Το κλειδί της συμμετοχής και η αναβολή που αλλάζει τα δεδομένα

Την Πέμπτη για μερικές ώρες η εκλογική διαδικασία για νέο πρόεδρο στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ήταν στον αέρα.

Οι βιβλικές καταστροφές στη Θεσσαλία, δεν άφηναν πολλά περιθώρια για τη διεξαγωγή των εκλογών (ο αρχικός προγραμματισμός ήταν η 10η του Σεπτέμβρη). Και δεν ήταν απλώς τεχνικός ο λόγος, αφού μια μεγάλη γεωγραφική περιοχή εκ των πραγμάτων θα είχε αποκλειστεί από τη δυνατότητα για να ψηφίσει.

Ηταν κατά βάση ηθικός. Σε εξέλιξη μια τραγωδία και σε εξέλιξη μια εκλογή, θα ήταν δύο εικόνες όχι αρμονικές.

Κι ενώ όλοι άτυπα ομονοούσαν για αναβολή, πρώτος την αιτήθηκε για την ιστορία ο Νίκος Παππάς και ακολούθως ο Στέφανος Τζουμάκας, έπρεπε να βρεθεί και η φόρμουλα της απόφασης.

Κι αυτό αφού ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε ρευστότητα, οι αποφάσεις δεν παίρνονται από έναν ενώ με απόφαση του Διαρκούς Συνεδρίου, υπάρχει πλέον και το εφορευτικό όργανο (ΚΕΦΕ) υπό τον καθηγητή κ. Δρόσο. Ατύπως αυτό είχε εισηγηθεί την αναβολή. Εμενε η συνεδρίαση της ΠΓ που συγκάλεσε η Ράνια Σβίγκου με ζουμ κι ενώ ήδη το κόμμα διά του Σωκράτη Φάμελλου είχε επισκεφθεί τις πληγείσες περιοχές – όλες οι περιοδείες είχαν αναβληθεί.

Και επήλθε ομόφωνα η αναβολή της εκλογής για τις 17 και αν απαιτηθεί δεύτερος γύρος στις 24 του Σεπτέμβρη. Τότε θα στηθούν οι κάλπες και προφανώς όλο αυτό μεταβάλλει τις στρατηγικές των πέντε υποψηφίων. Αλλά και αλλάζει τις προσδοκίες τους.

Το κρίσιμο στοιχείο

Κι ερχόμαστε στο κλειδί της συμμετοχής. Θα προσέλθουν στις κάλπες όσοι είχαν έλθει στην εκλογή του Αλέξη Τσίπρα το 2022 (150 χιλιάδες); Εξόχως δύσκολο. Οι δύο διαδοχικές ήττες στις εθνικές εκλογές του Μάη – Ιούνη και η υπαρξιακή κρίση του κόμματος, μαζί με την αποχώρηση του πρώην προέδρου δεν διαμορφώνουν μια τέτοια εικόνα. Μάλιστα, μέχρι την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Στέφανου Κασσελάκη, τα πράγματα ήταν ακόμη πιο υποτονικά. Κι όμως η συμμετοχή είναι κρίσιμη για ορισμένους προφανείς ή μη λόγους.

Για παράδειγμα, πάνω στο νούμερο που θα καταγραφεί στις 17 του μηνός, θα είναι και το εύρος της νομιμοποιητικής βάσης του νέου προέδρου – παρεμπιπτόντως όσοι ψηφίσουν στις 17 θα έχουν δικαίωμα και μόνον να ψηφίσουν στις 24.

Και προφανώς θα είναι διαφορετικό ένας νέος ή νέα πρόεδρος να ψηφιστεί από 40 χιλιάδες πολίτες ή από 80. Η συμμετοχή δεν είναι συχνά το αποτέλεσμα ρεύματος αλλά και φτιάχνει και ρεύμα.

Οι γνώστες του παρασκηνίου στην Κουμουνδούρου, ξέρουν για παράδειγμα πως μια καλή συμμετοχή θα είναι και ένα σήμα και προς την κυβέρνηση αλλά και προς το ΠΑΣΟΚ.

Για το πρώτο, οι πληροφορίες λένε πως λόγω ακριβώς των εξελισσόμενων καταστροφών στη Θεσσαλία, οι υποψήφιοι δεν θα σπεύδουν απλώς στα πληττόμενα μέρη όπως έκανε η Αχτσιόγλου την Πέμπτη που επισκέφθηκε τον Βόλο.

Θα θέλουν να στείλουν ένα ενωτικό μήνυμα από μεριάς τους και με οξύτατη πολεμική στις επιτελικές ευθύνες της κυβέρνησης. Αλλά και ταυτόχρονα να υπενθυμίσουν πως παρά τη βαριά εκλογική ήττα παραμένουν θεσμικά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Το τελευταίο ως σήμα θα αποσταλεί και στο ΠΑΣΟΚ και παρότι διαβάζουν πως στην τρέχουσα συγκυρία «αντίπαλο έχουν τον Μητσοτάκη».

Αλλαγή ρότας

Πλέον οι στρατηγικές αλλάζουν από τους πέντε υποψηφίους σε όλο το πεδίο. Για παράδειγμα η Αχτσιόγλου θέλει να εμφανιστεί και πρωθυπουργίσιμη. Βάζοντας στο στόχαστρο της κριτικής της τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Η συμμετοχή στην εκλογή νέου προέδρου και εδώ ομονοούν όλοι, έχει να κάνει με την κάμψη της κυβέρνησης. Και με το πώς καταγράφεται μια προσδοκία ενός κόσμου για ταχύτατη (ή μη) ανασύνταξη του χώρου.

Οι κάλπες στις 17 του μηνός θα έχουν πολλά κρυφά ή μη μηνύματα για τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το όλο πολιτικό τοπίο. «Εν πολλοίς θα δείξει αν μπορούμε», λέει κορυφαίο στέλεχος του κόμματος που επίσης θεωρεί συναρτώμενη τη συμμετοχή από το πόσο ελκυστικό είναι το κόμμα τους και το σχέδιο που θέλουν να εκπονήσουν την επόμενη ημέρα.

Στις κάλπες δοκιμάζονται και οι πέντε στρατηγικές των Αχτσιόγλου, Κασσελάκη, Παππά, Τσακαλώτου και Τζουμάκα αλλά και η νέα εποχή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ χωρίς Τσίπρα και χωρίς πια τη διαιρετική τομή Μνημόνιο αντιμνημόνιο.

Η διαδικασία

Δοκιμάζεται όμως και η ίδια η διαδικασία. Ως γνωστόν όταν αποφάσισε ο Αλέξης Τσίπρας την εκλογή απ’ τη βάση μιμούμενος το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, ξένισε πολλούς του παλιού ανανεωτικού ρεύματος. Και η εκλογή με αυτόν τον τρόπο ακόμη και σήμερα δεν αρέσει σε στελέχη που κυρίως εγγράφονται στην Ομπρέλα και όχι μόνον. Θα προσέλθουν τα υπάρχοντα μέλη του κόμματος που φτάνουν έστω ως εγγραφές τα 170 χιλιάδες;

Οχι λένε όλοι κατηγορηματικά. Αν όμως δεν κινητοποιούνται για την ελάχιστη αυτή διεργασία τι σόι μέλη είναι, ναρωτιούνται ορισμένοι παλιοί. Ενώ δεν πέρασε απαρατήρητη η κριτική του Ευκλείδη Τσακαλώτου, απηχεί και ένα κλίμα της Ομπρέλας, πως δεν συμφωνεί με την «αδιαμεσολάβητη σχέση του προέδρου με τον λαό».

Η συμμετοχή πάντως στην εκλογή – ως ένα βαθμό – θα είναι και πυξίδα για το πώς θα προσέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ σε δυνητικές διεργασίες στον προοδευτικό χώρο όπως οριοθετούνται στον δρόμο για τις ευρωεκλογές. Ο Σεπτέμβρης κοινώς δείχνει Ιούνη. Και οι κάλπες που ανοίγουν σε οκτώ ημέρες, αποτελούν κρας τεστ για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ της νέας εποχής.

Πηγή: Έντυπη έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ»