Εκλογές: Γιατί η «πρώτη Κυριακή» είναι σημαντική για τον Νίκο Ανδρουλάκη – Τι θα κρίνει τις συνεργασίες

Την πρώτη φορά που ρωτήθηκε ο Νίκος Ανδρουλάκης αν θα συνεργαστεί με τη ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ, απάντησε ότι στόχος του ιδίου και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είναι «από τις επόμενες εκλογές να προκύψει σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση».

Παράλληλα, τόνισε ότι δεν πρόκειται «να βάλει πλάτη» στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στον Αλέξη Τσίπρα, ανοίγοντας μία συζήτηση για το πρόσωπο που θα κυβερνήσει τη χώρα μετά τις εκλογές και προκαλώντας την έντονη αντίδραση τόσο του πρωθυπουργού, όσο και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Διαβάστε επίσης: Οι υποκλοπές «έκαψαν» τη συνεργασία Μητσοτάκη με Ανδρουλάκη; – Οι δεύτερες κάλπες και ο χρόνος που «γιατρεύει»

Οι συνεργασίες και η «ταφόπλακα» που δεν μπήκε ποτέ

Με το ΠΑΣΟΚ συμβαίνει αυτό που συνέβαινε ανέκαθεν – από όταν έπαψε δηλαδή να είναι κόμμα εξουσίας και έγινε ο «τρίτος πόλος» σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας του πρώτου κόμματος.

Και όσο άδικο είναι να ρωτάς το τρίτο κόμμα, ακόμη και… χρόνια πριν στηθούν οι κάλπες, με ποιον θα συνεργαστεί ή θα στηρίξει, άλλο τόσο λογικό είναι αυτό το κόμμα να μην απαντάει ξεκάθαρα και να επιμένει στη γραμμή τής αυτοδυναμίας και της φιλοδοξίας να παίξει το ρόλο του ρυθμιστή, επιβάλλοντας τους δικούς του όρους.

Αυτή τη φορά, όμως, τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Και αυτό γιατί οι επόμενες κάλπες θα στηθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής.

Ένα σύστημα «εχθρικό» στην αυτοδυναμία και φιλικό στις συνεργασίες.

Ωστόσο, ειδικά σε ό,τι αφορά την Χαριλάου Τρικούπη, η πρόσφατη υπόθεση των υποκλοπών με πρώτο πολιτικό «θύμα» τον Νίκο Ανδρουλάκη, έφερε πηχυαίους τίτλους περί «ταφόπλακας» στο ενδεχόμενο συνεργασίας της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ – την οποία, παρεμπιπτόντως, την είχαν όλοι δεδομένη όπως φάνηκε, ίσως λόγω του βενιζελικού παρελθόντος…

Και πράγματι, θα περίμενε κανείς η απάντηση Ανδρουλάκη στην καθαρή ερώτηση «θα συνεργαστείτε με τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη;», να ήταν ένα εξίσου καθαρό και κατηγορηματικό «όχι».

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, όμως, αυτό το «όχι» δεν το είπε, ούτε θα το πει ποτέ ξεκάθαρα – όπως φυσικά δεν λέει και το «ναι».

Η κρίσιμη «πρώτη Κυριακή»

Και αυτό έχει να κάνει με την «πρώτη Κυριακή» των επόμενων εκλογών.

Στην πρόσφατη συνέντευξή του στο MEGA, ο Νίκος Ανδρουλάκης επανέλαβε, σε σχέση με τις εκλογικές συνεργασίες, τη θέση του κόμματός του για αυτόνομη πολιτική πορεία, ενώ ζήτησε ένα ισχυρό ποσοστό την πρώτη Κυριακή, ώστε να μπορέσει το ΠΑΣΟΚ να συζητήσει με όλα τα κόμματα στη βάση προγραμματικής συμφωνίας.

«Έχω αγωνία να μην δούμε δύο αρνητικά σενάρια για το δημόσιο συμφέρον. Αυτά είναι οι ομάδες εξουσίας Μητσοτάκη και Τσίπρα», τόνισε από τη μία πλευρά, την ίδια ώρα που δεν απέκλεισε κανέναν από τους δύο για προσεχή κυβερνητικό εταίρο.

Όπως εκτίμησε, μάλιστα, με ένα ισχυρό ποσοστό θα υπάρξει κυβέρνηση από την πρώτη Κυριακή, χωρίς να χρειάζεται επαναληπτική κάλπη με άλλο εκλογικό νόμο:

«Ισχυρό ΠΑΣΟΚ την πρώτη Κυριακή σημαίνει ότι θα πάρουμε την πρωτοβουλία προγραμματικής συμφωνίας βάσει προτεραιοτήτων, που εμείς, αξιακά, θεωρούμε ότι κάνουν τη χώρα ισχυρή, με πρόσωπα πολιτικού ήθους. Συζήτηση με όλα τα κόμματα στη βάση των προγραμματικών μας προτεραιοτήτων».

Υπάρχει λόγος για τον οποίο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προτάσσει την πρώτη Κυριακή των εκλογών.

Τα αριθμητικά δεδομένα και ο εκλογικός νόμος είναι συγκεκριμένα: συγκυβέρνηση είναι εφικτή, μόνο με τη συναίνεση του πρώτου κόμματος.

Ειδάλλως, απαιτείται συνασπισμός όλων των άλλων κοινοβουλευτικών κομμάτων – κάτι εντελώς απίθανο να συμβεί – και αυτό υπό πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις.

Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο Νίκος Ανδρουλάκης και το επιτελείο του και, κυρίως, γνωρίζουν ότι στις δεύτερες εκλογές – χωρίς απλή αναλογική, δηλαδή – το ΠΑΣΟΚ, με τα σημερινά δημοσκοπικά δεδομένα, θα πιεστεί αφόρητα, με κίνδυνο να χάσει εκλογικά όσα κέρδισε τον τελευταίο χρόνο.

Όσο για τη φιλοδοξία να επιβάλει ως κόμμα-ρυθμιστής το πρόσωπο του επόμενου πρωθυπουργού, είναι μάλλον απίθανο να την κάνει πράξη, εφόσον βέβαια επιβεβαιωθούν τα δημοσκοπικά δεδομένα και δεν υπάρξει κάποια σημαντική ανατροπή στα ποσοστά των δύο πρώτων κομμάτων – κάτι που δεν είναι ορατό, παρά το αρνητικό κλίμα λόγω ακρίβειας και υποκλοπών.