Η διπλωματία του αθλητισμού! 

Το (μακρινό) 1999 ήταν η πρώτη φορά που ακούστηκε ο όρος «διπλωματία των σεισμών». Επρόκειτο για μια προσπάθεια να έρθουν κοντά Ελλάδα και Τουρκία με αφορμή τους φοβερούς σεισμούς που έπληξαν τις δύο χώρες. Αρχικά την Τουρκία και μετά την πατρίδα μας. Εως τότε, οι σχέσεις είχαν τα «πάνω και τα κάτω τους» , αλλά τότε προέκυψε ένα κύμα, μια έκρηξη συμπάθειας που έκανε εντύπωση (και) στους ξένους.

Γιατί η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα που έσπευσε να στείλει ανθρωπιστική βοήθεια στην Τουρκία. Οι δε γείτονες, αμέσως ανταπέδωσαν μετά τον φονικό σεισμό της Πάρνηθας. Το ίδιο συνέβη και τον (περασμένο) Φεβρουάριο, όταν ξανά εστάλησαν Ελληνες διασώστες στην Γκαζιαντέπ και βοήθησαν τα μέγιστα στον απεγκλωβισμο ανθρώπων.

Τώρα, έχουμε το «δεύτερο μέρος» της …διπλωματίας. Η σκυτάλη πάει στον αθλητισμό. Και οι Τούρκοι δεν φείδονται καλών λόγων μετά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη. Προσέξτε τι είπε ο Αταμάν, κόουτς της Εφές Αναντολού, μόλις ολοκληρώθηκε το ματς της Πέμπτης με τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ: «Ηταν εντυπωσιακό που η πρώτη βοήθεια που ήρθε ήταν από την Ελλάδα. Στην ελληνική τηλεόραση παίζονταν τουρκικά τραγούδια. Πιστέψτε με ότι η Τουρκία είναι δίπλα στην Ελλάδα. Για μένα, το σωστό θα ήταν να είχε αναβληθεί το παιχνίδι.

Αν η ελληνική κυβέρνηση έπαιρνε την απόφαση να μην παίξουμε, θα το κάναμε και ενημέρωσα πως ακόμα κι αφού είχαμε έρθει πως αν αποφασιστεί να μην γίνει το ματς, εμείς θα φεύγαμε με ιδιωτική πτήση χωρίς κανένα πρόβλημα. Ήταν απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης και της Ευρωλίγκας. Δεν είχε να κάνει με εμάς»

Χθες, ακόμη μία πολύ δυνατή εικόνα: “Ελλάδα είμαστε μαζί σου”, αναγραφόταν σε πανό και μαζί υπήρχαν σημαίες Ελλάδας και Τουρκίας στο γήπεδο της Φενέρ λίγο πριν από το ματς της ομάδας του Δημήτρη Ιτούδη αλλά και των υπόλοιπων Ελλήνων ( Στέφανος Δέδας, Κώστας Χατζηχρήστος, Νικ Καλάθης, Κώστας Αντετοκούμπο , Κοσμάς Κοντογιάννης και πλέον Τάιλερ Ντόρσεϊ) απέναντι στη Βίρτους.

Δύο λαοί που πονάνε πολύ από τις τραγωδίες που τους χτύπησαν. Και στέλνουν μηνύματα συμπαράστασης ο ένας στον άλλο. Αυτό δεν λέγεται ακριβώς «διπλωματία». Είναι κάτι πολύ ξεκάθαρο. Ενδιαφέρον. Και αποτελεί ένα μήνυμα που αξίζει να το λάβουν όλοι…