που έφτανε σε μήκος τα 98 μέτρα και ζύγιζε έως και 22.000 κιλά.

«Οι θαλάσσιες αγελάδες του Στέλλερ ήταν θαλάσσια θηλαστικά τόσο σημαντικά για τον κόσμο μας, αλλά δεν υπάρχει κάποιο είδος, στο οποίο μπορούμε επί του παρόντος να μπορούμε να τις κυοφορήσουμε», δήλωσε ο Λαμ. «Ήταν πραγματικά σημαντικές για τα δάση φυκιών, σημαντικές για τη δέσμευση του άνθρακα, αλλά είναι απλά πολύ μεγάλες».

Οι θαλάσσιες αγελάδες του Στέλλερ ανακαλύφθηκαν στα μέσα του 1700, αλλά κυνηγήθηκαν μέχρι εξαφάνισης λιγότερο από 30 χρόνια αργότερα.

«Νομίζω ότι θα πετύχουμε, είτε χρειαστούν πέντε είτε 10 χρόνια», δήλωσε ο Λαμ.

Παρόλο που θα ήταν εκπληκτικό να επαναφέρει στη ζωή τα μαμούθ ή άλλα εξαφανισμένα είδη, η Colossal Biosciences επικεντρώνει την έρευνά της στη διάσωση των ζώων που ζουν σήμερα.

«Η διατήρηση είναι πραγματικά σημαντική στην πορεία προς την εξαφάνιση αυτών των ειδών», δήλωσε ο Λαμ. «Αναπτύσσουμε καλύτερη τεχνολογία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής που θα μπορούσε να βοηθήσει είδη που απειλούνται με εξαφάνιση σε κρίσιμο βαθμό τώρα», κατέληξε.