Χριστίνα Ωνάση: Η χρυσή κληρονόμος που έψαχνε την αγάπη μέχρι τέλους

Η ζωή της Χριστίνας Ωνάση αν και σύντομη, πέθανε μόλις 38 χρόνων, ήταν πλημμυρισμένη από χλιδή, ανατροπές, ψυχολογικές αναταράξεις, έρωτες, πάθη και δράματα αλλά κυρίως συγκλονιστικές απώλειες που την οδήγησαν σε κατάθλιψη και απύθμενη δυστυχία.

Η μοναχοκόρη του Έλληνα κροίσου, Αριστοτέλη Ωνάση φαίνεται ότι δεν κατάφερε να βρει ποτέ την αληθινή ευτυχία, παρά τα αμύθητα ποσά που διέθετε η οικογένεια της. Άτομα του περιβάλλοντος της επιβεβαιώνουν ότι βρίσκονταν στη σκιά του αδερφού της Αλέξανδρου και για να συναντήσει τον πατέρα της χρειάζονταν να κλείσει ραντεβού.

Η Χριστίνα υπεραγαπούσε τον πατέρα της

Μια οικογένεια με το πέπλο της κατάρας πάνω από το κεφάλι τους

Όταν οι γονείς της χώρισαν, η νεαρή Χριστίνα μετακόμισε στην Αγγλία μαζί με τη μητέρα της και τον πατριό της, δούκα του Μπλάντφορντ, για να σπουδάσει.  Έζησε μια ξένοιαστη ζωή μέχρι σχεδόν τα μέσα της δεκαετίας του ‘70, όταν η μοίρα τη χτύπησε αδυσώπητα, καθώς μέσα σε διάστημα 29 μηνών έχασε όλη της την οικογένεια.

Το 1973 σκοτώθηκε ο αδελφός της Αλέξανδρος, ένα χρόνο αργότερα πέθανε η πολυαγαπημένη της μητέρα από υπερβολική δόση ναρκωτικών (είχε χωρίσει με τον Ωνάση το 1960 και ήταν παντρεμένη με τον μεγάλο του αντίπαλο Σταύρο Νιάρχο) και το 1975 ο πατέρας της από μία σπάνια αρρώστια.

Είμαι ολομόναχη

«Είμαι ολομόναχη στον κόσμο τώρα», λέγεται να είχε δηλώσει η κληρονόμος της αμύθητης περιουσίας ύστερα από τον θάνατο του πατέρα της. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, προκειμένου οι φίλοι της να περνούν χρόνο μαζί της, η ίδια ήταν διατεθειμένη να τους δίνει χρήματα, και πιο συγκεκριμένα ποσά που έφταναν τα 30.000 δολάρια τον μήνα.

Μετά το θάνατό του κληρονόμησε το 55% της περιουσίας του, αξίας 408 εκατομμυρίων δολαρίων. Το υπόλοιπο 45% διατέθηκε για τη δημιουργία του κοινωφελούς ιδρύματος «Αλέξανδρος Ωνάσης».

Με τη μητέρα της Τίνα Λιβανού

Οι 4 γάμοι, οι εξαντλητικές διαίτες και η καταβεβλημένη αυτοπεποίθηση

Η κόρη του μεγαλοεπιχειρηματία απασχόλησε συχνά τον ελληνικό και διεθνή Τύπο με την ερωτική της ζωή. Σε ηλικία 21 ετών παντρεύτηκε τον κατά, 27 χρόνια χρόνια μεγαλύτερό της, κτηματομεσίτη Τζόζεφ Μπόλκερ, με τον οποίο χώρισε εννέα μήνες αργότερα, υπό την πίεση του πατέρα της, που από την αρχή δεν ενέκρινε τον γάμο.

Λίγο πριν πεθάνει προετοιμάζονταν για τον 5ο γάμο

Ο δεύτερος γάμος ήρθε το 1975. όταν παντρεύτηκε τον εφοπλιστή Αλέξανδρο Ανδρεάδη, γιο του διάσημου τραπεζίτη, Στρατή Ανδρεάδη, με τον οποίο χώρισε 14 μήνες αργότερα, καθώς πιστεύεται ότι την προσέγγισε για την κληρονομιά της και όχι από αγνό έρωτα. Γι’ αυτό τον λόγο θα αποφασίσει να κάνει έκτρωση στο παιδί του.

Τρία χρόνια αργότερα, το 1978, παντρεύτηκε τον Ρώσο και στέλεχος σε κρατική εταιρεία της Σοβιετικής Ένωσης, Σεργκέι Καούζοφ. Εκείνη μετακόμισε στη Μόσχα ωστόσο, ούτε αυτός ο γάμος ευδοκίμησε, καθώς έναν χρόνο μετά, χώρισαν.

Ο τελευταίος της γάμος έγινε τον Μάρτιο του 1984, με τον παιδικό της φίλο και διάσημο playboy της εποχής, Τιερί Ρουσέλ, με τον οποίο απέκτησε την μοναχοκόρη της, Αθηνά Ωνάση, η οποία γεννήθηκε στις 29 Ιανουαρίου του 1985. Μετά το διαζύγιό της μαζί του και ενώ ετοιμαζόταν για τον πέμπτο της γάμο με τον πρόεδρο της ελληνικής παροικίας της Αργεντινής, Γιώργο – Χόρχε Τσολμεκτόγλου, άφησε την τελευταία της πνοή.

View this post on Instagram

A post shared by Oliver Rauh (@rauh.oliver)

Το τέλος που ήρθε νωρίς και η αγάπη που αναζητούσε σε όλη της ζωή

Δυστυχώς, στα 37 της θα βρεθεί νεκρή στο Μπουένος Άιρες στην μπανιέρα της πολυτελούς της κατοικίας. Η νεκροψία θα δείξει πως η αιτία ήταν η καρδιακή προσβολή, η οποία προκλήθηκε από οξύ πνευμονικό οίδημα. Λίγο αργότερα, η σορός της θα μεταφερθεί στο νησί Σκορπιός, το ιδιωτικό νησί της οικογένειας, όπου θα ταφεί δίπλα στον πατέρα της και τον αδερφό της.

View this post on Instagram

A post shared by Metro Society (@metrosocietyph)

Όπως σημειώνει η Μαρίνα Τσοκμετσόγλου στο βιβλίο της «Η ζωή μου με την Χριστίνα Ωνάση» για την ημέρα του θανάτου της Χριστίνας Ωνάση, «εκείνο το βράδυ μιλούσε για τον πατέρα και τον αδερφό της, θέματα που δεν τα άγγιζε. Ήταν σαν κάθαρση γι’ αυτή. Γελώντας μου είπε πως είναι κουρασμένη και πως ήθελε να πάει για ύπνο. Μου έδωσε ένα φιλί στον αέρα και με καληνύχτισε στα ελληνικά. Όταν αργότερα χτύπησα την πόρτα της, δεν πήρα απάντηση. Άνοιξα και τη βρήκα κοιμισμένη στην μπανιέρα. Κάλεσα τους γιατρούς, τον αδερφό μου, την αστυνομία, αλλά ήταν ήδη αργά. Θυμάμαι τα μάτια της Χριστίνας ανοιχτά να κοιτάνε το άπειρο…».

Η τελευταία πράξη μια σύντομης ζωής