Ρωμαίος και Ιουλιέτα: Το έργο – ορόσημο του γαλλικού μελοδραματικού ρεπερτορίου

Η ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας είναι η πραγματική ιστορία δύο νέων που έζησαν στη Βερόνα και πέθαναν ο ένας για τον άλλον το 1303. Ο Σαίξπηρ έγραψε την απόλυτη ιστορία αγάπης πρώιμα, πριν τα τριάντα του, μεταξύ 1591 και 1595. Το έργο ένας θρίαμβος, εκτός των άλλων και ως προς τον τρόπο που ο συγγραφέας δομεί τους αρχετυπικούς χαρακτήρες, και η πρεμιέρα του δόθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1595.

Όλα αυτά συνέβησαν μετά τον θάνατο του 11χρονου γιου του. Την περίοδο μεταξύ 1582 και 1592 υπάρχει ένα «κενό» στη ζωή του Σαίξπηρ, ο οποίος έχει απομακρυνθεί από την οικογένεια του, κάποια στιγμή εγκαθίσταται στο Λονδίνο και δουλεύει στο θέατρο.

Πρεμιέρα πριν 156 χρόνια

Ο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» είναι μία πεντάπρακτη όπερα του Σαρλ Γκουνό, βασισμένη στην κλασική ερωτική τραγωδία του Γουίλιαμ Σαίξπηρ. Έργο – ορόσημο του γαλλικού μελοδραματικού ρεπερτορίου, πρωτοπαρουσιάστηκε στο Παρίσι στις 24 Απριλίου 1867 με μεγάλη επιτυχία. Στην Ελλάδα ανέβηκε για πρώτη φορά στις 25 Φεβρουαρίου 2018 από την Εθνική Λυρική Σκηνή.

Η όπερα του Γκουνό παραμένει μέχρι σήμερα μακράν η δημοφιλέστερη μελοποίηση του σεξπιρικού δράματος. Οι λιμπρετίστες του έργου Ζιλ Μπαρμπιέ και Μισέλ Καρέ έμειναν πιστοί στο έργο του άγγλου δραματουργού, από το οποίο συχνά δανείστηκαν αυτούσια κομμάτια, καθώς πολλά σημεία του σεξπιρικού κειμένου αποτελούν ιδανική πρώτη ύλη για λιμπρέτο όπερας. Μοναδική προσθήκη τους, ο χαρακτήρας του Στέφανο, του νεαρού υπηρέτη του Ρωμαίου, που ερμηνεύει μια μετζο-σοπράνο.

Η όπερα που ενθουσιάσε το κοινό από την πρεμιέρα της

Τα τέσσερα εκτενή ντουέτα για τους εραστές της Βερόνας και οι διάσημες άριές τους μονοπωλούν το ενδιαφέρον και ταυτόχρονα αναπτύσσουν δραματουργικά την ιστορία από την αθώα αρχική συνάντηση των δύο νέων ως το τραγικό τους τέλος, από το ανάλαφρο «βαλς» της Ιουλιέτας έως την «άρια του δηλητηρίου» της ίδιας και από το εκστατικό τραγούδι του Ρωμαίου ως τον απαρηγόρητο μονόλογό του πάνω από το μνήμα της Ιουλιέτας.

Χάρη στον απίστευτο μελωδικό της πλούτο, η όπερα αυτή γνώρισε μεγάλη επιτυχία από την πρώτη κιόλας παρουσίασή το 1867 στο Παρίσι. Ενώ ο «Φάουστ» χρειάστηκε αρκετό καιρό προκειμένου να κατακτήσει το κοινό, η όπερα «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» σημείωσε άμεση επιτυχία και ήδη από την πρώτη χρονιά ξεπέρασε τις εκατό παραστάσεις, ενώ την ίδια χρονιά παρουσιάστηκε στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη. Παρότι ο συνθέτης εστιάζει στο κεντρικό ζευγάρι, οι σκηνές πλήθους με τα εντυπωσιακά χορωδιακά, καθώς επίσης οι σκηνές χορού, δίνουν στο έργο λάμψη κι ένα στοιχείο φαντασμαγορίας, που ενθουσίασαν το κοινό.

Τα πρόσωπα του έργου «Ρωμαίος και Ιουλιέτα»

Καπουλέτος, ένας Βενετσιάνος άρχοντας (μπάσος)
Ιουλιέτα, κόρη του (σοπράνο)
Πάρις, ένας συγγενής του (βαρύτονος)
Γκρεγκόριο, άλλος συγγενής του (βαρύτονος)
Τυβάλδος, ανιψιός του (τενόρος)
Ρωμαίος, ένα Μοντέγος (τενόρος)
Μπενβόλιο, φίλος του Ρωμαίου (τενόρος)
Μερκούτιος, φίλος του Ρωμαίου (βαρύτονος)
Στέφανο, ακόλουθος του Ρωμαίου
Γερτρούδη, παραμάνα της Ιουλιέτας (μέτζο-σοπράνο)
Μοναχός Λαυρέντιος (μπάσος)
Δούκας της Βερόνας (μπάσος)