Μια στρουθοκάμηλος συνεχίζει τις βόλτες…

O κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου απάντησε στην τοποθέτηση του μέλους του ΔΣ του Ολυμπιακού Γιάννη Βρέντζου για «ύπαρξη παρακράτους», λέγοντας πως ό,τι είπε ο παράγοντας του Ολυμπιακού δεν ισχύει. Θα ήταν έκπληξη να έλεγε «έχει δίκιο ο Βρέντζος». Πλην όμως είναι ντεφορμέ ο Οικονόμου.

Ντεφορμέ

«Δεν μπορώ να καταλάβω από πού κι ως πού με την ποδοσφαιρική του ιδιότητα μπορεί κάποιος παράγοντας να προβαίνει σε αυτού του είδους τις εκτιμήσεις χωρίς το παραμικρό στοιχείο. Σαφώς, λοιπόν, και δεν συμβαίνουν αυτά» είπε ο εκπρόσωπος. Μισό λεπτό. Η ποδοσφαιρική ιδιότητα στερεί από κάποιον το δικαίωμα να εκφράζει πολιτικές κρίσεις; Τι είναι αυτό; Καινούργια λογική; Κι όσο για τα στοιχεία, παραιτήθηκαν ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης κι ο επικεφαλής της ΕΥΠ ή όχι; Εγινε εξεταστική επιτροπή για τις υποκλοπές ή κάνω λάθος; Δεν περίμενα να πει «συγγνώμη ρε παιδιά, αλλά παρακολουθούσαμε καμιά τριανταριά άτομα γιατί γουστάρουμε». Αλλά στο θράσος υπάρχουν και όρια.

Πινόκιο

Περίμενα επίσης να τοποθετηθεί και για την κατά πώς φαίνεται αναίτια επίθεση των ΜΑΤ στους οπαδούς του Αρη στο Περιστέρι. Οχι να μας πει κάτι για την αστυνομία – αυτά θα έπρεπε να τα εξηγήσει ο υπουργός Προστασίας του Πολίτης Τάκης Θεοδωρικάκος. Τον Οικονόμου τον χρειαζόμαστε για πιο γενικές τοποθετήσεις. Να μας πει π.χ. σε ποια χώρα του κόσμου το πρωί μαθαίνεις ότι παρακολουθείται το τηλέφωνο του προέδρου του Αρη και το βράδυ τελείως τυχαία η αστυνομία δέρνει τους οπαδούς του Αρη. Κι αν ο Οικονόμου πει ότι κι αυτό είναι τυχαίο και δεν μεγαλώσει η μύτη του, τότε δεν θα είναι ο γερο-Πινόκιο με τον οποίο έχει αρχίσει να μοιάζει…

Φάση

Ας πούμε δυο πράγματα για το πολυσυζητημένο ντέρμπι. Πρώτα από όλα η φάση του τελευταίου δευτερολέπτου είναι η μοναδική τέτοια φάση στην ιστορία του ποδοσφαίρου που έχει δοθεί πέναλτι. Στον τελευταίο τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος ΠΑΟ – ΠΑΟΚ (1-0) ο ΠΑΟΚ είχε ζητήσει κάτι ανάλογο σε μαρκάρισμα του Μίτριτσα από τον Κώτσιρα: γέλασε ο κόσμος. Η όλη φάση δείχνει πως για δικούς του λόγους ο διαιτητής Κέλετ έχει αποφασίσει να κρίνει το αποτέλεσμα. Αρχικά δίνει έξι λεπτά καθυστερήσεις, ενώ μια από τις αλλαγές έχει γίνει στο ημίχρονο. Στη συνέχεια παρατείνει το ματς μετά τα έξι λεπτά. Οταν γίνεται η φάση δίνει φάουλ – η μπάλα στήνεται για να εκτελεστεί και δεν υπάρχει η παραμικρή διαμαρτυρία από παίκτες του ΠΑΟ. Από το VAR του λένε πως ό,τι έδωσε έγινε εντός περιοχής. Ο διαιτητής στήνει την μπάλα στη βούλα του πέναλτι. Για δεύτερη φορά παρεμβαίνει το VAR και αυτή τη φορά του λέει πως αυτό που έδωσε δεν υπάρχει. Ο διαιτητής τότε πάει στο VAR και δεν αλλάζει απόφαση. Την έχει πάρει πριν γίνουν όλα.

Υγεία

Είναι «στημένος», όπως κατήγγειλε ο Ολυμπιακός; Δεν το ξέρω. Αυτό που ξέρω ωστόσο είναι ότι στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος έχουν υπάρξει πρωταθλήματα που σου δημιουργούσαν την εντύπωση πως όλα γίνονται, όχι για να πάρει το πρωτάθλημα μια ομάδα, αλλά για να μην το πάρει μια άλλη. Στα περίφημα «πέτρινα χρόνια» του Ολυμπιακού π.χ. αυτό λεγόταν. Και δεν το λέω τυχαία: ο πρόεδρος της ΕΠΟ Τάκης Μπαλτάκος στις πρώτες συνεντεύξεις που έδωσε μας είπε (δυο φορές μάλιστα) πως θέλει το ποδόσφαιρο να πάει στα χρόνια του ’90 – στην «εποχή του Καπετάνιου» την οποία έχει χαρακτηρίσει «εποχή υγείας». Πρέπει να πω πως με τη βοήθεια της κυβέρνησης είναι στον δρόμο για να τα καταφέρει.

Γκρίνιες

Ο Ολυμπιακός δεν έκανε καμία αναφορά στον Παναθηναϊκό και δεν είναι τυχαίο. Ισχυρίζεται πως η ομάδα είναι θύμα της κυβερνητικής παραίτησης να ελέγξει τον χώρο. Κατονομάζει ως άνθρωπο της κυβέρνησης, που έχει στήσει παρακράτος (που επηρεάζει καθοριστικά και τις ποδοσφαιρικές εξελίξεις) τον Γρηγόρη Δημητριάδη. Αυτό που εγώ μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι ο Δημητριάδης είχε πάντα τη θέση ότι σε ένα ποδόσφαιρο που διαρκώς γεννιούντια γκρίνιες, είναι προτιμότερο να γκρινιάζει αυτός που κερδίζει το πρωτάθλημα – δηλαδή ο Ολυμπιακός. Το θυμήθηκα αυτό ακούγοντας τη χθεσινή τοποθέτηση του Πρωθυπουργού στην τηλεοπτική του συνέντευξη.

Αποψη

«Εγκληματική οργάνωση κατά τον εκπρόσωπο της ομάδας στο ποδόσφαιρο; Είμαι και εγώ Ολυμπιακός, αλλά τα τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός πήρε τρία πρωταθλήματα με 16 και 20 βαθμούς διαφορά. Πού ήταν η εγκληματική οργάνωση τότε;» είπε και ήταν σαν να ακούω τον Δημητριάδη – η ταύτιση των απόψεων είναι πλήρης. Αλλά το πρόβλημα είναι η ίδια η άποψη. Είναι σαν ο Δημήτρης Λιγνάδης να λέει «έχω συνεργαστεί με του κόσμου τους ηθοποιούς κι έκανα επιτυχίες – γιατί δεν λέγατε ότι είμαι παιδόφιλος και βιαστής;». ‘Η σαν να λέει ο Ανδρέας Πάτσης «εγώ έβγαζα του κόσμου τα λεφτά, τώρα με κατηγορείτε γιατί δεν τα δήλωνα; Μα κέρδισα την έδρα στα Γρεβενά».

Τελικά

Η επιτυχία μιας ομάδας μπορεί να οφείλεται στις ικανότητές της – μπορεί π.χ. μια ομάδα να είναι τόσο δυνατή, ώστε να μην μπορούν να τη σταματήσουν. Σίγουρα δεν εξαρτάται η καθαρότητα του ποδοσφαίρου από το ποιος τελικά κερδίζει, όπως δεν εξαρτάται το αν κάποιος είναι βιαστής γιατί έχει επιτυχίες στο θέατρο. Η πραγματικότητα είναι μια και είναι απλή: η κυβέρνηση αυτή αρνείται να εποπτεύσει τον χώρο του ποδοσφαίρου, όπως εκ του ρόλου της είναι υποχρεωμένη να κάνει. Επέτρεψε να μεγαλώσει η διαφθορά, δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα για τη βία στα γήπεδα (πέρα από το να δίνονται εντολές στα ΜΑΤ να δέρνει κόσμο), ευθύνεται απόλυτα για τη μη εφαρμογή της ολιστικής μελέτης της FIFA/UEFA, που η ΕΠΟ πέταξε στο καλάθι των αχρήστων, ρεζιλεύοντας τον Πρωθυπουργό που τη ζήτησε. Το ότι δεν υπάρχει αντιπολίτευση να τα θυμίσει όλα αυτά δεν σημαίνει πως δεν έχουν γίνει.

Λάκκος

Από εκεί και πέρα ο Μητσοτάκης μπορεί να σκάψει έναν ακόμα λάκκο να βάλει μέσα το κεφάλι του φωνάζοντας είμαι Ολυμπιακός. Δεν ενδιαφέρει κανένα. Αυτό που ενδιαφέρει είναι ότι στον χώρο του ποδοσφαίρου δεν υπάρχει ο παραμικρός έλεγχος. Ούτε για τα στοιχειώδη. Η δήλωση του Μητσοτάκη «δεν πρέπει να μιλάει όποιος κερδίζει» θυμίζει κάτι τύπους που βγαίνουν σε βραδινές ραδιοφωνικές εκπομπές. Το μόνο που απομένει στον Μητσοτάκη είναι στην επόμενη συνέντευξη να αρχίσει να λέει «ώρα είναι να κερδίσει κάνας άλλος», «πονάτε», «προχώρα Τάκαρε Μπαλτάκο» κι άλλα τέτοια ωραία…

Tίποτα

Η ένταση είναι κακός οιωνός. Η ανυπαρξία ελέγχου και η απόλυτη έλλειψη θάρρους θα φέρουν μεγαλύτερα προβλήματα. Διότι το χειρότερο για μια κυβέρνηση δεν είναι να μη λύνει ένα πρόβλημα. Είναι να την ξέρει τη λύση και να μην κάνει τίποτα.