«Φουαγιέ»: Μια υπέροχη παράσταση, ένας ύμνος για τη ζωή, ένα ρεσιτάλ ηθοποιίας και πιάνου

«Κάποιοι άνθρωποι είναι σαν τα ποτάμια. Αλλάζουν διαρκώς».

Αυτή η φράση από το «Φουαγιέ», την θεατρική παράσταση – αποκάλυψη που ανέβηκε στο θέατρο «Τζένη Καρέζη», συνοψίζει το νόημα της ζωής αλλά και του ίδιου του έργου.

Τι είναι η ζωή άλλωστε; Συνεχείς ανατροπές, καμιά σταθερά, σαν το ποτάμι που ποτέ δεν σταματά και που το νερό αλλάζει διαρκώς τις κοίτες του.

Στην πολύ όμορφη θεατρική παράσταση που είδαμε, με μόνο δύο ηθοποιούς, αλλά και με εκπληκτικές μελωδίες ενός πιάνου, συναντάμε όλα όσα ζούμε κι εμείς στην καθημερινότητα μας.

Ο αγώνας για επιβίωση, ο έρωτας, η μοναξιά, η μοναδικότητα του καθενός, η απόρριψη, η αυτοκαταστροφή, η απογοήτευση, η ζωή, ο θάνατος, η αποτυχία αλλά και η επιτυχία, η ελπίδα, η λύπη αλλά κατευθείαν και η χαρά.

Αυτή η διαρκής κυκλοθυμικότητα της ζωής που δεν μας αφήνει να πλήξουμε, που αλλάζει τις σταθερές μας, που είναι το είναι μας, που καθορίζει την προσωπικότητά μας, ξετυλίγονται στη σκηνή του θεάτρου.

Κι εκεί που η απογοήτευση σε λυγίζει, εκεί που το βάρος της αποτυχίας σε ρίχνει κάτω έρχονται οι στίχοι και οι μελωδίες από το Sunshine για να σε ανεβάσουν πάλι στην επιφάνεια.

Ο ήλιος που έχουμε μέσα μας, το φως που κρύβουμε ή που το καλύπτουν τα προβλήματα και η μάχη της καθημερινότητας, βγαίνει στην επιφάνεια. Και τότε η ανθρώπινη ζεστασιά πλημμυρίζει το σκηνικό και τους θεατές.

Ηταν μια εξαιρετική παράσταση, άρτια σκηνοθετημένη από τη Νάντια Παπαηλιοπούλου, που στηρίζεται στο απίστευτο ταλέντο ενός πολλά υποσχόμενου ηθοποιού, του Γιάννη Βαρβαρέσου ο οποίος έρχεται από τη Θεσσαλονίκη για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα.

Μαζί του ένας εκπληκτικός πιανίστας, ο Μίλτος Πιστώφ, που συντροφεύει τον νεαρό «Βασίλη Γεράνη» στο ταξίδι της ζωής που κρατά 1,5 ώρα.

Οι μουσικές και τα τραγούδια γεμίζουν το θέατρο και «σπάνε» τους έξυπνους διαλόγους, αλλά και τους μελαγχολικούς μονολόγους του πρωταγωνιστή.

Όμως, το υπέροχο κείμενο του Νίκου Δημητρόπουλου δεν σε αφήνει να πλήξεις ποτέ. Ακριβώς γιατί κινείται σε μια λεπτή κόκκινη γραμμή. Σε μια ισορροπία «τρόμου», ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, ανάμεσα στην αποτυχία και την επιτυχία. Ανάμεσα στο κλάμα και στο γέλιο.

Γιατί αυτό είναι ο άνθρωπος. Μια εναλλαγή συναισθημάτων, μια πλημμυρίδα έντονων βιωμάτων και ταυτόχρονα μια διαρκής μάχη για την ευτυχία.

Μπορεί η ευτυχία να σημαίνει για κάθε άνθρωπο κάτι διαφορετικό.

Μπορεί να είναι η επιβίωση στη ζούγκλα της ζωής για ένα νέο παιδί.

Μπορεί να είναι ο έρωτας, η απόρριψη και ξανά η ελπίδα.

Μπορεί να είναι η μάχη με τη μοναξιά και την κατάθλιψη.

Αλλά μπορεί να είναι και μια ευκαιρία, ένα εισιτήριο για τον παράδεισο, όπως ο καθένας τον βιώνει.

Στο «Φουαγιέ» δίνεται ακριβώς αυτή η γλυκόπικρη πλευρά της ζωής. Για κάθε άνθρωπο που θέλει να αγαπά και να αγαπιέται, που θέλει να γελά αλλά και να κλαίει, που θέλει να τραγουδά και να χορεύει.

«Να τη χορεύεις τη ζωή, γιατί δύσκολα περπατιέται», λέει ο σοφός λαός και ο «Βασίλης» της παράστασης αυτό προσπαθεί να κάνει. Και ταυτόχρονα να προσπαθεί να αποδείξει ότι «ηθοποιός σημαίνει φως».

Ένα φως που πρέπει να κερδίσεις δίνοντας σκληρές μάχες. Και με επιμονή μπορείς να τα καταφέρεις.

Το εισιτήριο για τον θεατρικό ρόλο που διεκδικεί ο φιλόδοξος «Βασίλης Γεράνης», ίσως είναι και η ευκαιρία που του δίνεται για να ενταχθεί κάπου, να νιώσει ότι κάπου ανήκει.

Πόσοι άνθρωποι άραγε δεν το βιώνουμε αυτό σε κάποια στιγμή της ζωής μας; Και πόσοι δεν θέλουμε έναν ύμνο στη ζωή, έστω και σε μια θεατρική παράσταση; Εστω κι αν ξέρουμε ότι δεν θα αλλάξει η δική μας; Αλλά σίγουρα μπορεί να γίνει καλύτερη…

Το «Φουαγιέ» ανεβαίνει ξανά το Σαββατοκύριακο 13-14 Μαίου.

Ταυτότητα παράστασης

ΤΙΤΛΟΣ ΕΡΓΟΥ : ΦΟΥΑΓΙΕ (Μουσική κωμωδία)

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ : Νίκος Μ. Δημητρόπουλος

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ, ΣΚΗΝΙΚΑ-ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ : Νάντια Παπαηλιοπούλου

ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ : Μίλτος Πιστώφ, Νάντια Παπαηλιοπούλου

ΗΘΟΠΟΙΟΙ : Γιάννης Βαρβαρέσος (ερμηνεία, τραγούδι), Μίλτος Πιστώφ (ερμηνεία, πιάνο)

Εισιτήρια – προπώληση στο VIVA